Γράφει ο Δημοσθένης Δαββέτας
Μ'
ενδιαφέρον παρακολούθησα την
προηγούμενη εβδομάδα την προσπάθεια απαξίωσης της αρχαιολόγου κ. Περιστέρη από
την εφημερίδα Αυγή και την αξιοπρεπή απάντηση
της προς την αρθρογράφο (ή αν θέλετε λιβελογράφο) του εντύπου.
Δεν θα μείνω
στην οποία επιστημονική διαμάχη διότι δεν είμαι γνωστής του αντικειμένου .Θα
επιχειρήσω όμως να προσεγγίσω το θέμα σαν Καθηγητής φιλοσοφίας της τέχνης και πολιτικός. Το
μνημείο της Αμφιπόλης πήρε τις διαστάσεις μιας καθημερινότητας επεισοδίων όπως θυμόμαστε
, όπου οι συζητήσεις έδιναν κι έπαιρναν παθιασμένα στα ΜΜΕ αλλά και στους
απλούς πολίτες για το ποιος ήταν ο ένοικος του ανακαλυφθέντος τάφου.
Πέρα από
τις οποίες καπηλεύσεις που μπορούν να γίνουν συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις ,
το ίδιο το γεγονός προκαλεί κατά βάση διπλό ενδιαφέρον. Επιστημονικό και
πολιτικό . Για το πρώτο γίνεται λόγος ως προς την εγκυρότητα και την
αρχαιολογική διάσταση της ανακάλυψης. Για το δεύτερο γίνεται λόγος για την
χρήση που μπορεί να γίνει πολιτικά. Παραδοσιακά οι εθνικές , συντηρητικές
δυνάμεις , αυτές που συνδέουν Ιστορία - Έθνος- πολίτες και εργάζονται στην
διαρκή άσκηση και ισχυροποίηση της εθνικής ταυτότητας και συνείδησης, χρησιμοποιούν
τέτοια ευρήματα για να τονώσουν την ταυτοτικη περηφάνια και την Ιστορική ρίζα
του λαού . Αυτό ειδικά σε δύσκολες στιγμές κρίσης βοηθά ως πνευματικό και
ψυχικό όπλο αντίστασης . Από την άλλη πλευρά οι "προοδευτικές"
αριστερές δυνάμεις , αυτές που θέλουν να σχετικοποιήσουν το παρόν από την
παράδοση και τις ιστορικές εθνικές αξίες , φοβούμενοι ότι η ταύτιση ιστορίας κι
έθνους μπορεί να μετατραπεί σ’ εθνικισμό ,(τον οποίο ορίζουν σαν εχθρό τους
αυτοί ως διεθνιστές), προσπαθούν ν' αποσυνδέσουν κι αν δεν γίνεται ν' αποδυναμώσουν με
πολλούς τρόπους, την σύνδεση του αρχαιολογικού ευρήματος από εθνικές και
ταυτοτικες ιστορίες.
Κάπως έτσι έδρασε κι ο ΣΥΡΙΖΑ κι ο "σκιώδης",
λόγω της αφανούς παρουσίας του , υπουργός πολιτισμού της σημερινής κυβέρνησης.
Απαξίωσαν κι απαξιώνουν τον τάφο της Αμφίπολης όχι γιατί δεν έχει αρχαιολογικό
ενδιαφέρον, αλλά κυρίως γιατί το ανέδειξε η προηγούμενη κυβέρνηση και κυρίως ο
πρώην πρωθυπουργός Αντωνης Σαμαρας. Η πολιτική τους είναι βασισμένη στην
σημερινή Φιλοσοφία της διεθνούς μαρξιστικής αριστεράς. Αποσύνδεση της αρχαίας
ελληνικής Ιστορίας απο την σημερινή Ελλάδα , (καλή ώρα ο κ. Μπαλτάς με την επίθεση
του εναντίον των Αριστερών) , μείωση ως κατάργηση των Αρχαίων Ελληνικών και
Λατινικών απο τα σχολεία , κατάργηση και απαξίωση των Ανθρωπιστικών σπουδών κι
έμφαση σ' ένα διεθνές παρόν , βασικό στοιχείο του οποίου είναι η διά-δράση της
σύγχρονης τεχνολογίας και Τεχνικής. Αφαιρώντας την συνείδηση και ταυτότητα του
οποίου ένδοξου Ιστορικού παρελθόντος πιστεύουν ότι απελευθερώνουν τον άνθρωπο από
τις Ιστορικές του αλυσίδες και τον κάνουν πιο χρήσιμο και λειτουργικό
κοινωνικά. Μέγα λάθος. Δίχως την χαρά του παρελθόντος και του Ιστορικού
ενθουσιασμού ο σύγχρονος άνθρωπος απ-ανθρωπίζεται, γίνεται φτερό στον άνεμο που
μετατρέπεται σ' απρόσωπο εργαλείο μιας παγκόσμιας οικονομοτεχνικής μηχανής.
Δίχως πολιτισμό (συνείδηση παρελθόντος και ενεργού δημιουργικού παρόντος ) ο
πολίτης δεν καλυτερεύει . Κι η σημερινή αριστερά κάνει τα πάντα για την
πολιτιστική χειροτέρευση του εθνικού Ιστορικού κορμού της χώρας μας .
Δημοσθένης Δαββέτας
άρθρα του Δημοσθένη Δαββέτα όπως δημοσιεύθηκαν στον Ελεύθερο Τύπο και στο Παρασκήνιο.
