Το παράδειγμα με την προβολή της είδησης του θανάτου του Νιλ Άρμστρονγκ είναι εξόχως χαρακτηριστικό. Την ώρα που στις Ηνωμένες Πολιτείες έγινε πρώτο θέμα, υποχρέωσε τον Μπαράκ Ομπάμα και τον Μιτ Ρόμνεϊ να αλλάξουν το προεκλογικό πρόγραμμά τους, και προκάλεσε συγκίνηση καθώς και δηλώσεις επωνύμων αλλά και της κοινωνίας των ενεργών πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο, η πλειοψηφία των ελληνικών sites, που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως «παρεμβατικά», αγνόησαν παντελώς την εξέλιξη. Είτε δεν ανέφεραν την είδηση, παρά μόνο… σήμερα το πρωί, είτε και αφού το έκαναν, την αξιολόγησαν ως ήσσονος σημασίας. Χαμένη κάπου στη ροή των θεμάτων τους.
Η περίπτωση της διαχείρισης του θέματος Άρμστρονγκ είναι εκκωφαντικά χρηστική: Η δημοσιογραφία των… ΙΕΚ, που ταλαιπωρεί τις τελευταίες δεκαετίες την Ελλάδα, και παρεμβαίνει καθοριστικά στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, προφανώς και προτιμά… φωτορεπορτάζ από Μύκονο και από άλλα νησιά, με εικόνες από παραλίες. Αυτή άλλωστε είναι και η κυρίαρχη προσέγγιση της ζωής από τους περισσότερους: Παραλία…
Αν θέλουμε βέβαια να εμβαθύνουμε περισσότερο, θα σταθούμε στην αυταπόδεικτη πλέον πραγματικότητα ότι, εκτός από πολιτικούς, έχουμε και τους «δημοσιογράφους» που μας αξίζουν. Και που προσαρμόζουν την ποιότητα της δουλειάς τους, στα «θέλω» μιας κοινωνίας διαρκούς χαλάρωσης.
Μιας κοινωνίας που μένει στα λίγα και επιφανειακά. Που ικανοποιείται με ό, τι της προσφέρεται ως food for thought. Μιας κοινωνίας που παραιτήθηκε νωρίς της διεκδίκησης του καλύτερου. Επειδή την… αποκοιμίσαμε. Καληνύχτα και καλή τύχη, λοιπόν.
statesmen.gr
