Διότι επιτρέπει να αναδείξουμε για άλλη μια φορά τις ομοιότητες (για την ακρίβεια την απόλυτη ταυτότητα) μεταξύ όσων σήμερα λέει ο κ. Τσίπρας και αυτών που έλεγε ο κ. Παπανδρέου κατά την περίοδο που προηγήθηκε των εκλογών του Οκτωβρίου του 2009, αλλά και μετά την εκλογική νίκη του, μέχρι την προσφυγή στο ΔΝΤ.
Στη συνέντευξη της Κυριακής, λοιπόν, με το «καλημέρα σας», ο κ. Τσίπρας ξεκαθαρίζει πως θα χρησιμοποιήσει την προεδρική εκλογή για να οδηγηθεί η χώρα σε γενικές εκλογές.
«Η κυβέρνηση έχει ως χρονικό όριο την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας στις αρχές του 2015», λέει και προσθέτει: «Ο Πρωθυπουργός θα κληθεί τότε να αποφασίσει αν θα πάρει το ρίσκο να κυβερνά μέχρι τη Προεδρική εκλογή χωρίς λαϊκή στήριξη και με διαρκή τη διακινδύνευση να τον αντικαταστήσουν ένα πρωί οι ίδιοι οι βουλευτές του ή να πάει σε εθνική κάλπη».
Δηλαδή, ό,τι ακριβώς έκανε και ο κ. Παπανδρέου, για να εκβιάσει τις πρόωρες εκλογές, όταν ήδη από τον Ιανουάριο του 2009 δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει ούτε τον κ. Παπούλια, ξεκαθαρίζοντας πως αυτός θα εκλεγεί μετά από εθνικές εκλογές και απειλώντας να οδηγήσει τη χώρα σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο ως τον Μάρτιο του 2010 – ενώ μαινόταν η διεθνής οικονομική κρίση.
Στο ερώτημα, «αισθάνεστε έτοιμος να κυβερνήσετε;», ο κ. Τσίπρας απαντά:
«Ασφαλώς αισθάνομαι έτοιμος».
Όπως και ο κ. Παπανδρέου στην ομιλία του στην Αθηναΐδα, στις 22 Φεβρουαρίου 2009: «Εμείς είμαστε έτοιμοι. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε αμέσως τις ευθύνες μας».
Είπε επίσης ο κ. Τσίπρας: «Η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από τη ΝΔ στην ευρωκάλπη θα είναι το κριτήριο των πολιτικών εξελίξεων. Δεν υποτιμάμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Αλλά το κύμα της ανατροπής θα έρθει στις 25 Μαΐου».
Όπως ακριβώς έπραξε ο κ. Παπανδρέου, διακηρύσσοντας πως οι ευρωεκλογές του 2009 θα ήσαν δημοψήφισμα που θα οδηγούσε σε πρόωρες εθνικές εκλογές.
Είπε ακόμη ο κ. Τσίπρας: «Θα είναι μια Νέα Μεταπολίτευση στηριγμένη σε ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης».
Το οποίο «νέο μοντέλο διακυβέρνησης», θα «απαντά στις ανάγκες της εποχής για μικρότερο και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, για άρση των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων, ισχυρό και αποτελεσματικό κέντρο διεύθυνσης κυβερνητικού έργου και διαχείρισης κρίσεων. Απαντά, όμως, ταυτόχρονα και στην ανάγκη περικοπής της σπατάλης στα υπουργεία, στην πάταξη της γραφειοκρατίας και στην ανάγκη εισαγωγής της έννοιας του κοινωνικού ελέγχου, της διαρκούς αξιολόγησης της παραγωγικότητας και της ποιότητας των παρεχόμενων στους πολίτες υπηρεσιών».
Και ο κ. Παπανδρέου (Τα Νέα, 3-4 Οκτωβρίου 2009): «Θα κινηθούμε γρήγορα για να δείξουμε την αλλαγή στον τρόπο διακυβέρνησης». Και: «Θα καταπολεμήσουμε τη σπατάλη με αξιολόγηση όλων των δαπανών από μηδενική βάση. Με σύγχρονες μεθόδους κατάρτισης του προϋπολογισμού και χρηματοδότηση με βάση στόχους».
Ενώ ήδη από κατά την ομιλία του στην Αθηναΐδα, είχε μιλήσει για «ένα σύγχρονο, δημοκρατικό, παραγωγικό, επιτελικό και αποκεντρωμένο κράτος. Ένα κράτος που σέβεται, προστατεύει, στηρίζει, εμπιστεύεται τον πολίτη», που θα υπηρετεί «την αξιοκρατία, την αξιολόγηση παντού, την διαβούλευση. Θα υποστηρίζει τη δημοκρατική συμμετοχή και την κοινωνία των πολιτών».
Διότι, όπως ο κ. Παπανδρέου είχε πει, «θα απελευθερώσουμε και τους ιδιώτες από τα δεσμά του κράτους, από τη γραφειοκρατία και τη ρουσφετολογική αντιμετώπιση», υποσχόμενος «ένα σύγχρονο κοινωνικό κράτος που παρέχει δωρεάν υπηρεσίες υψηλής ποιότητας σε όλους Έλληνες - και από αυτές κρίνεται», αφού «βιώνουμε ένα κράτος που δεν σχεδιάζει, δεν προνοεί, δεν οργανώνει, δεν ελέγχει, δεν αξιολογεί, δεν λογοδοτεί, δεν βαθαίνει τους δημοκρατικούς θεσμούς».
Στο ερώτημα «πόσο χρόνο θα χρειαστείτε για να υλοποιήσετε αυτή τη μεταρρύθμιση;», ο κ. Τσίπρας απαντά:
«Έχουμε ήδη έτοιμες τις αναγκαίες νομοθετικές παρεμβάσεις και τα προεδρικά διατάγματα. Προτού ορκιστεί η κυβέρνηση θα υλοποιηθεί το νέο αυτό πρότυπο».
Τα ίδια έλεγε και ο κ. Παπανδρέου στη συνέντευξή του στα «Νέα» (3-4 Οκτωβρίου 2009):
«Τα πρώτα μέτρα της αυριανής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ απευθύνονται στην αντιμετώπιση της κρίσης και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος. Είναι κατ’ αρχάς η άμεση προετοιμασία των πέντε νομοσχεδίων που ανακοινώσαμε για την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση».
Στο ερώτημα «με ποιους θα κυβερνήσετε;», ο κ. Τσίπρας απαντά πως «παρά το γεγονός ότι θα κερδίσουμε την αυτοδυναμία δεν θα συγκροτήσουμε μια κομματική «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ», αλλά μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει ότι θα επιδιώξουμε πολιτικές συνεργασίες με προσωπικότητες και πολιτικές δυνάμεις πέραν του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύνθεση της κυβέρνησης θα αποτελείται από στελέχη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και από προσωπικότητες κύρους, εξωκοινοβουλευτικούς και εξειδικευμένους τεχνοκράτες. Και σε ό,τι αφορά τους ανθρώπους που θα στελεχώσουν την κρατική μηχανή το αποφασιστικό κριτήριο είναι ο συνδυασμός της ικανότητας με την εντιμότητα».
Τα ίδια ακριβώς υποσχόταν και ο κ. Παπανδρέου.
Ειδικά όσον αφορά στη στελέχωση της κρατικής μηχανής, το μόνο που ο κ. Τσίπρας δεν μας είπε (αλλά το υπονόησε), είναι το… opengov και η περίφημη διαδικασία των βιογραφικών!
Στο ερώτημα «τι θα αλλάξει στην καθημερινότητα του πολίτη;», ο κ. Τσίπρας απαντά πως «θα εφαρμοστεί άμεσα ένα σχέδιο για την προστασία των μη προνομιούχων. Δεν θα υπάρξει συμπολίτης μας που δεν θα έχει τη δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας. Δεν θα υπάρξει συμπολίτης μας που θα βρίσκεται σε καθεστώς πείνας και εξαθλίωσης. Δεν θα υπάρχει συμπολίτης μας χωρίς δυνατότητα πρόσβασης στο ηλεκτρικό ρεύμα. Κι αυτό γιατί θα δημιουργηθούν άμεσα δομές που θα στηρίξουν τους ανήμπορους».
Και ο κ. Παπανδρέου στην Αθηναΐδα: «Καμία ανάκαμψη, καμία ανασυγκρότηση, καμία δημιουργική κοινωνία, καμιά κοινωνία που δημιουργεί, που σκέφτεται, που παίρνει πρωτοβουλία, δεν μπορεί να βασιστεί σε μια κοινωνία αβεβαιότητας, ανασφάλειας, κοινωνικής οργής και ανεργίας. Για μας, το κοινωνικό κράτος δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι θεμελιώδης δημόσια λειτουργία, που διασφαλίζει δικαιώματα. Παρέχει δείκτη προστασίας, διαμορφώνει δυνατότητες ανάπτυξης, εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες».
Διότι: «Απέναντι στην απαξίωση του δικτύου προστασίας των πολιτών μας, στην ανασφάλεια και στη λογική ότι, υγεία και πρόνοια είναι προνόμια των λίγων και όχι δικαιώματα όλων, εμείς αναγεννούμε το κοινωνικό κράτος. Κοινωνικό δίκτυο που διασφαλίζει το δικαίωμα σε όλους για ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Κοινωνικό δίκτυο που διακρίνεται για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει».
Ο κ. Τσίπρας: «Θα σταματήσει αμέσως η αγωνία για νέα μέτρα λιτότητας. Θα επανέλθει ο κατώτατος μισθός στα προ Μνημονίου επίπεδα. Και θα υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις για τη διευκόλυνση και την ελάφρυνση αγροτών, μικρομεσαίων επιχειρηματιών και ελεύθερων επαγγελματιών».
Ο κ. Παπανδρέου: «Δεν μπορούμε σήμερα να ζητάμε θυσίες απ’ τον συνταξιούχο των 600 ευρώ κι απ’ τον μισθωτό των 1.500 ευρώ. Αυτοί έδωσαν ήδη απ’ το υστέρημά τους. Τώρα, είναι καιρός να συμβάλουν ισότιμα και οι άλλοι, οι λίγοι, οι πλούσιοι και οι ισχυροί, οι ευνοημένοι της τελευταίας πενταετίας»
Ο κ. Τσίπρας: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλλει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα ρίξει τα βάρη σε αυτούς που φοροδιαφεύγουν και στους έχοντες, ενώ θα ελαφρύνει αισθητά τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδήματα».
Ο κ. Παπανδρέου: «Στόχος μας, η διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς εισοδήματος για όλους, με τιμές προσιτές στον πολίτη και μείωση του φορολογικού βάρους για τα μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα. Με πολιτικές αναδιανομής εισοδήματος και πλούτου και σταθερό φορολογικό πλαίσιο».
Στη συνέντευξή του ο κ. Τσίπρας, αφού μας υπόσχεται πως θα απαλείψει τις νομοθετικές παρεμβάσεις δια των οποίων υλοποιήθηκε το Μνημόνιο, μας λέει πως «το πιο σημαντικό είναι το Εθνικό Σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση».
Για «Σχέδιο Εθνικής Ανάτασης», μας μιλούσε προ των εκλογών του 2009 και ο κ. Παπανδρέου.
Για τις (ανακεφαλαιοποιημένες με 50 δις) τράπεζες, ο κ. Τσίπρας λέει πως «δεν μπορούν να εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς τον ουσιαστικό έλεγχο και την ευθύνη της ελληνικής πολιτείας. Θα αλλάξουμε άμεσα τον ισχύοντα νόμο για το ΤΧΣ, εξασφαλίζοντας το έλεγχο της διοίκησής του αλλά και τον ουσιαστικό, εποπτικό ρόλο της κυβέρνησης στα ΔΣ των τραπεζών».
Και ο κ. Παπανδρέου: «Τέλος η λεηλασία και το πλιάτσικο στα χρήματα και τον πλούτο του Ελληνικού λαού, στα χρήματα, όπως τα 28 δις που δίνουμε στις τράπεζες».
Διότι ήθελε κι’ αυτός «ένα τραπεζικό σύστημα που λειτουργεί ως αναπτυξιακός μοχλός στην οικονομία, με ξεκάθαρους κανόνες για τις ιδιωτικές τράπεζες. Κανόνες που δεν ιδιωτικοποιούν τα κέρδη, ενώ κρατικοποιούν τις ζημιές. Αλλά διοχετεύουν ρευστότητα στην οικονομία, στηρίζουν τις επιχειρήσεις, στηρίζουν τα νοικοκυριά».
Είπε ο κ. Τσίπρας για τις αποκρατικοποιήσεις: «Εάν εφαρμοστεί το προωθούμενο μοντέλο της πλήρους εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, τότε η Ελλάδα θα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν θα διαθέτει καθόλου δημόσια περιουσία. Την ίδια στιγμή που το γερμανικό δημόσιο διατηρεί στρατηγική συμμετοχή σε επιχειρήσεις όπως Deutsche Telekom και η Deutsche Bank, εδώ μας λένε πουλήστε τα όλα. Άρα εδώ συμβαίνει ένα πείραμα…».
Και ο κ. Παπανδρέου στην επίκαιρη ερώτηση που είχε καταθέσει τον Απρίλιο του 2008:
«Είναι σαφές πως η κυβέρνηση επιχειρεί με πλάγιο και αδιαφανή τρόπο να εφαρμόσει μια αποτυχημένη συνταγή πλήρους ιδιωτικοποίησης δημόσιων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με επιδίωξη την κάλυψη των διευρυνόμενων ελλειμμάτων του προϋπολογισμού μέσω ρευστοποίησης δημόσιας περιουσίας. Αν υλοποιηθούν τα σχέδια της κυβέρνησης, η Ελλάδα θα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα στην οποία τα μεγαλύτερα λιμάνια, το σύνολο των μεγάλων αεροδρομίων, οι τηλεπικοινωνίες, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και άλλοι ζωτικοί τομείς της οικονομίας θα είναι ιδιωτικοί ή και θα ελέγχονται από αντίστοιχους οργανισμούς άλλων χωρών. Αυτή η πολιτική είναι και ξεπερασμένη και αποτυχημένη».
Τον ίδιο μήνα (Ημερησία, 5-6 Απριλίου 2008), ο κ. Παπανδρέου είχε πει: «Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι παρωχημένη συνταγή, το μοντέλο αυτό είναι πλέον τριτοκοσμικό».
Και στην Ελευθεροτυπία, στις 10 Απριλίου 2008: «Παράλογη η μεταβίβαση στρατηγικών υποδομών σε ιδιώτες».
Φυσικά, και ο κ. Τσίπρας, όπως και ο κ. Παπανδρέου τότε, μιλά για πρόγραμμα των πρώτων 100 ημερών και δηλώνει πως αυτό «θα ξεκινήσει μια πορεία διαπραγμάτευσης για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Μόλις εκλεγούμε θα ζητήσω έκτακτη σύγκληση Συνόδου Κορυφής της ΕΕ με θέμα την συλλογική και αλληλέγγυα αντιμετώπιση της κρίσης δημοσίου χρέους. Η Σύνοδος αυτή δεν θα είναι το τέλος της κρίσης. Θα είναι, όμως, η αφετηρία μιας καλά σχεδιασμένης και ψύχραιμης, αλλά ταυτόχρονα σκληρής και διεκδικητικής διαπραγμάτευσης».
Ο κ. Παπανδρέου στην Αθηναΐδα: «Ειδικά για την περιοχή μας, τα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να υιοθετήσει ένα θαρραλέο και ρεαλιστικό πρόγραμμα στήριξης του τραπεζικού συστήματος. Να διαθέσει τα σχετικά κονδύλια από τον κοινοτικό προϋπολογισμό για να στηρίξει τις βαλκανικές οικονομίες. Η Ελλάδα πρέπει αμέσως να το διεκδικήσει αυτό. Και η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αμέσως μετά τις εκλογές, θα το πράξει».
Ο κ. Παπανδρέου, στις 3 Ιουλίου 2009, από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με τρεις κινήσεις: Άμεση αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων μας και των αγορών στην ελληνική οικονομία, με ένα αξιόπιστο πρόγραμμα ανάταξης και αναθέρμανσης της οικονομίας. Αυτό θα γίνει με επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ του χρονοδιαγράμματος των υποχρεώσεών μας ως μέλους της ΟΝΕ».
Ο κ. Τσίπρας στο «Βήμα της Κυριακής»: «Η Ευρώπη γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ο ισχυρός ενεργειακός εταίρος του 2020. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκβαση της διαπραγμάτευσης συναρτάται με την ισχυρή γεωπολιτική και ενεργειακή δυναμική της χώρας».
Ο κ. Παπανδρέου στην Αθηναΐδα: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση, προ διετίας, έβαλε ως κεντρικό ζήτημα, στο κείμενο για την ασφάλειά της, ένα κείμενο που εμείς υιοθετήσαμε στο Καστελόριζο της χώρας μας, ως Προεδρία της Ε.Ε. Έβαλε ως κεντρικό ζήτημα την ενεργειακή ανεξαρτησία και την κλιματική αλλαγή».
Ο κ. Τσίπρας για τη συμμετοχή μας στην ευρωζώνη: «Δεν μπορεί από τη μία πλευρά να είμαι υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από την άλλη να επιδιώκω την αποχώρηση από την ευρωζώνη. Η εντολή σχηματισμού κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας από τον ΣΥΡΙΖΑ ισοδυναμεί με εντολή σκληρής διαπραγμάτευσης και απόρριψης λύσεων λιτότητας. Δεν θα προβούμε σε μονομερείς κινήσεις. Ούτε, όμως, θα διστάσουμε να τις κάνουμε αν τις επιβάλλει το εθνικό συμφέρον».
Και συνεχίζει, απαντώντας σε ερώτημα σχετικό με το τι εννοεί «μονομερείς κινήσεις»:
«Αφορούν τη διαχείριση του χρέους. Εάν οι συνομιλίες οδηγήσουν στην απόρριψη κάθε συζήτησης για την περικοπή του χρέους, τότε θα διακόψουμε τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους, ακόμα και μονομερώς, αν χρειαστεί, για να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Ωστόσο δεν πιστεύω, ότι αυτό θα συμβεί. Δεν θα φτάσουμε ως εκεί. Δεν συμφέρει άλλωστε κανέναν».
Ο κ. Παπανδρέου στην Αθηναΐδα: «Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θέτουμε αμέσως τις προτεραιότητές μας. Αλλαγές στο θεσμικό οπλοστάσιο της Ένωσης, για να μπορούν τα κράτη - μέλη να συμβάλουν άμεσα στην αναπτυξιακή ανάκαμψη, με σημαντικές δημόσιες επενδύσεις που δεν επιβαρύνουν το έλλειμμά τους. Για μας, η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι μόνο μια Ευρώπη της αγοράς και του ενιαίου νομίσματος. Η Ευρώπη για μας απαιτεί εμβάθυνση της Δημοκρατίας, της οικονομικής και πολιτικής ένωσης, προώθηση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου, που επενδύει στη γνώση και την καινοτομία. Προτάσσουμε ένα νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Προτάσσουμε ένα Σύμφωνο Βιώσιμης Ανάπτυξης».
Ο κ. Παπανδρέου από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, στις 25 Οκτωβρίου 2009: «Θα εφαρμόσουμε τις επόμενες εβδομάδες το πρόγραμμα που είχαμε εξαγγείλει για τις πρώτες εκατό ημέρες της διακυβέρνησής μας. Ανεξάρτητα από πιέσεις. Ανεξάρτητα από όποια δυσκολία στην ΕΕ».
Ο κ. Τσίπρας απαντώντας στο ρώτημα «ποια είναι η αντίληψή σας για τη μεθοδολογία και την «τελετουργία» της ευρωπαϊκών διαπραγματεύσεων; Αποδέχεστε ότι δεν στηρίζονται στις επιδείξεις πυγμής;»:
«Οι αριστερές θέσεις μας είναι λογικές και εφαρμόσιμες. Η μεγάλη συμμαχία που οικοδομούμε ενάντια στη λιτότητα συνδέεται με τη συνειδητοποίηση του κοινού συμφέροντος πολλών χωρών υπέρ μιας άλλης οικονομικής πολιτικής. Θα είναι καταλυτική για τη διαμόρφωση μιας «ευρωπαϊκής λύσης» και ασφαλώς θα επηρεάσει θετικά την έκβαση της ελληνικής διαπραγμάτευσης».
Ο κ. Παπανδρέου στα «Νέα» (Οκτώβριος 2009): «Το σχέδιο το οποίο θα καταθέσουμε στην ΕΕ θα είναι αξιόπιστο, φιλόδοξο, αλλά και ρεαλιστικό. Με βάση αυτό θα διαπραγματευτούμε την παράταση της προθεσμίας για τη μείωση των ελλειμμάτων μας για τρία χρόνια». «Ξέρουμε να διαπραγματευόμαστε, έχουμε συγκροτημένο σχέδιο και ισχυρά επιχειρήματα. Οι δεσμεύσεις μας θα τηρηθούν».
Υ.Γ. Μιλώντας στην Αθηναΐδα, ο κ. Παπανδρέου είχε αποπειραθεί να απαντήσει και στο ερώτημα «πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και είχε πει:
«Φίλες και φίλοι, για όλα αυτά, πολλοί μας ρωτάνε: πού θα βρείτε τα λεφτά για να χρηματοδοτήσετε το σχέδιό σας; Απαντώ: Πρώτον, πολιτική σημαίνει προτεραιότητες. Θα τα βρούμε τα λεφτά. Θα τα βρούμε, πρώτον, από τις φοροαπαλλαγές που έδωσε η Νέα Δημοκρατία στους μεγαλομετόχους, μεγαλοϊδιοκτήτες, στους εκλεκτούς».
(Έβαζε δηλαδή και αυτός – όπως και ο κ. Τσίπρας – «προτεραιότητες»).
Ανάλογες απαντήσεις δίνει κατά καιρούς και ο κ. Τσίπρας, ο οποίος, όταν στριμώχνεται πολύ, προτιμά να υπεκφεύγει, λέγοντας (Συνέντευξη στην Humanite Dimanche, 5 Ιανουαρίου 2014): «Όταν μας ρωτούν πού θα βρούμε τα χρήματα, απαντώ: Δεν θα βρούμε χρήματα. Θα υποστηρίξουμε αυτούς που παράγουν τα αγαθά και τον πλούτο, αυτούς που κάνουν το σύστημα να λειτουργεί. Θα υποστηρίξουμε τους ερευνητές, τις παραγωγικές δυνάμεις, τους αγρότες…»
Σωστά. Διότι αυτά έλεγε και ο κ. Παπανδρέου στην Αθηναΐδα:
«Παράδειγμα, μετά από τις τελευταίες κινητοποιήσεις των αγροτών: ένα μπουκάλι ελαιόλαδο θα μπορούσε να είναι ονομασίας προέλευσης, πιστοποιημένο στην παραγωγή, εγγύηση γνησιότητας και γεύσης, με καλή συσκευασία από νέους Έλληνες σχεδιαστές, με διακίνηση μέσω διαδικτύου, χωρίς μεσάζοντες, που να εγγυάται προϊόν ανταγωνιστικό, να δίνει τα κέρδη άμεσα στους νέους συνεταιρισμένους αγρότες, που αυτοί, από την πλευρά τους, θα τα επενδύουν στην εκπαίδευση, στην τεχνολογία, στον αγροτουρισμό και στην ανάπτυξη της υπαίθρου. «Πράσινη Ανάπτυξη» σημαίνει νέες επιχειρηματικές δυνατότητες, θέσεις εργασίας, νέες ευκαιρίες. Ένας νέος και ισχυρός παραγωγικός ιστός που θα παράγει πλούτο για τη χώρα, φορολογικά έσοδα για τα Δημόσια Ταμεία, θέσεις εργασίας καλοπληρωμένες, σε νέους παραγωγικούς τομείς, στη γεωργία, στον τουρισμό, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στα τρόφιμα, στη σύγχρονη διαχείριση των απορριμμάτων, στις μεταφορές, στην πληροφορική, στο ηλεκτρονικό εμπόριο, σε νέες πρότυπες «πράσινες» κατασκευές.
Κλείνω εδώ, ελπίζοντας ότι ανταποκρίθηκε στη δημοσιογραφική αποστολή της έγκαιρης προειδοποίησης…
Ελεύθερη ζώνη