Μετά από τις κρίσιμες μέρες που ακολούθησαν την αναγγελία του δημοψηφίσματος, το πολιτικό σύστημα αναγκάστηκε να αναμετρηθεί με τις συνέπειες των επιλογών του. Το ΠΑΣΟΚ με την γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια, η ΝΔ με την πολιτική της τακτική και οι δυνάμεις της Αριστεράς με τα αυτοκτονικά τους διλήμματα. Η ευθεία απειλή για την περιθωριοποίηση της χώρας και την έξοδο μας από το ευρώ, ανάγκασε τους πολιτικούς αρχηγούς να συνομιλήσουν, να συζητήσουν, να ισορροπήσουν. Αποτέλεσμα αυτής της δύσκολης «γέννας» ήταν η κυβέρνηση Παπαδήμου. Διατυπώνεται όμως, έντονα το ερώτημα: Μπορεί αυτή η νέα κυβέρνηση να πετύχει;
Η αλήθεια είναι ότι παρακολουθώντας επί τριήμερο την συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, ακούστηκαν σχεδόν όλα! Και φυσικά έγιναν ολοφάνεροι οι κομματικοί τακτικισμοί και οι ευαίσθητες πολιτικές ισορροπίες που φαίνεται πως πρέπει να τηρηθούν για να πετύχει αυτή η κυβέρνηση τον στόχο της. Πολλοί συμπολίτες μου με ρωτούν «Κατερίνα, θα την αφήσουν να κάνει αυτά που πρέπει;». Χμ, θα το ήθελα πολύ!
Κι αυτό γιατί τα κέρδη από την συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι πολλαπλάσια των «ζημιών».
1ον οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων, που το τελευταίο διάστημα είχαν εντείνει την μεταξύ τους πολεμική, αναγκάστηκαν να συνομιλήσουν, να κάνουν υπερβάσεις και να υποχωρήσουν. Και μάλιστα σε πείσμα των κομματικών επιτελείων που απαιτούσαν αυστηρές γραμμές και μηδενικές υποχωρήσεις. Οι πολιτικοί αρχηγοί επέλεξαν να ακούσουν την φωνή των πολιτών που ζητούσαν από καιρό συναίνεση και κυβέρνηση συνεργασίας, και όχι τους επιπόλαιους που ζητούσαν εκλογές, εν μέσω σοβαρών εκκρεμοτήτων (την εκταμίευση της 6ης δόσης και την επικύρωση της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου). Αυτή η εξέλιξη έδειξε στους πολίτες ότι η χώρα προηγείται των κομματικών συσχετισμών.
2ον έγινε απόλυτα κατανοητό και από τις αντιδράσεις των κομμάτων και από την αντιμετώπιση των ευρωπαίων ηγετών, ότι η χώρα μας βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Από την εσπευσμένη στροφή του κ.Σαμαρά για την υπογραφή της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου και τις δηλώσεις όλων των πολιτικών αρχηγών, ήταν απόλυτα σαφές στους πολίτες ότι ήταν πλήρως ανεδαφική η αριστερή ρητορεία ότι η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη είναι αδύνατη. Αντίθετα, όλα παίζονταν και εξακολουθούν να παίζονται για την εντός ευρώ πορεία της χώρας.
3ον η συνύπαρξη στη νέα κυβέρνηση προσώπων από τρία διαφορετικά κόμματα θα περιορίσει –ελπίζω- την ανέξοδη κριτική, τους πομφόλυγες και τις μεγαλοστομίες, τους ανοίκειους χαρακτηρισμούς, τις άσκοπες εντάσεις μέσα στο κοινοβούλιο, που ακούστηκαν ιδίως το τελευταίο διάστημα. Ορισμένοι βουλευτές είχαν επιδοθεί σε πρωταθλητισμό λαϊκισμού, υπερβολής και πατριδοκαπηλείας, παρουσιάζοντας εαυτούς ως προστάτες των πολιτών και εμάς τους συμπολιτευόμενους βουλευτές ως ανάλγητους, άτεγκτους μνημονιολάγνους, χωρίς αναστολές και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες. Πιστεύω ότι η αποκατάσταση της ισορροπίας εντός του κοινοβουλίου, θα έχει αντανάκλαση και στην κοινωνία που απεγνωσμένα αποζητεί την ηρεμία της και κυρίως την ελπίδα.
4ον επιλέχθηκε ως επικεφαλής της νέας κυβέρνησης ένα όνομα, που με το διεθνές του κύρος, την εμπειρία του στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, τις γνώσεις και τις ικανότητες του, μπορεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των ευρωπαίων στην χώρα, να βάλει την χώρα σε μια ρότα και να πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα των αλλαγών που έχουν δρομολογηθεί. Ο κ.Λουκάς Παπαδήμος απεικονίζει το μετριοπαθές και ανεξάρτητο από κομματικές επιρροές πρόσωπο που μπορεί να ενώσει τους πολίτες κάτω από ένα κοινό σκοπό, έστω και για λίγο. Πέρα όμως από την καταπράϋνση του εσωτερικού μετώπου, έχει την ικανότητα να αναχαιτίσει την ευρωπαϊκή δυσμένεια στην οποία έχουμε περιπέσει. Η ευθεία αμφισβήτηση της εισόδου μας στην ευρωζώνη, η απαξίωση της χώρας, οι αρνητικοί χαρακτηρισμοί για τους Έλληνες, από κορυφαίους ευρωπαίους πολιτικούς, είναι πολύ άδικες για την Ελλάδα και πρέπει να σταματήσουν.
Αυτό που προσωπικά θα ήθελα είναι ο νέος πρωθυπουργός να πείσει τους ευρωπαίους ότι το «φάρμακο» που μας επιβάλλουν για να μας «θεραπεύσουν» είναι πολύ πιθανό να σκοτώσει τελικά, τον «ασθενή». Και αυτό διότι οι πολίτες έχουν εξαντλήσει τα χρηματικά τους αποθέματα. Η ανεργία σχεδόν 700.000 συμπατριωτών μας, η μείωση των εκτιμώμενων κρατικών εσόδων, η συρρίκνωση της ιδιωτικής οικονομίας αυτό αποδεικνύουν.
Ο κ.Παπαδήμος λοιπόν, οφείλει και μπορεί να πείσει τους Ευρωπαίους για την ανάγκη ανάπτυξης στην χώρα. Δεν φτάνουν μόνο οι τεράστιες θυσίες των πολιτών. Χρειάζονται επενδύσεις, τεχνογνωσία, κοινοτικά προγράμματα. Όσο καθυστερούν οι επενδύσεις αυτές, το ΕΣΠΑ να κινηθεί, τα χρήματα να έρθουν στην χώρα, τόσο θα βουλιάζουμε. Χρειάζεται λοιπόν, σωστός συνδυασμός μέτρων περιστολής δαπανών και χρηματοδότησης της ανάπτυξης για να δημιουργήσουμε πρωτογενές πλεόνασμα και παράλληλα να ανασυγκροτήσουμε το κράτος μας . Αν πειστούν οι Ευρωπαίοι για την ανάγκη να ξεσφίξουν την θηλιά που μας έχουν βάλει στο λαιμό, θα είναι το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος για την χώρα μας.
Αυτό είναι το αίτημα των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ, αυτό πιστεύω ότι προσπαθούσε να πετύχει η προηγούμενη κυβέρνηση. Τώρα, η προσπάθεια θα είναι κοινή και θα δώσει το παράδειγμα στους πολίτες ότι μόνο με ενότητα, συστράτευση, συναίνεση θα αλλάξουμε και την χώρα και τους εαυτούς μας. Αφού φτάσαμε μετά από τόσες θυσίες έως εδώ, πιστεύω ακράδαντα ότι θα τα καταφέρουμε.
