Η
πρόσφατη περίπτωση
παραποίησης σε σχέση με την προηγούμεη φορά των κριτηρίων επιλογής σε
ευαίσθητη θέση δημοσίου οργανισμού της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, με
την αφαίρεση εμποδίων για όποιους εκλεκτούς αδυνατούν να ομιλούν και να
γράφουν την αγγλική αποκαλύπτει ένα πολύ
πιο βαθύ και επικίνδυνο δίκτυο αλλοίωσης των εθνικών και όχι μόνο
συμφερόντων.
Μία φάμπρικα φαίνεται ότι έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια αντίστοιχη αυτής των προμηθειών όπου ακόμα και
μέσω ΑΣΕΠ μάλιστα εξομοιώνει απαιτητικές εξετάσεις των Βρετανικών Πανεπιστημίων στην
Αγγλική με μουγκές εξετάσεις ώστε με την κατάλληλη «κοπτοραπτική» σε όλους τους
δημοσίους οργανισμούς από φιλικά πρόσωπα
προς το παρακράτος να υποβαθμίζονται οι ελληνικές απαιτήσεις, προοπτικές και διεκδικήσεις στο εξωτερικό.
Η έκταση διείσδυσης
αυτού του παρακρατικού μηχανισμού αλλοίωσης αξίζει
έρευνας καθώς είναι πολύ πιθανό ότι τη χώρα εκπροσώπησαν στο παρελθόν σε
προξενικές
αρχές και διεθνείς οργανισμούς κρατικοί αξιωματούχοι κατώτεροι των
περιστάσεων, επιλεγμένοι
πάντα με νομιμοφανείς διαδικασίες. Έρευνες ήδη της Αστυνομίας στην Πάτρα
αποδεικνύουν στελέχη
της με πλαστά πτυχία για την κατάληψη προφανώς θέσεων και προαγωγών.
Υγιείς οργανισμοί αντιδρούν και ξεσκεπάζουν το σάπιο σύστημα
αναξιοκρατίας και υπονόμευσης της Ελλάδας.
Με την Τουρκία να
διεκδικεί τα πάντα στο Αιγαίο και γενικά την εύλογη διεκδικητική εξωτερική
πολιτική κάθε χώρας αποτελεί σαφή επιτυχία για όποιον καταφέρει και διεισδύσει
στον αντίπαλο μειώνοντας τις ικανότητές του σε διεθνείς συζητήσεις. Η
φαινομενική αθώα και ανθρωπιστική προώθηση δημοσίων λειτουργών με ελλιπή προσόντα τόσο στον κρατικό μηχανισμό
όσο και στα εξωτερικά φόρα ίσως να κρύβει μία πολύ επιτυχημένη επεκτατική
πολιτική εις βάρος των εθνικών συμφερόντων και ακόμη και των ίδιων των διεθνών
οργανισμών. Δεν τίθεται αμφιβολία ότι κάθε "δωράκι" έχει και το αντίτιμό του που
ξεπληρώνεται άλλοτε με την εμφάνιση και άλλοτε με την επιστροφή.
Η ανάγκη μεταρρύθμισης της
χώρας δεν μπορεί να έχει ελπίδες επιτυχίας αν φυσικά δεν αποκαθηλωθεί και ο
παρακρατικός μηχανισμός που έχει διεισδύσει και παρασιτεί εις βάρος του Δημοσίου, της ίδιας της Ελλάδας
και φυσικά αρνείται πεισματικά το φως, έναντι οποιουδήποτε ανταλλάγματος
απαιτηθεί να καταβάλει.
Τα γεγονότα στην
Ειδομένη, οι απαιτήσεις των δανειστών και οι επερχόμενες πολιτικές διεθνείς ανακατατάξεις μας προσπερνούν
και είναι επιτακτική η ομόνοια και η συσπείρωση των δυνάμεών μας για την
αντιμετώπιση τόσο των εσωτερικών αδαών συνεργατών των εχθρών όσο και των επεκτατικών
ορέξεων όλων των γειτόνων μας ανεξαιρέτως. Κανείς δεν θέλει μία ισχυρή Ελλάδα
και όλοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μας αποδυναμώσουν είτε γείτονες είτε
Ευρωπαίοι.
Το
πρόβλημα όμως γίνεται
δισεπίλυτο όταν οι κύριοι συνεργάτες τους βρίσκονται ανάμεσά μας στα
υψηλότερα αξιώματα,
εν αγνοία ή εν γνώσει τους αδιάφορο. Όταν λυσαλλέα υποστηρίζουν ότι όλα
βαίνουν καλώς και την ίδια στιγμή η Ελλάδα καταλαμβάνεται από πάσης
φύσεως απίστους και παραχωρεί επίσημα κυριαρχικά δικαιώματα. Όταν οι
συντάξεις γήρατος είναι της πείνας και η νεολαία αναζητά απεγνωσμένα
εργασία σε μία κοινωνία που συντηρεί και συντηρείται από συνταξιούχους.
Όταν δουλεύουν μέσα στην ελληνική δημόσια
διοίκηση κάποιοι αποκλειστικά για το ατομικό τους συμφέρον που του αποδίδουν τα συμφέροντα άλλων
χωρών, με φωτογραφικές προμήθειες και εξουσιοδοτημένους αντιπροσώπους τους. Όταν
ο «λύκος» ντύνεται «παππάς» και κηρύττει το λόγο του Αγίου σε βιβλία, CD
και επικερδείς προφητείες για να αυθυποβάλλει έναν ολόκληρο λαό. Έναν
ολόκληρο πολεμικό στρατό μεταλασσόμενο σε έναν νωθρό κρατικό οργανισμό
προμηθειών.
Το
πιο εντυπωσιακό πλέον είναι
όταν το φως πέφτει στον Αρχηγό της διαπλοκής, της διάβρωσης όλων των
μηχανισμών
της Ελλάδας, τον πνευματικό ινστρούκτορα Υπουργών και τον ξεσκεπάζει.
Όταν αποκαλύπτονται οι "έντιμοι" συνεργοί του
που διέλυσαν υγιείς επιχειρήσεις, κάθε δημόσιο προστατευτικό μηχανισμό,
κάθε κρατικό θεσμό, την ανεξάρτητη δημοσιογραφία,
βάση σχεδίου που υφαίνει στο καπηλειό του τα άγρια βράδια με τα άγουρα
άγρια αρχικά "πράσινα" αγόρια
του και τους σηψαιμικούς, λαοπρόβλητους και διψασμένους για θώπευμα
ηγήτορές του. Με τους αδαείς στρατιώτες του εχθρού που
απορούν πώς μπορεί να χάνεται το αιώνιο βολικό σκότος, πώς δεν μένει πια
ένα κοκκαλάκι και για αυτούς από το κυνήγι μίας ανέμελης ζωής…
