Άρθρο της
Γιώτας Μπάγκα
πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας
Νομού Κορινθίας.
Πολύς λόγος γίνεται
τον τελευταίο καιρό για το κέντρο κράτησης των μεταναστών της Κορίνθου και
πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον τοπικό Σύριζα και οποιονδήποτε τολμά να έχει
διαφορετική άποψη.
Θα ξεκινήσω
τονίζοντας πως ποτέ δεν μου άρεσαν τα στρατόπεδα και το έχω δηλώσει δημόσια.
Θεωρώ τραγική την ύπαρξη τους τον 21
αιώνα, γιατί προσκρούουν στα ανθρώπινα δικαιώματα και γιατί αντιβαίνουν
κάθε έννοια ανθρωπιάς και ηθικής. Αυτό ωστόσο δεν σημαίνει ότι αποδέχομαι
άκριτα κάθε πρόταση του Σύριζα. Ο Σύριζα ως κυβερνητικό κόμμα αποφάσισε να
προωθήσει το κλείσιμο των κέντρων κράτησης μεταναστών επικαλούμενος
ανθρωπιστικούς λόγους. Στην πραγματικότητα όμως δεν μας έχει ενημερώσει για το
ποια ακριβώς στρατηγική θα ακολουθήσει σχετικά με το θέμα και αυτό που λέει είναι
, ότι θα προχωρήσει στο κλείσιμο των στρατοπέδων και μετά σε βάθος χρόνου θα δει τι θα κάνει. Δηλαδή, θα προχωρήσει στην εκτέλεση μιας πράξης με
ενδεχόμενες τραγικές συνέπειες σε τοπικό και ευρύτερα εθνικό επίπεδο, και μετά θα σχεδιάσει την πολιτική του. Το
μόνο που λέει είναι οι αρχές πάνω στις οποίες θα κινηθεί μονοπωλώντας κάθε
έννοια ανθρωπισμού και υποβαθμίζοντας όποια φωνή δεν είναι ευχάριστη στα αυτιά
του.
Οι τοπικοί βουλευτές
του κυβερνώντος κόμματος παρουσιάζουν το πρόβλημα ως Ευρωπαϊκό που η
αντιμετώπιση του μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Ωστόσο, ο υπουργός κύριος Πανούσης
μίλησε για μονομερή κατάργηση της συνθήκης του Σένγκεν από την πλευρά της
Ελλάδας. Ας μας εξηγήσει ο Σύριζα τι από τα δύο πιστεύει : λύση, εντός Ευρωπαϊκών
θεσμών ή μονομερής κατάργηση της συνθήκης του Σένγκεν. Η διγλωσσία δημιουργεί
σύγχυση και αποπροσανατολισμό και εμποδίζει αφενός τη χάραξη σταθερών και
αποτελεσματικών πολιτικών και αφετέρου
την άσκηση εποικοδομητικής
κριτικής που στοχεύει στην
βελτίωση των όρων ζωής όλων μας , μεταναστών και πολιτών.
Ας εξηγήσει ο κύριος
Πανούσης στους πολίτες τι σημαίνει
‘’δίνω χαρτιά ‘’ στους μετανάστες και τους αφήνω να κινηθούν προς στις Ευρωπαϊκές χώρες . Ποιες υποχρεώσεις
απορρέουν από το Ελληνικό κράτος για τους ανθρώπους στους οποίους παρέχει
ταξιδιωτικά έγγραφα; Ποια δικαιώματα
έχουν οι άνθρωποι αυτοί στην Ελληνική επικράτεια; Τι θα γίνει αν οι Ευρωπαίοι
εταίροι δεν αποδεχτούν τους ανθρώπους αυτούς στις επικράτειες τους και δεν
αποδεχτούν τη μονομερή – από την πλευρά Ελλάδας κατάργηση της συνθήκης Σένγκεν
;
Ας μας πουν ωστόσο
οι και οι βουλευτές του Νομού μας τι σκοπεύει να κάνει ο Σύριζα με τους
ανθρώπους που θα αφήσει ελεύθερους. Πως θα τους σιτίσει, πως θα του στεγάσει
πως θα τους αποκαταστήσει εργασιακά; Πως θα τους ενσωματώσει στην Ελληνική
κοινωνία , με ποια μέτρα θα προστατεύσει τους ανθρώπους αυτούς από την
εκμετάλλευση και την παρανομία; Πως θα προλάβει τον κίνδυνο αύξηση βίας και
εγκληματικότητας και πως θα προστατεύσει
τους πολίτες του;
Η απάντηση ότι θα
επιταχυνθούν οι διαδικασίες παροχής ασύλου δεν απαντά στα παραπάνω ερωτήματα. Ούτε η ίδια η παροχή
ασύλου. Σε μια χώρα που μαστίζεται από φτώχεια και δυσπραγία το να αναλάβει το
ελληνικό κράτος τη μέριμνα χιλιάδων μεταναστών τη στιγμή που δεν μπορεί να
φροντίσει τους ίδιους τους πολίτες του, μοιάζει όχι απλά ρομαντικό ή χιμαιρικό αλλά
εφιαλτικό. Άλλωστε το μεταναστευτικό δεν είναι ένα πρόβλημα αποκομμένο από τις
διεθνής εξελίξεις (Πχ η δραματική άνοδος της κτηνωδίας των Τζιχαντιστών και η
αύξηση των πολεμικών συγκρούσεων που θα γιγαντώσει τα μεταναστευτικά κύματα
προς την Ελλάδα ). Είναι οι δομές του κράτους μας έτοιμες να διακρίνουν ποιος
είναι ο πραγματικός πρόσφυγας και ποιος ο οικονομικός μετανάστης; Και αν είναι,
και πράγματι διακρίνουμε και
προστατεύσουμε τους πρόσφυγες τι προτίθεται να κάνει ο Σύριζα με τους
οικονομικούς μετανάστες;
Η πολιτική του
Σύριζα είναι νεφελώδης. Τα ερωτηματικά είναι αμείλικτα. Πίσω από το
ανθρωπιστικό προπέτασμα καπνού κρύβονται κίνδυνοι για τα δικαιώματα των ίδιων
των προσφύγων- μεταναστών όσο και γενικά των Ελλήνων πολιτών .
Μήπως πίσω από το
νεφέλωμα διακρίνεται ο κίνδυνος να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε ένα απέραντο
ξέφραγο αμπέλι με απρόβλεπτες συνέπειες για όλους ;