Τό Άγιο Όρος, δορυφορική φωτογραφία Satelite
Η παρακάτω μικρή αλλά αληθινή ιστορία πού συνέβη εδώ και κάμποσα χρόνια, είναι ενδεικτική μιάς εποχής πού ζήσαμε οί παλαιότεροι όταν ξεκινούσαμε για επίσκεψη ή για προσκύνημα στο Άγιο Όρος και πού τώρα ίσως πέρασε…
Μιάς άλλης εποχής, τότε πού δεν υπήρχαν δρόμοι και taxi buss όπως σήμερα να διασχίζουν γκαζώνοντας στα άγρια ρουμάνια, τις ρεματιές, τις λαγκαδιές, και τα χιλιάδες βαθύσκια έλατα και να γεμίζουν τους ελάχιστους σήμερα οδοιπόρους με σκόνη ( ευτυχώς πού δεν υπάρχει ακόμη άσφαλτος ), αλλά υπήρχαν μόνο μονοπάτια πού ανά πάσα στιγμή χανόσουν και ανά πάσα στιγμή βρισκόσουν αλλά και πού μπορούσες να βρεθείς αντιμέτωπος και με κανένα επιθετικό αγριογούρουνο όπως μού συνέβει προσωπικά στα 1979 στον δρόμο Εσφιγμένου προς Χιλιανδάρι…
Το προσκύνημα στο Άγιο Όρος πού είναι και τελευταίο εναπομείναν και ζωντανό προπύργιο της Ορθοδοξίας πού υπάρχει ακόμη στον κόσμο, είτε από απόψεως φυσιολατρικής το πάρεις είτε από πλευράς πνευματικής το δείς αναζητώντας ανθρώπους των σπηλαίων, των κοινοβίων, ή των κελιών για να συζητήσης, είναι μία μοναδική εμπειρία ζωής πού αξίζει όλοι μας να επιδιώξουμε και να ζήσουμε κάποτε στην ζωή μας…Και μάλιστα εμείς οί Έλληνες, «δυό βήματα» ακριβώς μέσα στον τόπο μας, κρίμα να το γνωρίζουμε μόνο από διαστρεβλώσεις πραγμάτων καί καταστάσεων πού τα γνωστά μας ΜΜΕ καί κάποιοι πολιτικοί δημιούργησαν !
Γιατί όποιος πάει στό Άγιο Όρος με καλή καί όχι πονηρή διάθεση θα ευχαριστηθεί τόσο πολύ πού θα πάει καί θά ξαναπάει πάλι !
Θεωρήσαμε σκόπιμο λοιπόν να παρουσιάσουμε την παρακάτω πραγματική ιστορία γιατί πού ξέρεις κάποιος μπορεί να ωφεληθεί και να φιλοσοφήσει «άλλες αλήθειες…» πού μέχρι τώρα δεν είχε προσέξει στην ζωή του…
( Patrablog – από την σύνταξη )
