Η Εβροστίνα ή Ευρωστίνη (παλαιότερα Ζάχολη).
Στην αρχή θα σε συνεπάρει η πανοραμική θέα του Κορινθιακού Κόλπου, στη
συνέχεια θα βρεθείς να χαζεύεις ένα ένα τα όμορφα χωριά που θα βρεθούν
στον δρόμο σου λίγο πριν σκαρφαλώσεις τα κράσπεδα των βουνών και χωθείς
μέσα στα πυκνόφυτα δάση. Τελικά αυτό που θα πάρεις μαζί σου από τούτο
τον τόπο είναι η δύναμη της φύσης που αποτυπώνεται ανεξίτηλα στις
εικόνες, στους ήχους και στα χρώματα.
Είχα διαβάσει πριν από αρκετά χρόνια πως εδώ, στα δάση του
Σαραντάπηχου της Εβροστίνας και της Καρυάς έβρισκαν καταφύγιο οι
τελευταίοι λύκοι του Μοριά -τουλάχιστον μέχρι το 1940- πριν τους
εξοντώσουν οι ασθένειες και το ανελέητο κυνήγι. Τότε μου είχε φανεί
κάπως υπερβολικό καθώς θεωρούσα πιο λογικό το μεγάλο αυτό σαρκοβόρο να
επιβίωνε σε βουνά όπως το Μαίναλο, ο Χελμός, ο Ερύμανθος ή ο Ταΰγετος.
Οταν βέβαια με τον καιρό άρχισα να περιηγούμαι τα σκιερά δάση που
καλύπτουν ακόμη την ορεινή περιοχή ανάμεσα στον Χελμό και τη Ζήρεια,
κατάλαβα το γιατί.Τούτος το τόπος, αν και απέχει μόλις λίγες δεκάδες χιλιόμετρα από τα παράλια του Κορινθιακού κόλπου και τα μεγάλα αστικά κέντρα του, εκπέμπει μια πρωτόγνωρη άγρια γοητεία που ακόμη και σήμερα δεν περνά απαρατήρητη.
Βράχινες εξάρσεις ορθώνονται για πολλά μέτρα πάνω από χαράδρες και κοιλάδες. Παντού σκιερά δάση ελάτων, πεύκων και χαμηλότερα δρυών καλύπτουν σαν χαλί το τοπίο. Σπηλιές, γκρεμοί, βουερά ρυάκια συμπληρώνουν το ορεινό σκηνικό. Στο βάθος του ορίζοντα ποζάρουν, κάπως απόμακρες αλλά εύκολα διακριτές, οι κορυφές του Χελμού, της Ντουρντουβάνας, της Μικρής και της Μεγάλης Ζήρειας. Οι ασφαλτοστρωμένοι οδικοί άξονες που ξεκινούν από το παραλιακό Δερβένι και σκαρφαλώνουν προς το κεφαλοχώρι της Εβροστίνας για να κατευθυνθούν ψηλότερα, είτε προς Καρυά, Τρίκαλα ή Γκούρα και Φενεό, έχουν φαινομενικά τιθασεύσει τούτο τον αγριότοπο. Λίγο όμως σαν ξεφύγεις από την πεπατημένη, νιώθεις ότι βρίσκεσαι μόνος στη μέση του πουθενά.
Το αξιοπερίεργο είναι πως όλα αυτά μπορείς να τα ζήσεις στο χρονικό διάστημα του Σαββατοκύριακου, χωρίς να χρειαστεί να διανύσεις εκατοντάδες χιλιόμετρα αναζητώντας πιο απόμακρους ορεινούς προορισμούς και χωρίς να στερηθείς τις ανέσεις και τη θαλπωρή που προσφέρουν οι αρκετοί ορεινοί ξενώνες που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια στη γύρω περιοχή.
Η Εβροστίνα ή Ευρωστίνη (παλαιότερα Ζάχολη) απέχει 12,5 χιλιόμετρα από το παραλιακό Δερβένι και θεωρείται, όπως θα διαπιστώσετε ιδίοις όμμασι, το «μπαλκόνι» του Κορινθιακού κόλπου. Το χωριό, καθώς αναπτύσσεται στα 600 έως 750 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, προφέρει αεροπορικών διαστάσεων θέαση προς τον κλειστό κόλπο.
Βέβαια, όσο κι αν σας τρώει η περιέργεια για τη συνέχεια της διαδρομής, η Εβροστίνα δεν είναι από τα μέρη που τα προσπερνάς εύκολα.
Στη μικρή όμορφη πλατεία με τον γεροδεμένο πλάτανο που βρίσκεται πάνω στον δρόμο σας θα σταθείτε για λίγο, θα πιείτε παγωμένο νερό από τις κρήνες και θα απολαύσετε τη θέα. Ενδιαφέρον είναι το ποταμάκι των Μύλων που διασχίζει το χωριό και μέρος της κοίτης του έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για περπάτημα. Στη συνέχεια θα κάνετε μια βόλτα στις πέτρινες γειτονιές όπου παρ' όλη την ανοικοδόμηση διατηρούνται μερικά γεροφτιαγμένα παμπάλαια σπίτια.
Με σύντομη παράκαμψη θα επισκεφθείτε τον οικισμό Χελυδόρι (3 χλμ.), όπου βρίσκεται η Μονή του Προφήτη Ηλία. Το χωριό απλώνει τις δυο γειτονιές του σε μια σχετικά ομαλή ράχη του Μαύρου Ορους (υψόμ. 1.756) σ' έναν τόπο κατάφυτο από οπωροφόρα δέντρα (κερασιές, καρυδιές καστανιές, δαμασκηνιές), το καλοκαίρι περιβόλια πρασινίζουν τις πεζούλες (περίφημα είναι τα φασόλια Ζάχολης), ενώ ψηλότερα αρχίζει η ζώνη των μαύρων πεύκων και των ελάτων. Στην έξοδο του χωριού προς Γκούρα δεσπόζει ο ναός του Αγίου Γεωργίου (1811), το καμάρι της Εβροστίνας με τους 17 τρούλους (!).
Διαμονή
Παραδοσιακός ξενώνας «ΕΒΡΟΣΤΙΝΗ» (27430 32122, www.evrostini.com).
«ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑ - ΤΑΜΠΟΥΖΑΝΗ» (6943101109, http://arhontikokarava.wix.com/arhontiko_karava). Ανακαινισμένο πέτρινο αρχοντικό.
Φαγητό
Στην Εβροστίνα θα βρείτε την ταβέρνα «ΚΟΡΑΗΣ» (27430 31786) πάνω στον δρόμο, στην πλατεία, με έμφαση στα καλοψημένα κρεατικά. Επίσης το «ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΗΣ ΖΑΧΟΛΗΣ» (27430 31661) που σερβίρει ψητά στη σούβλα με σπέσιαλ γουρουνόπουλο αλλά και μαγειρευτά.
ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ πίσω την Εβροστίνα θα ρίξουμε μια τελευταία κλεφτή ματιά στη γαλάζια επιφάνεια του Κορινθιακού, καθώς στη συνέχεια η πορεία μας χάνεται στην αγκαλιά των βουνών κερδίζοντας υψόμετρο με μερικές γρήγορες ανηφορικές και απότομες στροφές.
Υστερα από επτά χιλιόμετρα ανάβασης θα βρεθούμε σε ύψος 1.300 μέτρων, όπου ο δρόμος χωρίζεται σε τρία παρακλάδια. Το δεξί κρύβεται μέσα στο πυκνό δάσος και καταλήγει έπειτα από 6 χιλιόμετρα στο απόμερο χωριό Σαραντάπηχο (υψόμ. 1.250). Το όνομα του ορεινού αυτού χωριού της Κορινθίας οφείλεται στη αθηναϊκή οικογένεια των Σαραντάπηχων. Ο πιο διάσημος γόνος της ήταν η Ειρήνη η Αθηναία, που παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Λέοντα Δ' (775 - 780 μ.Χ.). Οι Σαραντάπηχοι ίδρυσαν τον ομώνυμο οικισμό όταν αποσύρθηκαν εδώ, στην ορεινή Κορινθία, μετά τον θάνατο της αυτοκράτειρας
Οσο κι αν ακούγεται σήμερα παράδοξο, το Σαραντάπηχο στη διάρκεια του Μεσοπολέμου ήταν δημοφιλές θέρετρο αναψυχής και αναζωογόνησης.
Εδώ είχε κτισθεί το πολυτελές ξενοδοχείο «Αναγέννησις» και λειτουργούσε αεροδρόμιο (!) με απευθείας πτήσεις όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από Ευρώπη και Β. Αφρική, για να εξυπηρετούνται (ελλείψει αυτοκινητόδρομων) οι «υψηλοί» προσκεκλημένοι.
Επιστρέφοντας πίσω στην κεντρική διασταύρωση, ο αριστερός δρόμος φεύγει νοτιοανατολικά για τον πάλαι ποτέ ποιμενικό οικισμό Καρυά και νυν ορεινό θέρετρο (3 χλμ.) και καταλήγει στη Μεσαία συνοικία των Τρικάλων ύστερα από 11 ευχάριστα χιλιόμετρα.
