Twitter@EmOikonomidis
Η τελευταία δημοσκόπηση του Ινστιτούτου “Ifop” ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει το εδραιωθέν πολιτικό αξίωμα, ότι οι αριθμοί… έπονται της πραγματικότητας.
Το οριακό προβάδισμα της Μαρίν Λεπέν έναντι του Νικολά Σαρκοζί (26%-25%) ενόψει των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας το 2017, και η… καταβύθιση του Φρανσουά Ολάντ στο 17%, δεν ξένισαν κανέναν στη χώρα της διαρκούς επανάστασης.
Ήρθαν απλώς να επιβεβαιώσουν την… υποψία του τρόμου, όχι μονάχα για τη Γαλλία αλλά συνολικά για τη σημερινή και κυρίως την αυριανή Ευρώπη, μπροστά στο ενδεχόμενο το Παρίσι να περάσει στα χέρια της κόρης του Ζαν-Μαρί Λεπέν.
Κάθε ψύχραιμος αναλυτής μπορεί να συμπεράνει ότι το ύστατο ανάχωμα στην επέλαση των άκρων, είναι ο Νικολά Σαρκοζί, από τη στιγμή που οι Γάλλοι, ακόμη και στη σκιά των σκανδάλων και των δικαστικών περιπετειών του πρώην Προέδρου τους, δείχνουν να έχουν ξεπεράσει το… πείσμα που τους οδήγησε να τον τιμωρήσουν στις εκλογές του 2012.Το Εθνικό Μέτωπο κατάφερε τα τελευταία χρόνια να κρύψει τις ακραίες και επικίνδυνες για τη Δημοκρατία γονιδιακές καταβολές του, πίσω από τα πραγματικά, καθημερινά προβλήματα της γαλλικής κοινωνίας, και φυσικά πίσω από την απόλυτη ανεπάρκεια που επέδειξε ο Φρανσουά Ολάντ στην αντιμετώπισή τους.
Εναλλακτική φυσική ηγεσία άλλωστε δεν υπάρχει. Ούτε στην Κεντροδεξιά, ούτε συνολικά στη Γαλλία. Και η Ιστορία έχει αποδείξει ότι τα αδιέξοδα τα υπερβαίνει κανείς μονάχα επενδύοντας σε ηχηρά ηγετικά αποτυπώματα. Σε εξαιρέσεις.
Ο “Σαρκό” πήγε πάντα κόντρα στο ρεύμα. Αυτή τη φορά, η Ευρώπη και η Γαλλία τον χρειάζονται για να σταματήσει την ηγεμονία του τρόμου που έρχεται…
υστερογραφα
