Η αιφνιδιαστική απόφαση της κυβέρνησης, όπως ανακοινώθηκε δια του Ευάγγελου Βενιζέλου, να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, συνιστά εκ των πραγμάτων ένα στρατήγημα με πολλαπλές αναγνώσεις και παραμέτρους.
Σπανίως τέτοιες κινήσεις είναι επιθετικές, και η χρησιμότητά τους περιορίζεται στην εξυπηρέτηση “αμυντικογενών” σχεδιασμών, δηλαδή στη στόχευση της ανάκτησης “κεκτημένων” που μοιάζουν να έχουν χαθεί.
Στη δεδομένη συγκυρία, με το κοινωνικό κλίμα να έχει επιβαρυνθεί σε επικίνδυνο σημείο για την κυβέρνηση, το… κερασάκι στην τούρτα που οδήγησε το Μέγαρο Μαξίμου στην απόφαση να αποδεχθεί τη σχετική εισήγηση του Ευάγγελου Βενιζέλου για ψήφο εμπιστοσύνης, ήταν τα “φάλτσα” κεντροδεξιών στελεχών όπως του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτιζκώστα και του βουλευτή Περιφέρειας Αττικής Γιώργου Βλάχου, που έθεσαν ζήτημα ακόμη και αντικατάστασης του Αντώνη Σαμαρά στην πρωθυπουργία.
Με την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, οι “αντάρτες” του γαλάζιου στρατοπέδου θα υποχρεωθούν να σιγήσουν, καθώς κανείς τους δεν θα ρισκάρει να χρεωθεί την ετικέτα του “αποστάτη”, και να μην βρίσκεται καν στα ψηφοδέλτια στις επόμενες εκλογές.
Και την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κερδίζει χρόνο στη διαπραγμάτευση με την τρόικα, που φαίνεται ότι δεν θα ολοκληρωθεί σύντομα, ή τουλάχιστον όσο σύντομα προβλεπόταν αρχικά, ώστε να διαλύσει την αμφιβολία των εκπροσώπων των δανειστών για (πολύ) πρόωρες εκλογές, ακόμη και εντός του Νοεμβρίου.
Από την άλλη, το “σκοτεινό” ερώτημα που ενυπάρχει στις πολιτικές προοπτικές που διαμορφώνονται για την κυβέρνηση… καθ’ οδόν προς την ψήφο εμπιστοσύνης, είναι το αν θα υπάρξει το μοιραίο “ατύχημα”. Αν δηλαδή θα βρεθούν βουλευτές που θα εκτιμήσουν ότι είναι μη αναστρέψιμη η πολιτική αλλαγή στις επόμενες εκλογές, και θα προσπαθήσουν να “διαπραγματευτούν” το δικό τους πολιτικό κεφάλαιο.
Τέτοιοι βουλευτές δεν θα βρεθούν εκ των πραγμάτων στη Νέα Δημοκρατία. Κανείς ωστόσο δεν… βάζει το χέρι του στη φωτιά ότι δεν θα βρεθούν στο ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιθυμούσε διακαώς την ψήφο εμπιστοσύνης, καθώς η αμφισβήτηση της ηγεσίας του είναι πολύ έντονη, και περίπου προδικάζεται η ανατροπή του, ακόμη και πριν από τις εκλογές, όπως άφησε να εννοηθεί χθες ο Κώστας Σκανδαλίδης.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν είναι αν οι… παπανδρεϊκοί, γιατί εκείνοι είναι οι “επίφοβοι”, θα πάρουν τη μεγάλη απόφαση να “τελειώνουν” από την επόμενη εβδομάδα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τη “συγκατοίκηση με τη Δεξιά”, όπως… φωνάζουν πλέον πολλά προβεβλημένα στελέχη του Κινήματος.
Επιδιώκοντας να διασωθεί το “δικό τους ΠΑΣΟΚ”, και την επομένη των εκλογών να αποτελέσουν τον φυσικό σύμμαχο του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, στην απόπειρα συγκρότησης συμμαχικής κυβέρνησης χωρίς τη Νέα Δημοκρατία.
ysterografa.gr
