1. Ο κ. Τσίπρας, στις 20 Φεβρουαρίου 2015, συνυπέγραψε
τη συμφωνία του Eurogroup, ζητώντας "χρόνο" για να καταθέσει,
υποτίθεται άμεσα, τα μέτρα που θα λάβει για να ολοκληρώσει την τελευταία
αξιολόγηση του Μνημονίου. Με την ίδια συμφωνία αποδέχθηκε η οποιαδήποτε
εκταμίευση να γίνει μετά το πέρας της θετικής αξιολόγησης από την Τρόικα και την
έγκριση του Eurogroup.
2. Στις 15 Μαρτίου 2015 στέλνει επιστολή στην Καγκελάριο
της Γερμανίας κα Μέρκελ, όπου ανακαλύπτει ότι έκανε λάθος προηγουμένως! Δεν
ήθελε μόνο "χρόνο", ήθελε και έκτακτα δανεικά! Και εκλιπαρεί για
παρέμβαση της κας Μέρκελ, ώστε κατά παράβαση της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου,
να λάβει κάποια χρήματα άμεσα! Και εκεί που δεν ήθελε άλλα δανεικά, ζητάει
εκτάκτως ρευστότητα απ’ οπουδήποτε: από τις δόσεις, από την Ευρωπαϊκή Κεντρική
Τράπεζα, από αύξηση του πλαφόν για τα έντοκα. Κι ενώ ειδικά το τελευταίο θα
έχει πολύ δυσμενείς συνέπειες στην πραγματική οικονομία. Γιατί θα στέγνωνε
πλήρως κάθε δυνατότητα τραπεζικού δανεισμού της Οικονομίας.
3. Σε συνέχεια αυτής της επιστολής, στις 20 Μαρτίου
2015, προκαλείται έκτακτη σύσκεψη με ηγέτες κρατών και θεσμών της Ε.Ε. και του
ΔΝΤ, στην οποία ο κ. Τσίπρας ζητάει εκτάκτως ρευστότητα, για να αντιμετωπίσει
την χρηματοπιστωτική ασφυξία που ο ίδιος προκάλεσε. Αντί για αυτό, όμως, το
μόνο που καταφέρνει είναι η επαναβεβαίωση της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου
2015, δηλαδή πρώτα μέτρα, μετά αξιολόγηση από την Τρόικα και μετά έγκριση από το
Eurogroup! Ενώ η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να υπονοεί ότι «οι
κακοί εταίροι στραγγαλίζουν την Ελληνική Οικονομία», γιατί δεν της δίνουν τα
χρήματα που η ίδια η κυβέρνησή τους διακήρυσσε μέχρι πριν λίγο ότι… «δεν
χρειάζεται»!
4. Και κάτι τελευταίο. Για να καλύψει τις τρομακτικές
ευθύνες του, ο κ. Τσίπρας, στην επιστολή του, στις 15 Μαρτίου 2015, στρέφεται
εναντίον της κυβέρνησης Α. Σαμαρά, εκφράζοντας το γελοίο «επιχείρημα» ότι έχει
ευθύνη η προηγούμενη κυβέρνηση γιατί δεν ολοκληρώθηκε η αξιολόγηση του Μνημονίου,
που ο κ. Τσίπρας θα καταργούσε!
Η αλήθεια είναι, όμως, εντελώς διαφορετική: Η
κυβέρνηση Α. Σαμαρά ανέλαβε τον Ιούνιο του 2012 την εντολή του ελληνικού λαού
να κρατήσει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια, να αντιμετωπίσει την κρίση και
να αναστρέψει τη βαθιά ύφεση. Όσα υποσχέθηκε, παρά την άκαιρη ανατροπή της, τα
πέτυχε: Εξάλειψε τα τεράστια "δίδυμα ελλείμματα" (δημοσιονομικό και
ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών), μετέτρεψε τα ελλείμματα σε πλεονάσματα και τη
βαθιά ύφεση του 7,1% το 2011 σε ανάπτυξη 0,8% το 2014! Και εάν δεν είχαν
μεσολαβήσει οι άκαιρες εκλογές, που ο κ. Τσίπρας προκάλεσε, το 2015 θα ήταν μια
χρονιά υψηλής ανάπτυξης και ταχείας αποκλιμάκωσης της ανεργίας, όπως όλοι οι εγχώριοι
και διεθνείς οργανισμοί προέβλεπαν. Επίσης, επί κυβερνήσεως Α. Σαμαρά δεν υπήρχε
καμία ανησυχία αν στο τέλος του μήνα θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Ούτε αν
η Ελλάδα θα πληρώσει τις υποχρεώσεις της…
Αντί να χτίσει ο κ. Τσίπρας σε αυτά τα επιτεύγματα,
εγκλωβίστηκε στις αντιφάσεις του, έχασε πολύτιμο χρόνο, στράγγισε όλα τα
αποθέματα του Κράτους και των τραπεζών, έχει κηρύξει μερική εσωτερική στάση
πληρωμών και τώρα εκλιπαρεί για δανεικά, για να μπορέσει να καταβάλλει μισθούς
και συντάξεις ...
Και τέλος εμφανίζεται επί δύο μήνες
να κάνει δήθεν «υπερήφανη διαπραγμάτευση», ενώ τώρα αποκαλύπτεται ότι στην
πραγματικότητα αποδυνάμωσε τη θέση της χώρας κι έφτασε στο σημείο να εκλιπαρεί τους
δανειστές να του δώσουν χρήματα!
