Η ώρα του «λογαριασμού» πλησιάζει για την κυβέρνηση, η οποία μέσα
στις επόμενες μέρες καλείται να ολοκληρώσει μια συμφωνία με τους
εταίρους και δανειστές, που δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση με τις
προεκλογικές υποσχέσεις και τις μετεκλογικές εξαγγελίες της.
Η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με την καγκελάριο
Ανγκελα Μέρκελ και το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολαντ, την Πέμπτη το βράδυ
στο περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στη Ρίγα, απλώς επιβεβαίωσε ότι
η συμφωνία δεν θα είναι προϊόν πολιτικής απόφασης, αλλά διαπραγμάτευσης
σε τεχνικό επίπεδο.
Η επίτευξη συμφωνίας στο λεγόμενο Brussels Group (πρώην τρόικα)
είναι εφικτή, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από τους δανειστές, οι οποίοι
έχουν χαράξει τους όρους και τις προϋποθέσεις, αλλά από την κυβέρνηση,
που είναι υποχρεωμένη να απεμπολήσει όλες τις βασικές της διεκδικήσεις,
εάν θέλει να αποφύγει τη στάση πληρωμών και τη χρεοκοπία της χώρας.
Την περασμένη βδομάδα, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν για το ευρώ,
Βάλντις Ντομπρόβσκις, σε συνάντησή του στο Στρασβούργο με ευρωβουλευτές
του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είχε δηλώσει ότι είμαστε μακριά από μια
συμφωνία και θα χρειαστεί μια «ηρωική προσπάθεια» της τελευταίας στιγμής
από την ελληνική κυβέρνηση για να καταλήξουμε. Φυσικά, η «ηρωική
προσπάθεια» για την οποία μιλούσε δεν είναι τίποτα άλλο από την
εγκατάλειψη όλων των βασικών διεκδικήσεών της.
Η συνάντηση της Ρίγα εντάσσεται μέσα στο γενικότερο επικοινωνιακό
παιγνίδι της κυβέρνησης, να περάσει το μήνυμα στους Ελληνες ότι η
απόφαση θα είναι πολιτική και ο πρωθυπουργός θα «ξεμπλοκάρει» τις
διαπραγματεύσεις στη συνάντηση με το γαλλογερμανικό άξονα. Ωστόσο, η
διαχείριση αυτού του παιχνιδιού θα είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη,
γιατί τόσο η Μέρκελ όσο και ο Ολάντ παρέπεμψαν τον κ. Τσίπρα στις
τεχνικές συζητήσεις για την τελική απόφαση. Κι όταν ετοιμαστεί ο
«λογαριασμός» για τους πολίτες στο Brussels Group, κάθε άλλο παρά θα
μπορέσει να πείσει η κυβέρνηση ότι είναι αποτέλεσμα πολιτικής
διαπραγμάτευσης.
Επικοινωνιακά παιχνίδια κάνει η Αθήνα, και επί της ουσίας της
διαπραγμάτευσης, κινούμενη στη γνωστή τακτική του «μικρότερου κακού».
Διαρρέει στον Τύπο ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών ζητούν την επιβολή
συντελεστή ΦΠΑ 22% στα περισσότερα προϊόντα και 11-12% στα υπόλοιπα, με
εξαίρεση ορισμένα που θα μείνουν στη ζώνη του 6,5-7%, ώστε αν η τελική
απόφαση είναι μία μονάδα παρακάτω να το εμφανίσει ως διαπραγματευτική
της επιτυχία. Είναι προφανές ότι αυτά είναι παιχνίδια άλλης εποχής,
γιατί όταν απεμπολείς βασικές προεκλογικές θέσεις, όπως η κατάργηση του
ΕΝΦΙΑ, η 13η σύνταξη, οι επαναπροσλήψεις απολυμένων στο Δημόσιο, η
κατάργηση μνημονιακών νόμων στην αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό,
κανένας δεν πρόκειται να πειστεί ότι η κυβέρνηση ικανοποίησε βασικά της
αιτήματα στις διαπραγματεύσεις.
Αναφορικά με την επόμενη μέρα, στις Βρυξέλλες θεωρούν ότι η
επίτευξη συνολικής συμφωνίας μέχρι το τέλος του μήνα ή τις αρχές Ιουνίου
είναι αδύνατη και πως ο καθορισμός της επόμενης μέρας θα πάρει ακόμη
αρκετό χρόνο, γιατί θα πρέπει να εξεταστεί η βιωσιμότητα του δημόσιου
χρέους, πιθανότατα η ελάφρυνσή του και η προετοιμασία ενός νέου
προγράμματος.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ / e-typos.com
