Ειδικότερα ο κ. Π. Κουρουμπλής κατέθεσε τις ακόλουθες προτάσεις που μπορούν να συμβάλλουν άμεσα στην περικοπή δαπανών σε ότι αφορά το φάρμακο.
Α) Εξίσωση της τιμής του ασφαλιστικού φαρμάκου με αυτή του νοσοκομειακού. Η εξοικονόμηση για το δημόσιο από την καθιέρωση του εν λόγω μέτρου υπολογίζεται περίπου στα 350 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Β) Κατάργηση της σκανδαλώδους διάταξης με την οποία οι θυγατρικές των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών απαλλάσσονται από τη φορολογία σε ποσοστό μέχρι 16%. Η εξοικονόμηση από την κατάργηση της συγκεκριμένης φοροαπαλλαγής - που δεν συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες - υπολογίζεται σε τουλάχιστον 300 εκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση.
Γ) Η απελευθέρωση της εισαγωγής του «παράλληλου» φαρμάκου - η μη απελευθέρωση του οποίου καταγγέλθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση- μπορεί να αποφέρει στα δημόσια ταμεία 150 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Δ) Μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακαποθηκών από 8% σε 5%. Η λήψη του εν λόγω μέτρου μπορεί να αποφέρει στο δημόσιο 100 εκατομμύρια ευρώ εάν δεν τα προσφέρουμε στις «δεινοπαθούσες» πολυεθνικές του φαρμάκου.
Ε) Η καθιέρωση της δραστικής ουσίας σε συνδυασμό με την παραγωγή του φαρμάκου στην Ελλάδα μπορεί να επιφέρει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για τα δημόσια ταμεία εξασφαλίζοντας παράλληλα και ποιότητα του γενοσήμου φαρμάκου.
ΣΤ) Η εφαρμογή επιτέλους θεραπευτικών πρωτοκόλλων και μιας σειράς άλλων μέτρων όπως η διακρατική συνεργασία του ελληνικού παρατηρητηρίου φαρμάκου και αναλωσίμων με εκείνο της Κύπρου μπορεί να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον από την αρπαγή και το «πάρτυ» στο χώρο αυτό.
Καταλήγοντας στην επιστολή του ο κ. Π. Κουρουμπλής αναφέρει «Κύριε Πρωθυπουργέ, απευθύνομαι σε εσάς ζητώντας την δική σας παρέμβαση σε στιγμές που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, συνταξιούχοι, ανασφάλιστοι, άποροι, άστεγοι, ανάπηροι, άνεργοι πληρώνουν τουλάχιστον τη αδυναμία του σημερινού συστήματος.
Είναι εθνική ανάγκη, απνευστί να αντιμετωπίσουμε φαινόμενα σπατάλης και διαπλοκής και να προχωρήσουμε στην υλοποίηση ενός προγράμματος που μπορεί να απαντήσει με ένα στοιχειώδη τρόπο στο φάσμα της πείνας, της εξαθλίωσης, και της προσβολής της αξιοπρέπειας όλων μας, όταν μπροστά στα μάτια μας έρχεται η εικόνα ενός νέου ανθρώπου να κατευθύνεται σε έναν κάδο απορριμμάτων αναζητώντας ένα κομμάτι τροφής.
