“Κάθε έξι μήνες θα παραιτούνται οι
εκλεγμένοι βουλευτές της, ώστε να εκπροσωπηθούν και να αποκτήσουν
κοινοβουλευτική εμπειρία όσο το δυνατό περισσότερα στελέχη.”
“Δίνουμε το παράδειγμα ότι ο ρόλος
του βουλευτή δεν είναι να στρογγυλοκαθίσει σε μια καρέκλα για 4 χρόνια
δημιουργώντας το δικό του «μαγαζάκι» και τη δική του «πελατεία»”
Ένας πολιτικός της σειράς και ο
Βασίλης Λεβέντης, που άλλα έλεγε προεκλογικά και «περί άλλων τυρβάζει» τώρα.
Πώς όλα έγιναν λόγια του αέρα στην Ένωση
Κεντρώων που ευελπιστούσε να διαφέρει δεν είναι δύσκολο να αποκαλυφθεί. Στην Ελλάδα
είμαστε, την πιο πλούσια χώρα που πεινάει. Τι δεν καταλαβαίνεις, άραγε φίλε,
ξενιτεμένε;
Πατρίδα ή οικογένεια; Όλοι για τα
παιδιά τους διέλυσαν την Ελλάδα. Όλοι για αυτό τη λήστεψαν, τη γλέντησαν και
τώρα τη λοιδορούν. Τι πιο ανθρώπινο. Πώς να παύσει ο Λεβέντης τώρα τον πολιτικό
του απόγονο. Με τι καρδιά; Όλοι οι άνθρωποι έχουν το αδύνατο πολιτικό σημείο τους.
Αυτό βρήκε και το δίκτυο του Έλληνα Γκιουλέν, αυτό εξουδετέρωσε, θεολογικά και
επιστημονικά, και την πολιτική αξιοπιστία του. Σαν ποντιακό ανέκδοτο. Μπρος
γκρεμός και πίσω ρέμα για τον Βασίλη Λεβέντη που παρά τη σοφία των ετών του
απαρνήθηκε τους «μαθητές» του για την κολώνα του. Τι πιο ανθρώπινο;
Σε μία πατρίδα που ελάχιστοι νέοι
έδωσαν το αίμα τους για να την υπερασπιστούν τα τελευταία χρόνια είναι απόλυτα
φυσιολογικό να ταυτίζεται ή και να υπερτερεί η οικογένεια της πατρίδας.
Το κρίσιμο σημείο συναντάται όταν η
οικογένεια χάνει την πατρίδα και έχει να επιλέξει ανάμεσα στη θυσία για την
προάσπισή της ή την υποταγή στο νέο αφέντη για την προστασία της.
Εκεί ζυγίζεται και η ιστορία, εκεί
ορίζεται και η πατρίδα, εκεί γεννιούνται και οι ηγέτες…
