Η επιστροφή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην καρέκλα από την οποία δεν αποχώρησε ουσιαστικά ποτέ, αυτή του Προέδρου της Ρωσικής Δημοκρατίας, συνοδεύεται από μεγάλες προσδοκίες για τον αυξημένα παρεμβατικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Μόσχα σε διεθνές επίπεδο.
Κατανοώντας ότι σε μια εποχή προχωρημένης και σύνθετης κρίσης, η οικονομική σταθερότητα σε συνδυασμό με την ηγετική καθοδήγηση, μπορούν να διαμορφώσουν νέες ισορροπίες, προς όφελος των ηττημένων του Ψυχρού Πολέμου. Πόσο μάλλον όταν, την ίδια στιγμή, αντίπαλες ηγέτιδες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία, βρίσκονται σε πολιτική εκκρεμότητα, λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων που υπάρχουν στον ορίζοντα.
Ο Πούτιν αποδείχτηκε “αλύγιστος”. Μετά την εκλογή Μεντβέντεφ στην Προεδρία της Ρωσίας, ξένες δυνάμεις αλλά και ντόπια συμφέροντα, προσπάθησαν να καλλιεργήσουν το ηγετικό προφίλ του τότε νέου Προέδρου, με ανομολόγητη στόχευση να… μην επιστρέψει ποτέ στο Κρεμλίνο ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Η προσπάθεια αποδείχτηκε μάταιη.
Σήμερα, η Ρωσία έχει “καθαρίσει” με τις ισορροπίες κορυφής στην πολιτική ηγεσία της. Ο δε… κατευνασμός των διαδηλώσεων και των αντιδράσεων της αντιπολίτευσης, θωράκισε τον Βλαντιμίρ Πούτιν με πρόσθετους πόντους ηγετικoύ εκτοπίσματος.
Απέναντι στην “παιδική χαρά” της Ευρώπης, ο “τσάρος” μοιάζει να παίζει μόνος του. Και στο πρώτο διεθνές ταξίδι του, που ξεκίνησε χθες, με επισκέψεις στην ήπειρό μας καθώς και στην Κίνα, αναμένεται να στείλει το μήνυμα της “μεγάλης επιστροφής”. Με ό, τι θα συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ευρωζώνη και φυσικά την Ελλάδα.
statesmen.gr
