Γράφει ο
Χρήστος Πασαλάρης
Χρήστος Πασαλάρης
Ο εορτασμός της εθνικής επετείου είναι η καλύτερη αφετηρία να
συνεχιστεί εκείνο που ξεκίνησε την προηγούμενη Τρίτη με πολλαπλές
εκδηλώσεις. Αξίζει να σημειώσουμε τις σπουδαιότερες:Εκδήλωση πρώτη: Όλοι ανεξαιρέτως οι (κατά τα άλλα σφαζόμενοι για τις καρέκλες τους) πολιτικοί ηγέτες τάχθηκαν ανεπιφύλακτα αλληλέγγυοι με την κυπριακή ηγεσία στο θέμα των τουρκικών παραβιάσεων, όταν εκείνο το… πειρατικό «Μπαρμπαρός» ξεκίνησε να αλωνίζει στις κυπριακές ΑΟΖ με τον ανεκδιήγητο Νταβούτογλου να λέει: «Καλά κάνουμε»! Περιπέτεια που θυμίζει πολύ τα Ίμια και που αποδοκιμάστηκε από τη σύνοδο κορυφής των Βρυξελλών…
Εκδήλωση δεύτερη: Όλοι ανεξαιρέτως οι επώνυμοι, και της αποκεί και της αποδώ πλευράς, (με επικεφαλής τον πρωθυπουργό) παρέστησαν την Τρίτη στην κηδεία του κορυφαίου συνεργάτη του Ανδρέα, αείμνηστου Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, που στάθηκε πρότυπο γενναίου, έντιμου, αθόρυβου και ρομαντικού αγωνιστή, δηλαδή παράδειγμα προς μίμηση για τη νεώτερη πολιτική γενιά...
Εκδήλωση Τρίτη: Όλοι προσέξαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στο Πεντάγωνο και τις «φρόνιμες» δηλώσεις του ότι τάσσεται υπέρ της συνεργασίας και του διαλόγου στα εθνικά θέματα. Όπως και την απόφαση του υπουργού άμυνας και νυν επίτροπου στις Βρυξέλλες Δημήτρη Αβραμόπουλου, (αυτού του νηφάλιου «γεφυροποιού» που μιλάει συχνά για «κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού») να του επιφυλάξει εντυπωσιακή υποδοχή…
Η εφημερίδα αυτή, νεανική, ακηλίδωτη και αδέσμευτη καθώς είναι, παλεύει εδώ και μήνες να φτιάξει κλίμα εθνικής συνεννόησης και συνεργασίας όλων των πλευρών τουλάχιστον στα κορυφαία εθνικά θέματα. Ανάμεσά τους και η ρύθμιση του θηριώδους δημοσίου χρέους που κρατά την πατρίδα σκλαβωμένη, ποιός ξέρει για πόσα χρόνια, στους δανειστές της, ιδιαίτερα στη Γερμανία της Μέρκελ…
Μέρες που είναι θα θυμίσω στους νέους (πολλοί από τους οποίους δυστυχώς έχουν μεσάνυχτα για το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ενώ κάποιοι εξ αυτών υψώνουν νταϊλίδικα ΟΧΙ στα πανεπιστήμια), ότι εκείνη τη μέρα όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες, από τον κυβερνήτη Μεταξά ως τον αρχηγό του ΚΚΕ Ζαχαριάδη και από τον φτωχό μεροκαματιάρη ως τον πάμπλουτο Μποδοσάκη, είπαν ΟΧΙ στον φασισμό του Μουσολίνι! Και κατεβήκαν στους δρόμους με τις βόμβες να σκάνε γύρω τους…
Εκείνες τις μέρες μικροί και μεγάλοι πολεμήσαμε αδελφωμένοι στην Αλβανία, στη συνέχεια αντιτάξαμε υπερήφανη άμυνα στο Ρούπελ και στην Κρήτη, αντισταθήκαμε πρώτοι και καλύτεροι στην τριπλή κατοχή, κουρελιάσαμε τη χιτλερική σημαία (με το Γλέζο και τον Σάντα), σαπίσαμε στις φυλακές και στα Νταχάου, χάσαμε 700.000 νεκρούς, από πείνα και εκτελέσεις, συμβάλαμε με το παραπάνω στη συμμαχική νίκη. Και όλα αυτά την ώρα που ολόκληρη η Ευρώπη, με πρώτους τους σημερινούς μας δανειστές, είχε παραδοθεί άνευ όρων στον Αδόλφο Χίτλερ!...
Και μετά από όλα αυτά νάμαστε σήμερα ζητιάνοι στη νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης να εκλιπαρούμε την… ελεημοσύνη της Μέρκελ, με ένα θηριώδες χρέος στην καμπούρα μας, οφειλόμενο εν πολλοίς στις εμφυλιοπολεμικές περιπέτειες, στη μεταπολιτευτική φαυλοκρατία, αλλά και στα λάθη του λαού μας που αρκείται να… γκρινιάζει από το πρωί ως το βράδυ, να επαναστατεί με τα λόγια, αλλά να μην τολμά να τελειώσει εκείνο που άρχισε στο Σύνταγμα όταν η κρίση είχε φτάσει στο κατακόρυφο…
Οικτίρει τουλάχιστον τους αρχηγούς του που δεν εννοούν να μονιάσουν ούτε να παρουσιάσουν μια Ελλάδα ενωμένη, ευρωπαϊκή, αποφασισμένη να αχρηστεύσει τα μνημόνια και να κερδίσει τη μάχη του χρέους, όπως τότε, το 1940-44 κέρδισε τον πόλεμο!..
Πολύ περισσότερο σήμερα που η πατρίδα περιβάλλεται πάλι από στίφη βαρβάρων έτοιμων να χιμήξουν στους σπάνιους θησαυρούς της. Πρόσφατα δείγματα της αρπακτικής επιθετικότητάς τους η ύψωση σημαίας της «Μεγάλης Αλβανίας» στα γήπεδα, οι πολλαπλοί κέρινοι ανδριάντες του Μεγαλέξανδρου στα Σκόπια και η έφοδος του πειρατικού «Μπαρμπαρός» την ΑΟΖ της Κύπρου!
Σα να μη ξέρουν όμως ότι η Ελλάδα του Μεγαλέξανδρου και του Παρθενώνα είναι, ακόμη και σήμερα στη μεγάλη δυστυχία της, ανίκητη και αθάνατη, όπως ευτυχώς επιμένει να μας υπενθυμίζει η Αμφίπολη!...
Ch.Passalaris@hotmail.com
(Από τη Real News)
elzoni.gr
