1. Με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής, έκλεισε ένας κύκλος 6μηνης πολιτικής πρωτοβουλίας. Ο κύκλος αυτός πρέπει να αποτιμηθεί διεξοδικά. Να συζητηθούν ανοιχτά τα αποτελέσματα που πέτυχε η κυβέρνηση (χαμηλότοκο δάνειο 85 δις για 3 χρόνια, δέσμευση για απομείωση του χρέους, μείωση των μελλοντικών πρωτογενών πλεονασμάτων, 35 δις αναπτυξιακό πακέτο). ΝΑ συζητηθούν επίσης τα λάθη που κάναμε.
2. Οφείλουμε να απαντήσουμε ευθέως στα ερωτήματα που τίθενται για την μέχρι τώρα πορεία.
α. Έκανε η κυβέρνηση όλα όσα μπορούσαν να γίνουν, ή όχι; Υπάρχουν πράγματα που παρέλειψε ή απέφυγε να κάνει, και ποια είναι αυτά; Τι δεν χειρίστηκε με τον σωστό τρόπο.
β. Υπήρξε κάποιο ρεαλιστικό και βιώσιμο εναλλακτικό σχέδιο που δεν υιοθετήθηκε; Ποια θα μπορούσε να είναι σήμερα αυτή η εναλλακτική βιώσιμη λύση;
γ. Τι πρέπει να κάνει σήμερα η Αριστερά; Να εγκαταλείψει την κυβέρνηση στους εκπροσώπους του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος; ¨Η να δώσει την μάχη στις συνθήκες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί;
3. Επ αυτού, πρέπει να γίνει απόλυτη συνείδηση όλων ότι μια διακυβέρνηση με κύριο πόλο την αριστερά, Έχει σήμερα να παίξει εξαιρετικά κομβικό και καθοριστικό ρόλο σε πολλαπλά επίπεδα. Τα δεδομένα που διαμορφώνονται είναι τα εξής:
α. Στην Ευρώπη έχουν ξεκινήσει –και ως αποτέλεσμα της ελληνικής διαπραγμάτευσης- σοβαρότατες πολιτικές διεργασίες, γύρω από τον τρόπο λειτουργίας και την πολιτική της ευρωζώνης. Μια αριστερή ελληνική κυβέρνηση οφείλει να διαμορφώσει τις συμμαχίες και να δώσει την μάχη σε θεσμικό και πολιτικό επίπεδο.
β. Η ανάγκη για απομείωση του χρέους ομολογείται πλέον ανοιχτά, και αυτό είναι ένα αποτέλεσμα της πρόσφατης ελληνικής διαπραγμάτευσης. Η αριστερή κυβέρνηση οφείλει να εξαντλήσει κάθε περιθώριο, ώστε να υπάρξει σύντομα λύση στο ζήτημα αυτό και υλοποίηση των ρητών δεσμεύσεων. (Ας σημειωθεί εδώ ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις χαρακτήριζαν το χρέος της χώρας βιώσιμο)
γ. Υπάρχουν περιθώρια στην διαπραγμάτευση, που πρέπει να εξαντληθούν ώστε η συμφωνία να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο βιώσιμη: (εργασιακά, σταδιακή εφαρμογή αγροτικών μέτρων, ισοδύναμα στο ασφαλιστικό και τις ιδιωτικοποιήσεις.) Έχει σημασία να υπάρχει μια κυβέρνηση που διαπραγματεύεται εκ μέρους του λαού και της κοινωνίας, και όχι μια κυβέρνηση που σχεδιάζει από κοινού με τους δανειστές, όπως οι προηγούμενες.
δ. Τώρα είναι η ώρα για άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες, σε τομείς που δεν συνδέονται με την διαπραγμάτευση και αποτυπώνουν το στίγμα της αριστεράς. (Φοροδιαφυγή, Διαφθορά, μεταρρυθμίσεις στην Δημόσια Διοίκηση, θεσμικός εκσυγχρονισμός κλπ). Είναι αδιανόητο να εγκαταλειφθεί η προοπτική αυτή, που ανοίγει για πρώτη φορά στον τόπο μας.
Όλα τα παραπάνω, αποτελούν τα μέτωπα της μάχης που έχει να δώσει σήμερα η Αριστερά. Γι αυτό απαιτούνται συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες ανασύνταξης. Η μάχη αυτή δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί. Αυτό είναι και το μήνυμα που παίρνουμε από την κοινωνία και οφείλουμε να το ακούσουμε.
4. Σε όλη αυτή την πορεία, έγιναν ορατές οι διαφορές στρατηγικού προσανατολισμού ανάμεσα στην πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας, που ενέκρινε τις βασικές κατευθύνσεις της κυβερνητικής πολιτικής, και την μειοψηφία, που εξέφρασε διαφορετική άποψη. Το ζήτημα είναι υπαρκτό. Η στρατηγική μας πρέπει να αποσαφηνιστεί με νηφαλιότητα και ωριμότητα, μέσα από συντεταγμένες διαδικασίες, που να εμπλέκουν το σύνολο των κομματικών δυνάμεων. Γι αυτό πρέπει να δρομολογηθεί το συντομότερο δυνατόν η συνεδριακή διαδικασία, όπως προβλέπεται από το καταστατικό.
5. Υποχρέωση όλων μας είναι να περιφρουρήσουμε την ενότητα του κόμματος.
e-typos.com
