Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτή η ιστορία της «συνεργασίας» με τη Ρότσιλντ που θα αντικαταστήσει τη Λαζάρ μοιάζει να βρωμάει από δέκα μίλια.
Και όσο περνά ο καιρός και επίσημη ανακοίνωση δεν βλέπουμε, τόσο μεγαλώνουν οι υπόνοιες για το περίφημο μυστικό ταξίδι του κ. Τσίπρα στο Παρίσι, όπου, όπως ισχυρίζεται, πήγε για να συναντήσει στελέχη της συγκεκριμένης εταιρίας συμβούλων.
Στις 7 Φεβρουαρίου – και αφού είχε ξεσπάσει σάλος – ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ενημέρωσε πως «στις 25 Ιανουαρίου ο υπουργός Οικονομικών έστειλε επιστολή στο Δ.Σ. του ΟΔΔΗΧ με την οποία ζητούσε την άμεση πρόσληψη τεχνικού συμβούλου για την προετοιμασία της χώρας για την έξοδο στις αγορές. Στις 27 Ιανουαρίου το Δ.Σ. του ΟΔΔΗΧ με επιστολή του όρισε την επενδυτική τράπεζα Rothschild, ως την επιλογή του. Αυτή τη στιγμή αναμένεται η έκδοση της σχετικής υπουργικής απόφασης».
Από την πλευρά του, το Μέγαρο Μαξίμου, με non paper «ενημέρωσε» ότι μετά την αναχώρησή του από τη Λισαβόνα, την Κυριακή 29 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός έκανε ολιγόωρη στάση στο Παρίσι, προκειμένου να συναντηθεί με εκπροσώπους της Λ’ Ορεάλ και της Ρότσιλντ.
Επειδή προφανώς δεν συναντήθηκε μαζί τους ημέρα Κυριακή, η συνάντηση (προφανώς) έγινε την επομένη, 30 Ιανουαρίου – επομένως δεν επρόκειτο για «ολιγόωρη στάση», αφού άλλωστε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, στις 17 Φεβρουαρίου, δήλωσε ότι στο Παρίσι έμεινε σε ξενοδοχείο (το οποίο επίσης κρατήθηκε κρυφό).
Επίσης: Στις 7 Φεβρουαρίου ο κ. Τζανακόπουλος είπε πως «αυτή τη στιγμή αναμένεται η έκδοση της σχετικής υπουργικής απόφασης» (για την επιλογή της Ρότσιλντ.
Αλλά στις 17 Φεβρουαρίου, δέκα μέρες μετά, ο κ. Τσίπρας δεν είχε στα χέρια του ούτε την επιστολή με την οποία ο ΟΔΔΗΧ είχε ορίσει την Ρότσιλντ ως τεχνικό σύμβουλο για την προετοιμασία της εξόδου στις αγορές, ούτε την «σχετική» υπουργική απόφαση που… αναμενόταν από στιγμή σε στιγμή δέκα μέρες νωρίτερα! Είπε απλά πως επρόκειτο για απόφαση του ΟΔΔΗΧ.
Και δεν τα είχε όλα αυτά τα έγγραφα διότι προφανώς δεν υπήρχαν. Γι’ αυτό και πέρασε στην επίθεση ρίχνοντας τη μπάλα στην εξέδρα.
Ως γνωστόν, για να καλύψεις ένα ψέμα πρέπει να είσαι σε θέση να πεις άλλα εκατό.
Για τον κ. Τσίπρα και τους περί αυτόν τέτοιο πρόβλημα (προφανώς) δεν υπάρχει.
Μόνο που το ψέμα ποτέ δεν έζησε για να δει την αλήθεια.
Επομένως έχουμε και λέμε:
-Η στάση στο Παρίσι δεν ήταν «ολιγόωρη», αφού ο ίδιος τελικά αποκάλυψε ότι διανυκτέρευσε.
-Η επιστολή του ΟΔΔΗΧ της 27ης Ιανουαρίου δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, διότι (προφανώς) δεν υπάρχει.
-Η επιστολή του υπουργού Οικονομικών στον ΟΔΔΗΧ δεν δόθηκε, διότι (επίσης προφανώς) δεν υπήρξε. (Πολύ περισσότερο που λίγες μέρες νωρίτερα είχαν πει ότι ο υπουργός τηλεφώνησε στον ΟΔΔΗΧ, δηλαδή έδωσε τηλεφωνικές οδηγίες).
-Η υπουργική απόφαση που θα εκδιδόταν από στιγμή σε στιγμή στις 7 Φεβρουαρίου επίσης δεν υπάρχει.
Κατά την ομιλία του στη Βουλή, στις 17 Φεβρουαρίου, ο κ. Τσίπρας είπε πως υπήρξε απόφαση συνεργασίας με τη Ρότσιλντ επειδή «για να βγει μία χώρα στις αγορές, προφανώς και χρειάζεται να έχει τη δυνατότητα συμβουλών από σχήματα που γνωρίζουν το πώς, με ποιον τρόπο, ώστε να διαμορφωθούν οι καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις για να βγει στις αγορές. Δεν είναι απλό πράγμα να βγεις στις αγορές. Θυμίζω, λοιπόν, ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν πάρει αντίστοιχο σύμβουλο τη «Lazard». Μόνο που η σύμβαση που είχαν κάνει οι προηγούμενες κυβερνήσεις με τη «Lazard», ήταν δέκα φορές πιο ακριβή για το ελληνικό Δημόσιο από την αντίστοιχη σύμβαση που εμείς διαπραγματευτήκαμε και προχωράμε τώρα με τη «Rothschild». Ο λόγος της συνάντησης προφανώς, παρά τις αθλιότητες που κάποιοι εκτόξευσαν δεξιά και αριστερά, ήταν να συζητήσουμε και να διαμορφώσουμε τους όρους εκείνους με τους οποίους η χώρα θα βγει έγκαιρα και με καλό επιτόκιο στις αγορές».
Είπε και πάλι ψέματα. Διότι «αντίστοιχη» σύμβαση απλά δεν υπήρξε. Με τη Lazard οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν στο παρελθόν συνεργαστεί για συμβουλές σε θέματα αποκρατικοποιήσεων και για το PSI. Δηλαδή η αμοιβή της εταιρίας (για την οποία ο κ. Τσίπρας περιορίστηκε να πει πως ήταν δέκα φορές υψηλότερη χωρίς να δίνει νούμερα) ήταν για άλλες δουλειές. Και για το PSI η Lazard πληρώθηκε με ποσοστό επί του ονομαστικού ποσού του χρέους που αντηλλάγη ή επαναγοράστηκε και όχι με εφάπαξ ποσό.
Ούτε τηλεφωνήματα, ούτε επιστολές, ούτε ταξίδια…
Και, οπωσδήποτε, οι συνεργασίες αυτές είχαν ανακοινωθεί εγκαίρως και επισήμως:
Στις 18 Μαΐου 2011 το υπουργείο των Οικονομικών είχε εκδώσει ανακοίνωση σχετικά με την επιλογή συμβούλων αποκρατικοποιήσεων, όπου αναφέρονταν οι αποφάσεις της Διϋπουργικής
Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ) για την επιλογή συμβούλων, για την προώθηση του προγράμματος δράσης αναδιαρθρώσεων, αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας.
Εκεί αναφέρονταν όλες οι εταιρίες που θα προσέφεραν τις χρηματοοικονομικές συμβουλές τους, μεταξύ των οποίων και η Lazard (για τα 4 αεροσκάφη Airbus A340 και για τον διαχωρισμό των εμπορικών από τις λοιπές δραστηριότητες του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και την αξιοποίησή τους) και η Ρότσιλντ (για τους Ελληνικούς Αυτοκινητοδρόμους και τη ΔΕΠΑ) – και πολλές άλλες όλες καταγεγραμμένες σαφώς σε ενιαίο κατάλογο.
Ούτε τηλεφωνήματα, ούτε επιστολές, ούτε ταξίδια…
Στις 27 Ιουλίου 2011, ανακοινώθηκε ότι από το υπουργείο των Οικονομικών ορίστηκαν ως συν-ανάδοχοι για την εφαρμογή του "PSI" (συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων, συμφωνία επανεπένδυσης σε ελληνικά ομόλογα και πρόγραμμα επαναγοράς χρέους), οι όροι του οποίου συμφωνήθηκαν στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης, οι τράπεζες BNP-Paribas, Deutsche Bank και HSBC. Παράλληλα, είχε ανακοινωθεί πως είχαν οριστεί (επίσης για την εφαρμογή του PSI), το δικηγορικό γραφείο Gottlieb Steen & Hamilton LLP ως διεθνής νομικός σύμβουλος και η Lazard Freres ως εταιρεία οικονομική σύμβουλος του Δημοσίου.
Με επίσημη ανακοίνωση πάλι.
Στις 21 Οκτωβρίου 2011 το υπουργείο των Οικονομικών έδωσε στη δημοσιότητα τον
κατάλογο των συμβούλων για 13 προγράμματα αποκρατικοποιήσεων, για το 2011 και το 2012. Και εκεί υπήρχε ένας μακρύς κατάλογος με πολλές εταιρίες, μεταξύ των οποίων και η Lazard (για τα ΕΛΤΑ).
Στις 22 Νοεμβρίου 2011, ο κ. Τσίπρας, ως πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό των Οικονομικών για τις «αποφάσεις για αμοιβές δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε εταιρίες παροχής νομικών υπηρεσιών και χρηματοοικονομικών συμβουλών».
Στην ερώτησή του, ο κ. Τσίπρας κατακεραύνωνε την τότε κυβέρνηση ότι σκορπούσε χρήματα την ώρα που «τα χαράτσια, οι περικοπές και οι απολύσεις συνεχίζουν την ανοδική πορεία τους»! (Αλλά στις 17 Φεβρουαρίου 2017, ως πρωθυπουργός πλέον, είπε πως δεν είναι εύκολες δουλειές αυτές και οι εταιρίες είναι χρήσιμες)!
Στην ερώτησή του μάλιστα, ανέφερε και αριθμούς (που προφανώς είχαν περιέλθει εις γνώσιν του, ενώ τώρα αρνείται να μας αναφέρει τους δικούς του αριθμούς) και αριθμούς αποφάσεων του ΟΔΔΗΧ (τους οποίους σήμερα δεν μπορεί να καταθέσει).
Έγραφε:
«Για τη δεύτερη εταιρεία, τη LAZARD FRERES SAS, στην οποία θα ανατεθούν σύμφωνα με τη Νο 188/20-9-2011 απόφαση του Δ.Σ. του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους, καθήκοντα χρηματοοικονομικού συμβούλου του Ελληνικού Δημοσίου, η αμοιβή που εγκρίνεται με την προαναφερθείσα απόφαση θα αποτελεί ποσοστό 0,015% επί του ονομαστικού ποσού του χρέους που θα ανταλλαγεί ή θα επαναγορασθεί, εκτιμάται δε ότι αυτό θα ανέλθει σε 25.000.000 EUR».
(Επομένως, δεν επρόκειτο για σταθερό ποσό, δε επρόκειτο για συμβουλές για έξοδο στις αγορές και δεν μπορεί να συγκριθεί με άλλες υπηρεσίες).
Τότε, ο κ. Τσίπρας ζητούσε να μάθει:
1. Με ποια κριτήρια και διαδικασίες επιλέχθηκαν οι παραπάνω εταιρείες; (Επιλογή με πρόσκληση περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων; Καθορισμός του ποσού σύμβασης με διαπραγμάτευση; Επιλογή με Ανοικτό διαγωνισμό; Ποιοί προσκλήθηκαν να υποβάλουν προσφορά; Ποιοι Συμμετείχαν; Ποιές ήταν οι ενέργειες δημοσιότητας; Ποιές οι εισηγήσεις των αρμόδιων οργάνων για την υπογραφή αυτών των συμβάσεων;)
2. Με ποιο σκεπτικό, σε μια περίοδο πλήρη εξαγγελιών περικοπής των δημοσιονομικών εξόδων, αποφασίζεται αυτή η δαπάνη, ενώ το κράτος διαθέτει νομικούς συμβούλους και εξειδικευμένους επιστήμονες, στο Υπουργείο Οικονομικών αλλά και στην Τράπεζα της Ελλάδας;
3. Ποιος ο ρόλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε αυτήν την επιλογή και την Υπουργική απόφαση έγκρισης αυτών των δαπανών;
4. Εφόσον η συμφωνία της 21.7.2011 ουσιαστικά έχει ακυρωθεί από την συμφωνία της 27.10.2011: α) η ανάθεση της παροχής νομικών υπηρεσιών επεκτείνεται και στην συμφωνία της 27.10.2011 και με ποιό τίμημα; β) η ανάθεση των υπηρεσιών χρηματοοικονομικού συμβούλου στην LAZARD FRERES SAS και το ποσό των 25.000.000€ αφορά μόνο στα προβλεπόμενα ποσά της συμφωνίας της 21.7.2011 ή επεκτείνεται και στην συμφωνία της 27.10.2011 και με ποιους όρους και τίμημα;
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας ως «ερωτών βουλευτής» είχε δικαίωμα να ρωτά και να μαθαίνει, αλλά σήμερα, ως πρωθυπουργός, απαγορεύει στην αντιπολίτευση να πράττει το ίδιο!
Στις 31 Ιανουαρίου 2012, με έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή και σε απάντηση της ερώτησης του κ. Τσίπρα, η τότε κυβέρνηση ενημέρωσε ότι «έως την ολοκλήρωση της ανταλλαγής των ομολόγων θα διατηρήσουν τον ρόλο τους οι σύμβουλοι που επελέγησαν από το υπουργείο Οικονομικών για την εφαρμογή του PSI. Εκεί αναφερόταν πως οι εν λόγω σύμβουλοι ορίστηκαν με απευθείας ανάθεση με βάση το Ν. 3965/2011 και εξουσιοδότηση του ΟΔΔΗΧ (Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους) για την άμεση εφαρμογή του PSI.
Δηλαδή, υπήρχε νόμος που τα επέτρεπε όλα αυτά, ο οποίος ψηφίστηκε μετά από απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η οποία επέτρεπε το PSI.
Στις 3 Φεβρουαρίου 2012, κατά την ομιλία του στη συζήτηση επίκαιρης ερώτησής του υπό τον τίτλο «Νέο μνημόνιο για τους πολίτες και ταυτόχρονα αδιαφάνεια απόρρητων δαπανών και εκτίναξη αμοιβών τραπεζικών ιδρυμάτων», ρωτούσε:
«Και τέλος, μπορείτε να μου εξηγήσετε ως πότε θα χρυσοπληρώνουμε με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τους συμβούλους της κυβέρνησης, τα δικηγορικά γραφεία, τη Lazard -με απευθείας μάλιστα αναθέσεις- από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους;».
Δηλαδή, το 2012, ο κ. Τσίπρας είχε δικαίωμα να μιλά για «απευθείας αναθέσεις». Σήμερα, έχει απλά το δικαίωμα να προχωρά σε «απευθείας αναθέσεις», χωρίς να έχει ψηφιστεί κανένας νόμος που να το επιτρέπει και χωρίς να καταθέτει κανένα έγγραφο ανάθεσης!
Στις 16 Δεκεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας κατέθεσε νέα Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων προς τον Υπουργό Οικονομικών. Όπως ανέφερε «κατά τη συζήτηση ψήφισης του προϋπολογισμού έτους 2014, κατάθεσα στο Σώμα της Βουλής πίνακα του κωδικού εξόδου 6311 από το 2004 μέχρι 2012, στον οποίο καταγράφονται απολογιστικά τα ιλιγγιώδη ποσά που δαπανήθηκαν ως έξοδα δημοσίου χρέους σε τράπεζες, δικηγορικά γραφεία και χρηματοοικονομικούς συμβούλους. Από τον πίνακα αυτό διαπιστώνεται ότι η δαπάνη έχει αυξηθεί κατακόρυφα στα χρόνια των μνημονίων, όπου η χώρα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές. Συγκεκριμένα, η δαπάνη έχει υπερτριπλασιασθεί τα δύο πρώτα έτη των μνημονίων και έχει δεκαπλασιασθεί το 2012. Το 2012- χρονιά του PSI- η δαπάνη ανήλθε στα 635 εκ. Σύμφωνα με δημοσιευμένη απόφαση (ΦΕΚΒ 2454/2011) δόθηκαν στην εταιρεία LAZARD 25εκ € και στην δικηγορική εταιρεία CGSH (Hamilton) 6 εκ. € και 1,5 εκ € ανά μήνα καθυστέρησης, ως σύμβουλους για την διεκπεραίωση του PSI».
Και ζητούσε, μεταξύ άλλων, τα πρακτικά των σχετικών αποφάσεων του Οργανισμού Δημοσίου Χρέους και τα συμφωνητικά που έχουν υπογραφεί μεταξύ ελληνικού δημοσίου και εταιρειών.
Δηλαδή ο κ. Τσίπρας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης γνώριζε ακριβώς τα ποσά και είχε δικαίωμα να ζητά τα δικαιολογητικά έγγραφα, ενώ ως πρωθυπουργός έχει δικαίωμα μόνο να… υβρίζει!
Μάλιστα, την ίδια ημέρα, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ διατράνωνε:
«Η κυβέρνηση δεν μπορεί να σιωπά γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Πρέπει να φέρει στον έλεγχο της βουλής όλες τις σχετικές συμφωνίες και να εξηγήσει που πάνε τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών και πως το συμφέρον τους διασφαλίζεται από τέτοιου είδους μελέτες, ανατιθέμενες σε εταιρίες που από ότι φαίνεται δεν τηρούν στοιχειώδεις κανόνες διαφάνειας και ανεξαρτησίας»!
Στις 23 Ιανουαρίου 2014, στον κ. Τσίπρα απάντησε με έγγραφό που κατατέθηκε στη Βουλή ο κ. Σταϊκούρας, ως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών. Με όλες τις λεπτομέρειες: Ότι η διαδικασία του PSI αποτελούσε ένα έργα πρωτόγνωρου μεγέθους και πολυπλοκότητας που θα έπρεπε να υλοποιηθεί στο συντομότερο δυνατό χρόνο και ακόμη ότι η ανταλλαγή αυτή ήταν ονομαστικού ποσού 205,5 δις ευρώ την ώρα που η ανταλλαγή των ομολόγων της Αργεντινής αφορούσε ομόλογα ονομαστικής αξίας 81,8 δις δολάρια.
Ακολουθούσε πλήρης κατάλογος με όλα τα έργα που είχαν αναλάβει όλες οι εταιρίες, τα ΦΕΚ με τα οποία τους ανατέθηκαν και τις συμφωνίες που έγιναν. Για τη Lazard αναφερόταν ότι η αμοιβή της «θα αποτελεί ποσοστό 0,015% επί του ονομαστικού ποσού του χρέους που θα ανταλλαγεί ή θα επαναγορασθεί στα πλαίσια του PSI. Σε περίπτωση πλήρους υλοποίησης τόσο της τόσο της ανταλλαγής όσο και της επαναγοράς των υφιστάμενων ομολόγων, το μέγιστο ποσό αυτό εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε 25 εκατομμύρια ευρώ».
Όλα με διαφάνεια και βάσει νόμων.
Προσέλαβαν τη Lazard… αμισθί, αλλά τώρα την βρίσκουν ακριβή!
Το καταπληκτικό είναι πως στις 31 Ιανουαρίου 2015, το υπουργείο των Οικονομικών ανακοίνωσε «την ανάθεση στην εταιρία χρηματοοικονομικών συμβούλων Lazard του ρόλου του συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών σε θέματα δημοσίου χρέους και δημοσιονομικής διαχείρισης»!
Δηλαδή επί Τσίπρα και Βαρουφάκη!
Τότε, το ΠΑΣΟΚ είχε εκδώσει ανακοίνωση επιδοκιμασίας, ενώ την 1η Φεβρουαρίου 2015 ο κ. Βαρουφάκης συναντήθηκε με τον Γάλλο ομόλογό του Σαπέν, αλλά και με τον επικεφαλής της συμβουλευτικής εταιρείας Lazard, Ματιέ Πιγκάς, τον οποίο μόλις έχει επιλέξει.
Την ίδια μέρα, ο κυβερνητικός εταίρος Καμμένος σφύριζε αδιάφορα και έλεγε σε εκπομπή (ραδιόφωνο Alpha): «Αφήστε να δούμε τι θα κάνει ο κ. Βαρουφάκης. Ακόμα δεν έχει πάρει η κυβέρνηση ψήφο εμπιστοσύνης. Θα ακούσετε τι θα πει ο κ. Βαρουφάκης, θα ακούσετε τι θα πούμε οι άλλοι υπουργοί, θα ακούσετε τι θα πει ο πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει ξεκινήσει ακόμα να λειτουργεί, είμαστε λίγες μέρες…»
Δηλαδή είχαν προσλάβει τη Lazard πριν καν πάρουν ψήφο εμπιστοσύνης!
Όταν ήλθε εκείνη η «ευλογημένη μέρα», στις 11 Φεβρουαρίου 2015, στην ομιλία του στη Βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, ο κ. Τσακαλώτος, αναπληρωτής υπουργός των Εξωτερικών τότε, είχε πει: «Όπως, βεβαίως, συζητούμε και παίρνουμε συμβουλές από τη Lazard για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσουμε το χρέος και πώς πρέπει να δημιουργηθεί δημοσιονομικός χώρος. Η Lazard, βεβαίως, έδωσε συμβουλές σε ένα προηγούμενο πρόγραμμα, αλλά εμείς ποτέ δεν είπαμε ότι τα ξέρουμε όλα, ποτέ δεν είπαμε ότι δεν μας λείπουν και τεχνικές γνώσεις. Είπαμε ότι θα έρθουν να υπηρετήσουν ένα διαφορετικό σχέδιο για το χρέος, για το πώς μπορεί να δημιουργηθεί ένας δημοσιονομικός χώρος ώστε αυτές οι μεταρρυθμίσεις να είναι βιώσιμες».
Βεβαίως…
Και στις 9 Μαρτίου 2015, ο κ. Βαρουφάκης, με έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή, ενημέρωνε ότι «η εταιρεία χρηματοοικονομικών συμβούλων LAZARD στην οποία έχει ανατεθεί ο ρόλος του συμβούλου του υπουργείου Οικονομικών σε θέματα δημοσίου χρέους και δημοσιονομικής διαχείρισης, συνεργάζεται με αυτό αμισθί και ατελώς»!
Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας την είχε τζάμπα τη Lazard! Άρα πώς ήταν πιο ακριβή από τη Ρότσιλντ;
Την οποία Lazard, σημειώστε, είχαν προσλάβει το 2015 για να διενεργήσει διαχειριστικό έλεγχο στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, «προκειμένου να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες ή παραλείψεις παλαιών διοικήσεων της ΕΒΖ, πρώην αλλά και νυν στελεχών, που ενδεχομένως ζημίωσαν την επιχείρηση. Ερευνάται επίσης το ενδεχόμενο τυχόν τριγωνικών συναλλαγών αλλά και διακίνησης μαύρου χρήματος».
Δηλαδή τη Lazard την είχαν προσλάβει και για την ΕΒΖ (επίσης αμισθί και ατελώς;), την οποία ο κ. Λαφαζάνης «ξανάνοιξε» την ώρα που οδεύαμε ολοταχώς προς τα capital controls!
«Πέταξαν» έξω τον υποστηρικτή τους!
Σημειώστε επίσης ότι ο κ. Ματιέ Πιγκάς, επικεφαλής της Lazard, είχε ενθέρμως υποστηρίξει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Στις 10 Φεβρουαρίου 2015, μιλώντας στον γαλλικό ραδιοσταθμό France Inter, δήλωσε πως η τρόικα που επέβαλε λιτότητα στην Ελλάδα έκανε εντελώς λάθος και έχει οδηγήσει την οικονομία της χώρας στον τοίχο. «Ναι, πιστεύω πως η τρόικα τα έκανε όλα λάθος», είπε, προσθέτοντας πως μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι αναπόφευκτη και πως το συνολικό χρέος της χώρας θα πρέπει να μειωθεί κατά περίπου 100 δις ευρώ ώστε να υπάρξει μια "αποδεκτή" αναλογία χρέους προς Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν.
Νωρίτερα, στις 30 Ιανουαρίου 2015, ο ίδιος, σε δήλωσή του στον γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό BFM Business, είχε πει: «Πιστεύω ότι πρέπει να απομειωθεί κατά το 50% το χρέος της Ελλάδας που διακρατείται από δημόσιους φορείς».
Ο ίδιος είχε μιλήσει και σε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής (2 Νοεμβρίου 2012), λέγοντας: «Η κρίση που βιώνουμε δεν είναι ελληνική κρίση, αλλά κρίση ευρωπαϊκή, μια κρίση του μοντέλου ανάπτυξης. Η συρρίκνωση του ΑΕΠ στην Ελλάδα από το 2007 έως το 2012 ήταν 25%, ποσοστό τεράστιο και τρομακτικό. Η αντίστοιχη μείωση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ τη δεκαετία του '30 ήταν 24%», προσθέτοντας ότι η πολιτική της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας υπήρξε ανόητη και εγκληματική.
«Ισοδυναμεί με κοινωνική σφαγή και κοινωνική βαρβαρότητα, χωρίς κανένα οικονομικό αποτέλεσμα. Πρόκειται για πολιτική επιλογή εξαιρετικά υψηλού κινδύνου, που οδηγεί στην κατάρρευση του ΑΕΠ και την άνοδο των εξτρεμιστών. (…) Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ελλάδα έπαιξε το ρόλο του πυρομανή πυροσβέστη. (…) Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή επανάσταση. Κατανοώ όσους αναρωτιούνται «αξίζει τον κόπο;», «αξίζουν όσα υποφέρουμε για να μείνουμε στο ευρώ;». Η απάντηση είναι «ναι», αλλά σε άλλη Ευρώπη και σε ένα άλλο ευρώ. Εάν αποχωρούσε η Ελλάδα από την ευρωζώνη η μετάδοση θα ήταν άμεση, θα οδηγούσε αμέσως στο τέλος της ζώνης του ευρώ. Ο πραγματικός πατριωτισμός είναι ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός. Πρέπει να δώσουμε τη μάχη κατά των άκρων. Είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στην αμοιβαιοποίηση του χρέους», ανέφερε τότε ο Γάλλος τραπεζίτης και συνιδιοκτήτης της εφημερίδας «Λε Μοντ», ο οποίος τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς είχε ταχθεί υπέρ του Ολάντ, λέγοντας πως «παραδόξως η γαλλική αριστερά αποδείχθηκε πάντοτε πως τολμούσε περισσότερες μεταρρυθμίσεις από τη δεξιά».
Όπως τότε είχε αναφερθεί, ο Πιγκάς «πρόσκειται σε σημαντικούς Σοσιαλιστικούς κύκλους και είχε καθοδηγηθεί στα οικονομικά από τον Ολάντ προ ετών».
Μετά από όλα αυτά, πώς ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Πιγκάς με τον Ρότσιλντ, καταγγέλλοντάς τον μάλιστα ως… ακριβό, ενώ είχε δεχθεί να δουλεύει για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αμισθί και να τους υποστηρίζει στο θέμα του χρέους;
Κάτι μυρίζει πράγματι εδώ!
elzoni.gr
