Η εβδομάδα που τελείωσε θα μπορούσε να περιγραφεί και ως “game
changer” αν η κυβέρνηση βρισκόταν μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ στις
δημοσκοπήσεις, καθώς η κοινωνική οργή που προκάλεσαν τα διαδοχικά λάθη
του οικονομικού επιτελείου, επιδείνωσε περισσότερο τις συνθήκες για την
κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν ήδη μπροστά στις δημοσκοπήσεις, από τις εκλογές του Μαϊου κιόλας, και μάλιστα με παγιωμένη διαφορά, κάτι που σημαίνει ότι η κοινωνική οργή απλώς λειτούργησε ως ούριος άνεμος στα πανιά του.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, και στο περιθώριο της ψήφισης των σχετικών διατάξεων από τη Βουλή, και της παραίτησης του Ανδρέα Ψυχάρη, με βαριές αιχμές για την ηγεσία της κυβέρνησης, είναι προφανής η προσπάθεια να “δαιμονοποιηθεί” ο Υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης.
Με στοχευσμένες διαρροές στα ΜΜΕ, που κορυφώνονται με επιθετικά-απαξιωτικά ρεπορτάζ στις σημερινές κυριακάτικες εφημερίδες, η κυβέρνηση δείχνει να βγάζει στη σέντρα, αν όχι να θυσιάζει τον Γκίκα Χαρδούβελη.
Ποντάροντας στις εντυπώσεις και την ψυχολογία, που θέλουν τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών να είναι το μόνιμο και εύκολο θύμα, αλλά και να επενδύει στη στιγμιαία εκτόνωση που θα προκαλέσει στην κοινωνία η καρατόμηση ή έστω το “τσαλάκωμα” του Υπουργού Οικονομικών.
Η σημερινή πραγματικότητα ωστόσο είναι διαφορετική, και απέχει μακράν από τέτοιες ξεπερασμένες στρατηγικές. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Γκίκας Χαρδούβελης λειτουργεί αυτοβούλως. Ή ότι είναι… άπειρος, ώστε να μην γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ο Γκίκας Χαρδούβελης αποτέλεσε κεντρική επιλογή του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου στις κυβερνητικές αλλαγές που ακολούθησαν την άνετη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του Μαϊου, και υπήρξε το “πρόσωπο” του ανασχηματισμού, στον οποίο πόνταραν πολλά οι δυο πολιτικοί αρχηγοί.
Το… σεντράρισμα του Γκίκα Χαρδούβελη λοιπόν συνιστά πολιτικό αυτογκόλ, καθώς αποτελεί επί της ουσίας παραδοχή ενός μεγάλου λάθους που έγινε με τον ανασχηματισμό του καλοκαιριού. Και την ίδια στιγμή στέλνει λάθος ή… μπερδεμένα μηνύματα, εντός της χώρας αλλά κυρίως στο εξωτερικό, αναφορικά με τη συνοχή της κυβερνητικής στρατηγικής.
Και εκεί ακριβώς το πολιτικό αυτογκόλ κορυφώνεται. Η κυβέρνηση έχει χαράξει μια σαφή γραμμή διαφοροποίησής της από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα αποτελέσει και το κεντρικό προεκλογικό επιχείρημά της, στηριζόμενη στη σοβαρότητα και την οργανωτικότητά της, ως στοιχεία που θα οδηγήσουν την Ελλάδα εκτός κρίσης και Μνημονίου.
Όταν “θυσιάζεται” κατά τέτοιον τρόπο ο Υπουργός Οικονομικών, δηλαδή ο βασικός πρωταγωνιστής μιας τέτοιας πολιτικής σε δημοσιονομικό επίπεδο, ποιά μηνύματα εκπέμπονται;
Ειδικά από τη στιγμή που ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν επελέγη τυχαία για να διαδεχθεί τον Γιάννη Στουρνάρα, αλλά ως ένας ακόμη τεχνοκράτης με μακρά διαδρομή και αναφορές στο περιβάλλον του Κώστα Σημίτη, και εκείνη τη “σκοτεινή” περίοδο διακυβέρνησης του τόπου από τους λεγόμενους “εκσυγχρονιστές”.
ysterografa,gr
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν ήδη μπροστά στις δημοσκοπήσεις, από τις εκλογές του Μαϊου κιόλας, και μάλιστα με παγιωμένη διαφορά, κάτι που σημαίνει ότι η κοινωνική οργή απλώς λειτούργησε ως ούριος άνεμος στα πανιά του.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, και στο περιθώριο της ψήφισης των σχετικών διατάξεων από τη Βουλή, και της παραίτησης του Ανδρέα Ψυχάρη, με βαριές αιχμές για την ηγεσία της κυβέρνησης, είναι προφανής η προσπάθεια να “δαιμονοποιηθεί” ο Υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης.
Με στοχευσμένες διαρροές στα ΜΜΕ, που κορυφώνονται με επιθετικά-απαξιωτικά ρεπορτάζ στις σημερινές κυριακάτικες εφημερίδες, η κυβέρνηση δείχνει να βγάζει στη σέντρα, αν όχι να θυσιάζει τον Γκίκα Χαρδούβελη.
Ποντάροντας στις εντυπώσεις και την ψυχολογία, που θέλουν τον εκάστοτε Υπουργό Οικονομικών να είναι το μόνιμο και εύκολο θύμα, αλλά και να επενδύει στη στιγμιαία εκτόνωση που θα προκαλέσει στην κοινωνία η καρατόμηση ή έστω το “τσαλάκωμα” του Υπουργού Οικονομικών.
Η σημερινή πραγματικότητα ωστόσο είναι διαφορετική, και απέχει μακράν από τέτοιες ξεπερασμένες στρατηγικές. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Γκίκας Χαρδούβελης λειτουργεί αυτοβούλως. Ή ότι είναι… άπειρος, ώστε να μην γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.
Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που ο Γκίκας Χαρδούβελης αποτέλεσε κεντρική επιλογή του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου στις κυβερνητικές αλλαγές που ακολούθησαν την άνετη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του Μαϊου, και υπήρξε το “πρόσωπο” του ανασχηματισμού, στον οποίο πόνταραν πολλά οι δυο πολιτικοί αρχηγοί.
Το… σεντράρισμα του Γκίκα Χαρδούβελη λοιπόν συνιστά πολιτικό αυτογκόλ, καθώς αποτελεί επί της ουσίας παραδοχή ενός μεγάλου λάθους που έγινε με τον ανασχηματισμό του καλοκαιριού. Και την ίδια στιγμή στέλνει λάθος ή… μπερδεμένα μηνύματα, εντός της χώρας αλλά κυρίως στο εξωτερικό, αναφορικά με τη συνοχή της κυβερνητικής στρατηγικής.
Και εκεί ακριβώς το πολιτικό αυτογκόλ κορυφώνεται. Η κυβέρνηση έχει χαράξει μια σαφή γραμμή διαφοροποίησής της από τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα αποτελέσει και το κεντρικό προεκλογικό επιχείρημά της, στηριζόμενη στη σοβαρότητα και την οργανωτικότητά της, ως στοιχεία που θα οδηγήσουν την Ελλάδα εκτός κρίσης και Μνημονίου.
Όταν “θυσιάζεται” κατά τέτοιον τρόπο ο Υπουργός Οικονομικών, δηλαδή ο βασικός πρωταγωνιστής μιας τέτοιας πολιτικής σε δημοσιονομικό επίπεδο, ποιά μηνύματα εκπέμπονται;
Ειδικά από τη στιγμή που ο Γκίκας Χαρδούβελης δεν επελέγη τυχαία για να διαδεχθεί τον Γιάννη Στουρνάρα, αλλά ως ένας ακόμη τεχνοκράτης με μακρά διαδρομή και αναφορές στο περιβάλλον του Κώστα Σημίτη, και εκείνη τη “σκοτεινή” περίοδο διακυβέρνησης του τόπου από τους λεγόμενους “εκσυγχρονιστές”.
ysterografa,gr