Ο ελληνικός λαός πληρώνει το λογαριασμό ενός αποτυχημένου αριστερού πειράματος

Γράφει ο
Γιώργος Κύρτσος

 

Παρά τη συμφωνία που υπήρξε στη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης και τις πρώτες επιτυχημένες κινήσεις για τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, είναι φανερό ότι θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο για να καταλήξουμε σε οριστικό συμπέρασμα για το εάν τελικά η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη.
Η ελληνική οικονομία και η κοινωνία πληρώνουν ακριβά σοβαρά λάθη και τους ιδεολογικούς, πολιτικούς πειραματισμούς του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του. Η κυβερνητική ηγεσία καλείται να αποδείξει «εδώ και τώρα» πως μπορεί να διδαχθεί από τα λάθη της και να χαράξει διορθωτική πορεία.

Οικονομική διάλυση

Η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε μία οικονομία η οποία είχε αρχίσει να αναπτύσσεται και ήταν προγραμματισμένη να πάει πολύ καλύτερα. Το 2014 ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας ήταν 0,8% και στα τέλη του 2014 οι ειδικοί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προέβλεπαν ανάπτυξη της τάξης του 2,5% για το 2015.

Επιπλέον, η κυβέρνηση Σαμαρά είχε επιτύχει ένα μικρό αλλά στρατηγικής σημασίας πρωτογενές πλεόνασμα στον Προϋπολογισμό που δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την έναρξη της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους του Ελληνικού Δημοσίου, με βάση την πολιτική συμφωνία του 2012.

Ύστερα από έξι μήνες διακυβέρνησης «πρώτης φοράς Αριστεράς», οι ειδικοί προβλέπουν ύφεση για το 2015 με πτώση του ΑΕΠ της τάξης του 3%-5%, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα έχει δώσει τη θέση του σε διευρυνόμενο έλλειμμα. Ολες αυτές οι δυσάρεστες εξελίξεις είναι αποτέλεσμα του δογματισμού, του παρεμβατισμού, της ασυνέπειας και της υποκρισίας που χαρακτηρίζουν τη ριζοσπαστική Αριστερά και της κρίσης εμπιστοσύνης που προκάλεσαν οι τυχοδιωκτικοί χειρισμοί του οικονομικού επιτελείου και το πολιτικό ρίσκο που αποφάσισε να πάρει -όπως ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ- ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας.

Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει ο κατήφορος της ελληνικής οικονομίας για όσο διάστημα ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του εφαρμόζουν οικονομικές πολιτικές που θεωρούνται ξεπερασμένες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εδώ και μία πεντηκονταετία.


Ιδεολογικός πόλεμος
Είναι τέτοιος ο δογματισμός που χαρακτηρίζει την ηγετική ομάδα της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ ώστε είναι πρόθυμοι να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα ιδεολογικό επιχείρημα σε βάρος της ευρωζώνης, ακόμη και με τεράστιο κόστος για τον μέσο πολίτη.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι εκπρόσωποι των θεσμών παρακολουθούν έκπληκτοι τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα να εξηγεί, σε κάθε ευκαιρία, ότι δεν πιστεύει στη χρησιμότητα των μέτρων που συμφώνησε με τους Ευρωπαίους εταίρους, παρά το γεγονός ότι τα περισσότερα από αυτά είχαν προταθεί από τη δική του κυβέρνηση στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που προηγήθηκε του δημοψηφίσματος για το ΟΧΙ.

Επιπλέον, ο πρωθυπουργός και οι βασικοί συνεργάτες του υπογραμμίζουν ότι τους επιβλήθηκε μία λύση με χαρακτηριστικά τελεσίγραφου και οικονομικού εκβιασμού και πως είναι θύματα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και των οικονομικών και πολιτικών κέντρων της ευρωζώνης.

Στην Ε.Ε. θεωρούν ότι η επιθετικότητα της κυβερνητικής ηγεσίας ενισχύει την κρίση εμπιστοσύνης που έχει εκδηλωθεί σε βάρος του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του και μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην ομαλή εξέλιξη της πολύμηνης διαπραγμάτευσης που έχει στόχο την κάλυψη του τριετούς χρηματοδοτικού κενού της Ελλάδας με ένα νέο δάνειο της τάξης των 86 δισ. ευρώ, που θα συνοδεύεται αναπόφευκτα από ένα νέο Μνημόνιο.

Το ερώτημα που θέτουν όλοι στις Βρυξέλλες είναι πως θα εφαρμόσει με δημιουργικό και αποτελεσματικό τρόπο ο κ. Τσίπρας μια συμφωνία την οποία θεωρεί αποτέλεσμα καταναγκασμού και τα οικονομικά μέτρα τα οποία δεν τον εκφράζουν. Η λεγόμενη ιδιοκτησία του προγράμματος από τις κυβερνήσεις θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχημένη εφαρμογή του. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έχει την ευθύνη για να εξηγήσει στην κοινή γνώμη την αναγκαιότητα των μέτρων που πρόκειται να εφαρμόσει, να κινητοποιήσει την κρατική μηχανή για τη σωστή και δίκαιη εφαρμογή τους και να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής που έχει την υπογραφή του κ. Τσίπρα.

Προς το παρόν, η κυβέρνηση κινείται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση, παρά το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει προσυπογράψει το κοινό ανακοινωθέν της Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης, σύμφωνα με το οποίο όλο το ρίσκο για ενδεχόμενη καθυστέρηση στη διαπραγμάτευση και στην αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίας βαραίνει την ελληνική πλευρά.

Ο πρωθυπουργός πρέπει να σταματήσει να κινείται σε επίπεδο φοιτητικού συνδικαλισμού, με εύκολα επιχειρήματα που δημιουργούν εντυπώσεις και δεν λύνουν συγκεκριμένα προβλήματα και να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν. Εάν το πρωθυπουργικό αξίωμα είναι πέρα από τις πολιτικές δυνατότητές του και τη δυνατότητα κατανόησης της σύγχρονης οικονομικής πραγματικότητας, τότε πρέπει να μας απαλλάξει το συντομότερο δυνατόν από την εξαιρετικά ζημιογόνα για τον μέσο πολίτη παρουσία του.


Ανύπαρκτα άλλοθι
Στην προσπάθειά της να αποφύγει τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, η κυβέρνηση καταφεύγει στην κατασκευή άλλοθι που δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική.

Τα περισσότερα στελέχη της καταγγέλλουν τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε για το σχέδιο προσωρινού Grexit που επεξεργάστηκαν οι υπηρεσίες του υπουργείου του. Είναι αλήθεια ότι οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις της ευρωζώνης προετοίμαζαν μέχρι την προπερασμένη Τετάρτη μόνιμη και όχι προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Έβλεπαν ότι ο κ. Τσίπρας οργάνωνε τη μία πολιτική σύγκρουση μετά την άλλη και έλεγε όχι σε κάθε προσπάθεια συνεννόησης και εφαρμογής των κανόνων που ισχύουν για όλες τις χώρες της ευρωζώνης που μπήκαν σε πρόγραμμα.

Λογικό ήταν λοιπόν να προετοιμάσουν την ενεργοποίηση του σχεδίου Β, που προέβλεπε Grexit, για να διασφαλιστεί η συνοχή της ευρωζώνης και να οργανωθεί, σε καλύτερη βάση, η επόμενη ημέρα χωρίς την Ελλάδα. Το κωμικοτραγικό είναι ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Βαρουφάκης επένδυσε προσωπικά στο Grexit, ενώ ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας το χρησιμοποιούσε σαν μια απειλή, με την οποία υποτίθεται θα υποχρέωνε τους Ευρωπαίους εταίρους να δεχτούν τις θέσεις του.

Η κυβέρνηση Τσίπρα προετοίμαζε το Grexit και τώρα δηλώνει ενοχλημένη γιατί οι Ευρωπαίοι εταίροι έσπευσαν να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο συνέχισης μιας συγκρουσιακής πολιτικής που εγκαταλείφθηκε, με πρωτοβουλία Τσίπρα, μερικά 24ωρα πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης.

Χαμηλού επιπέδου είναι και η κυβερνητική επιχειρηματολογία για τη μη βιωσιμότητα του χρέους του ελληνικού Δημοσίου. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση Τσίπρα μετέτρεψε την ανάπτυξη σε ύφεση, το πρωτογενές πλεόνασμα σε έλλειμμα και αύξησε αναγκαστικά το δανεισμό του ελληνικού Δημοσίου, είναι φανερό ότι η βιωσιμότητα του χρέους, η οποία, σύμφωνα με προγενέστερες εκθέσεις του ΔΝΤ, είχε επιτευχθεί το 2014, δεν ισχύει πλέον. Αυτό όμως δεν σημαίνει, όπως ίσως πιστεύουν οι κουτοπόνηροι καθοδηγητές του ΣΥΡΙΖΑ, ότι πρόκειται να χαριστούν στην Ελλάδα οι οφειλές της, αλλά ότι πρέπει να μπει τάξη στα δημοσιονομικά, να γίνουν οι αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, να αρχίσει να αναπτύσσεται η οικονομία, να συνεννοηθούμε με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές για να γίνει ξανά βιώσιμο το χρέος και να προετοιμαστεί η αναδιάρθρωσή του με βάση την πολιτική συμφωνία του 2012.

elzoni.gr