Για την κακή συμφωνία με τους εταίρους που έφερε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, επιστρατεύτηκε από την κυβέρνηση ένας μύθος προκειμένου να πειστούν και να τη στηρίξουν τόσο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. όσο και η κοινωνία. Σύμφωνα με τον μύθο, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαπραγματεύτηκαν «σκληρά» με τους πιστωτές, πετυχαίνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα δεδομένων των συνθηκών.
Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Η «σκληρή» διαπραγμάτευση των 6 μηνών ήταν ανεύθυνη και καταστροφική για τη χώρα. Με αποκλειστική ευθύνη του πρωθυπουργού η Ελλάδα εγκλωβίστηκε ανάμεσα σε μια κακή συμφωνία και στο ενδεχόμενο της άτακτης χρεωκοπίας και των πρωτοφανών δεινών που θα επέφερε. Η παροιμιώδης αυτή διαπραγματευτική αποτυχία οδήγησε στο να μην έχει τελικά σημασία εάν ο πρωθυπουργός διαπραγματεύτηκε «σκληρά», αλλουργό οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη δεν προσπάθησε να γεφυρώσει το χάσμα αλλά κατάφερε να το διευρύνει οδηγώντας στην ευρωπαϊκή απομόνωση και το περίφημο 18-1 στο Eurogroup.
Χάθηκε πολύτιμος χρόνος με αποτέλεσμα να εκτιναχθεί στα ύψη ο λογαριασμός που θα πληρώσουμε όλοι οι πολίτες. Το Reuters υπολογίζει ότι μόνο τις τελευταίες 3 βδομάδες η αναποφασιστικότητα και οι καθυστερήσεις του κ. Τσίπρα κόστισαν στην Ελλάδα περίπου 30 δις. Οι προβλέψεις του ΔΝΤ κάνουν λόγο για 11 δις ευρώ απώλεια το τελευταίοά υπό ποιες συνθήκες διεξήχθη η διαπραγμάτευση.
Η «σκληρή» γλώσσα που χρησιμοποιούσε όταν αναφερόταν στους πιστωτές καλλιέργησε ένα κλίμα εχθροπολεμικό. Συνεπικουρόμενος από τον τότε υπ εξάμηνο, με τα 8 δις να χάνονται αμέσως μετά το κλείσιμο των τραπεζών.
Χάθηκαν και οι κόποι των τελευταίων χρόνων. Τον Ιανουάριο του 2015 η χώρα είχε επιτύχει μετά από έξι συναπτά χρόνια ύφεσης, θετικούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης 0,6%. Η ύφεση επανήλθε και σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα κλείσει το 2015 μεταξύ 2% και 5%. Η διαφορά αυτή εκτός από τη δυσκολία προσαρμογής και επίτευξης πλεονασμάτων έχει ως αποτέλεσμα και την απώλεια δεκάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας.
Παράλληλα, ενώ η πιστοληπτική ικανότητα της χώρας είχε αναβαθμιστεί και το ενδεχόμενο επανόδου στις αγορές ήταν ορατό, μέσα σε λίγους μήνες έπεσε στα χαμηλότερα επίπεδα απομακρύνοντας κάθε σκέψη για επάνοδο στις αγορές.
Επιπλέον, τα δεινά των κεφαλαιακών ελέγχων και των κλειστών τραπεζών –το απόλυτα υφεσιακό μέτρο- φορτώνουν με δεκάδες δις ευρώ το δυσβάσταχτο ελληνικό χρέος το οποίο αναμένεται πλέον να ανέλθει στο 200% του ΑΕΠ το 2017 αντί για 170%. Ταυτόχρονα, τους τελευταίους μήνες οι εκροές τραπεζικών καταθέσεων αγγίζουν τα 44 δις ευρώ ενώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έχουν αυξηθεί κατά 1,2 δις ευρώ και αναμένεται να ξεπεράσουν τα 7 δις ως το τέλους του έτους.
Μπροστά στην άτακτη χρεωκοπία και τις ανυπολόγιστες συνέπειές της, εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης Τσίπρα, σήμερα η χώρα καλείται να διαχειριστεί μια κακή συμφωνία η οποία είναι δύσκολο να εφαρμοστεί και ακόμη δυσκολότερο να επιτύχει. Το τρίτο μνημόνιο της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας φέρει αποκλειστικά την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα. Του πρωθυπουργού που μιλούσε «σκληρά» –στο κομματικό ακροατήριο - αλλά η ανεύθυνή μαλθακότητα με την οποία νόμιζε πως θα «χαλιναγωγήσει» την παγκόσμια οικονομία, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τους θεσμούς στην πραγματικότητα τον εγκλώβισαν και τον έφεραν σε αδιέξοδο. Έπαιξε την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κυριολεκτικά στα ζάρια αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην κοινωνία και τους πολίτες αρκεί να μπορεί να δικαιολογήσει στο κομματικό ακροατήριο το αφήγημα της υποτιθέμενης «σκληρής» διαπραγμάτευσης.
