Του Γιάννη Λαλιώτη
Πολύς λόγος έχει γίνει τελευταία για το ρόλο του
τοπικού τύπου στις δημοτικές εκλογές.
Δεν είναι λίγοι οι υποψήφιοι που διαμαρτύρονται για
την κριτική που δέχονται, κατατάσσοντας άμεσα και ανερυθρίαστα τις εφημερίδες
σε καλές και κακές, ανάλογα με τη στάση και τις θέσεις που τηρούν απέναντι στην
υποψηφιότητά τους.
Δεν θα υποστηρίξω ότι το σύνολο του τοπικού τύπου
είναι αναμάρτητο, αδέσμευτο, αποδεσμευμένο από σκοπιμότητες και προσωπικές
συμπάθειες ακόμα και συμμαχίες.
Δεν μπορούν όμως και οι αγαπητοί υποψήφιοι να
ομαδοποιούν, να ξεχωρίζουν καλούς και κακούς και να αφορίζουν ανάλογα με το τι
τους αρέσει να διαβάζουν για τον εαυτό τους.
Καλώς ή κακώς όποιος εκτίθεται στην πολιτική,
εκτίθεται αυτόματα και παράλληλα και στην κριτική. Όποιος δρα κάνει σωστά κάνει
και λάθη. Είναι τουλάχιστον κουτά εγωιστικό, αν όχι ουτοπικά «αυτοκρατορικό» να
περιμένει κάποιος από τον τοπικό τύπο να εξυμνεί τις θετικές δραστηριότητες του
αλλά να αποσιωπά λάθη, παραλείψεις και ενέργειες που βλάπτουν το δημόσιο
συμφέρον.
Ας είναι ρεαλιστές λοιπόν οι φίλτατοι υποψήφιοι…. Κι ας
προσπαθήσουν ακόμα και από την πιο σκληρή κριτική να δουν θετικά το όλο θέμα…
Να διαβάσουν τι σκέφτεται ο κόσμος για τους ίδιους. Να δουν με καθαρό μάτι και
ψυχραιμία τα λάθη τους… Να αλλάξουν την τακτική τους, τη θεώρηση τους πάνω σε
κάποια πράγματα. Κάθε «δυσμενές» άρθρο είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τίμια
αυτοκριτική. Ότι δεν ισχύει, πάει απλά στον κάλαθο των αχρήστων. Ότι όμως έχει
βάσεις, είναι μια καλή αφετηρία για αλλαγές.
Οι πιο κακοί σύμβουλοι είναι οι αυλοκόλακες… Αυτοί
που τα παρουσιάζουν όλα τέλεια… Δυστυχώς, όσοι μπλέκονται με τα κοινά,
αρέσκονται στη δημιουργία «αυλών». Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Άκρατη τόνωση
εγωισμού, αποξένωση από το κοινό αίσθημα, τις πραγματικές ανάγκες του κόσμου
και την ειλικρινή του γνώμη για τα προβλήματα και τους τρόπους λύσης τους…
Γι’αυτό και τελικά κάποιοι προσγειώνονται ανώμαλα
το βράδυ των εκλογών. Γιατί ακούγοντας τα θετικά σχόλια των γύρω τους, είχαν
χάσει κάθε αίσθηση πραγματικότητας. Και η πραγματικότητα δεν είναι ποτέ «όλα τέλεια, σκίζουμε, ο κόσμος σε λατρεύει
και πίνει νερό στο όνομα σου, φανταστικέ αρχηγέ μου»!!
Καλώς ή κακώς αυτή είναι η αλήθεια!
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ.ΛΑΛΙΩΤΗΣ
ΜΕΣΙΝΟ-ΦΕΝΕΟΥ
ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
