Όμηροι σφαγμένοι κι αποκεφαλισμένοι σαν τα ζώα, πλήθος
κατοίκων φυλακισμένων σ’άθλιες συνθήκες, ένας πιλότος από την Ιορδανία να
καίγεται ζωντανός σ’ ένα κλουβί, αιχμάλωτοι Κούρδοι μελλοθάνατοι να
περιφέρονται σε κλουβιά, σε χωριά όπου το αλλαλάζον πλήθος γιορτάζει τον
μελλοντικό αποκεφαλισμό τους, μειονότητες χριστιανών ή γιαζίδις να βιάζονται
και να κυνηγούνται, εκκλησίες ή βιβλιοθήκες παραδομένες σε καταστροφική φωτιά,
αυτές είναι κάποιες από τις φριχτές εικόνες που χρησιμοποιεί έως τώρα η
στρατηγική επικοινωνιακού τρόμου των τζιχαντιστών του Ισλαμικού κράτους. Τι
έλλειπε από αυτή τη συλλογή βαρβαρικών πράξεων για ν’αποδειχθεί ότι αυτοί οι
απάνθρωποι ισλαμιστές δεν ανήκουν στην πολιτισμένη κοινότητα; Είναι η
κινηματογραφημένη καταστροφή αριστουργημάτων τέχνης των Ασσυρίων και της
προϊσλαμικής εποχής. Σκηνοθετημένη για να προκαλέσει και να τρομοκρατήσει
επικοινωνιακά, αυτή η ταινία δείχνει κάποιους μουσάτους με βαριοπούλες και
ηλεκτρονικά πριόνια να καταστρέφουν σημαντικά ιστορικά έργα του μουσείου της
Μασσούλης στο Ιράκ. Ασσυριακά γλυπτά που υπήρχαν πάνω από 2000 χρόνια και
τιμούσαν την Ιστορία διαλύθηκαν μεθοδικά με την μοναδική ψυχοπαθολογική αιτία
ότι θεωρήθηκαν ειδολολατρική αμαρτία. Αυτού του είδους η βλακεία και η άρρωστη
άγνοια είναι μια απόδειξη για το πόσο αυτοί οι τζιχαντιστές είναι άνθρωποι
δίχως ανθρωπιά, δίχως θρησκεία, δίχως κουλτούρα, δίχως ιστορία και πολιτισμό.
Πρόκειται για εγκληματίες. Το έγκλημά τους αποτελεί έγκλημα εναντίον των
ζωντανών, εναντίον των νεκρών, εναντίον του παρελθόντος, εναντίον του
μέλλοντος. Πρόκειται για την περίπτωση αυτού που ηθικά, ποινικά και ιδεολογικά,
ορίζεται ως έγκλημα κατά της ίδιας της Ανθρωπότητας. Αυτοί οι βάρβαροι τρομοκράτες
θέλουν με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο να κυβερνήσουν, να υποτάξουν, να
καταστρέψουν ή να σκοτώσουν οτιδήποτε έχει σχέση με τις αρχές και τις αξίες που
ως τώρα θεμελιώσαμε με μάχες, πόνο και θυσίες ως πολιτισμό. Ο δολοφονικός
ηθικολογισμός τους και η ανυποχώρητη στάση τους δεν έχει κανέναν περιέργως
«ηθικό» ενδοιασμό, όταν πρόκειται να πουλήσουν όσα έργα δεν κατέστρεψαν ως
«ειδωλολατρικά» σε συλλέκτες ή εμπόρους
τέχνης διεθνούς εμβέλειας, μόνο και μόνο για να κερδίσουν υπέρογκα χρηματικά
ποσά που θα χρηματοδοτήσουν για τις
αιμοσταγείς στρατηγικές τους. Μέχρι και δικές τους αρχαιολογικές έρευνες κάνουν
με αυτόν το σκοπό. Από τις καταστροφές των αγαλμάτων του Βούδα στο Αφγανιστάν ή
το κάψιμο των αρχαίων χειρογράφων στο Τομπουκτού μέχρι τη διάλυση των έργων
τέχνης στη Μοσσούλη, η τζιχαντική ηθικολογία προχωρά ακάθεκτη στον
αντιπολιτισμικό της δρόμο. Η Διευθύντρια της Ουνέσκο κραύγασε μ’αγωνία για τις
καταστροφές. Δεν ξέρω όμως αν ακούστηκε γιατί το κακό που έχει γίνει ήδη είναι
μεγάλο. Τουλάχιστον ας μας βοηθήσουν οι κραυγές της αυτές να συνειδητοποιήσουμε
το μέγεθος της ζημιάς. Ας μας βοηθήσουν να ισχυροποιηθούμε στον πόλεμο εναντίον
του σκοταδισμού. Ας μας βοηθήσουν να δράσουμε ώστε να σωθούν όχι μόνο ζωές αλλά
κι ο πολιτισμός μας κι η ανθρώπινη Ιστορία.
Δ.Δαββέτας δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο την Πέμπτη 5/3/2015
