Twitter@EmOikonomidis
Οι χθεσινές εκλογές ήταν η στιγμή του προσωπικού θριάμβου του. Και φυσικά, κανείς δεν ασχολείται ουσιαστικά με το γεγονός ότι απώλεσε για λίγο την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Μπούντεσταγκ, καθώς οι αξιοπρεπείς και σοβαροί πολιτικοί αναλυτές στέκονται στο γεγονός ότι η Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να ξεπεράσει και εκείνον ακόμη τον Χέλμουτ Κολ, την εποχή της Επανένωσης, ώστε να συγκρίνεται με τον ίδιο τον Κόνραντ Αντενάουερ.
Η Angie κατάφερε να πιάσει τον σφυγμό του μέσου Γερμανού ψηφοφόρου. Να συζητήσει μαζί του. Να καταλάβει τις ανάγκες και τις προτεραιότητές τους. Και πάνω στα παραπάνω, να συνθέσει το προσωπικό προφίλ τους, που την…
περπάτησε μέχρι τις παρυφές της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας.
Στη διαδρομή αυτή, η Μέρκελ “σκότωσε” αρχικά το SPD που υπήρξε ο βασικός κυβερνητικός εταίρος της στην πρώτη κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού μετά τις εκλογές του 2005, και στη συνέχεια το FDP, που εξαϋλώθηκε μόλις χθες. Η αυξημένη προσέλευση στις κάλπες σε σχέση με τις εκλογές του 2009, και η θεαματική άνοδος των ποσοστών του CDU, αποκαλύπτουν ότι η κοινωνία άφησε τον καναπέ για να ψηφίσει. Όχι γενικά και αορίστως. Για να ψηφίσει τη Μέρκελ.
Όσο κι αν ο παραλληλισμός τους κάνει να αισθάνονται άβολα, είναι προφανές ότι οι Γερμανοί αναζητούσαν μια “Θάτσερ”, αλλά με… σιγαστήρα. Μια Σιδηρά Κυρία, την οποία ωστόσο θα χαρακτήριζε η πραότητα και η ηρεμία. Σε συνδυασμό με το αίσθημα ασφάλειας και την υπεραξία της ηγεμονίας στο σύνολο της σημερινής Ευρώπης.
Η εκκωφαντική επικράτηση της Μέρκελ αποτελεί την ίδια στιγμή ωδή σε μια στρατηγική προσέγγιση της πολιτικής, που είχαμε… ξεχάσει. Η Γερμανίδα Καγκελάριος, όσο κι αν η Ελλάδα ήταν εκείνη που πλήρωσε το μεγαλύτερο κόστος των επιλογών της, επέδειξε πρωτοφανή συνέπεια και προχωρημένο πείσμα στην εφαρμογή, την υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών.
Αγνόησε τις φωνές και τις πιέσεις, δεν υπέκυψε σε κανέναν, έμεινε προσηλωμένη στο πλάνο που από την αρχή είχε χαράξει. Αν μάλιστα… έχει διαβάσει Ελευθέριο Βενιζέλο, και ερμηνεύσει σωστά τη διαπίστωση του Κρητικού Εθνάρχη πως “όταν τα πράγματα αλλάζουν, αλλάζει η στάση μας απέναντι στα πράγματα”, είναι έτοιμη για να εξελιχθεί σε “μητέρα της Ευρώπης”. Ώστε να ηγηθεί και θεσμικά, στα χρόνια που έρχονται.
υστερογραφα.γρ
Οι χθεσινές εκλογές ήταν η στιγμή του προσωπικού θριάμβου του. Και φυσικά, κανείς δεν ασχολείται ουσιαστικά με το γεγονός ότι απώλεσε για λίγο την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Μπούντεσταγκ, καθώς οι αξιοπρεπείς και σοβαροί πολιτικοί αναλυτές στέκονται στο γεγονός ότι η Άνγκελα Μέρκελ κατάφερε να ξεπεράσει και εκείνον ακόμη τον Χέλμουτ Κολ, την εποχή της Επανένωσης, ώστε να συγκρίνεται με τον ίδιο τον Κόνραντ Αντενάουερ.
Η Angie κατάφερε να πιάσει τον σφυγμό του μέσου Γερμανού ψηφοφόρου. Να συζητήσει μαζί του. Να καταλάβει τις ανάγκες και τις προτεραιότητές τους. Και πάνω στα παραπάνω, να συνθέσει το προσωπικό προφίλ τους, που την…
περπάτησε μέχρι τις παρυφές της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας.
Στη διαδρομή αυτή, η Μέρκελ “σκότωσε” αρχικά το SPD που υπήρξε ο βασικός κυβερνητικός εταίρος της στην πρώτη κυβέρνηση Μεγάλου Συνασπισμού μετά τις εκλογές του 2005, και στη συνέχεια το FDP, που εξαϋλώθηκε μόλις χθες. Η αυξημένη προσέλευση στις κάλπες σε σχέση με τις εκλογές του 2009, και η θεαματική άνοδος των ποσοστών του CDU, αποκαλύπτουν ότι η κοινωνία άφησε τον καναπέ για να ψηφίσει. Όχι γενικά και αορίστως. Για να ψηφίσει τη Μέρκελ.
Όσο κι αν ο παραλληλισμός τους κάνει να αισθάνονται άβολα, είναι προφανές ότι οι Γερμανοί αναζητούσαν μια “Θάτσερ”, αλλά με… σιγαστήρα. Μια Σιδηρά Κυρία, την οποία ωστόσο θα χαρακτήριζε η πραότητα και η ηρεμία. Σε συνδυασμό με το αίσθημα ασφάλειας και την υπεραξία της ηγεμονίας στο σύνολο της σημερινής Ευρώπης.
Η εκκωφαντική επικράτηση της Μέρκελ αποτελεί την ίδια στιγμή ωδή σε μια στρατηγική προσέγγιση της πολιτικής, που είχαμε… ξεχάσει. Η Γερμανίδα Καγκελάριος, όσο κι αν η Ελλάδα ήταν εκείνη που πλήρωσε το μεγαλύτερο κόστος των επιλογών της, επέδειξε πρωτοφανή συνέπεια και προχωρημένο πείσμα στην εφαρμογή, την υλοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών.
Αγνόησε τις φωνές και τις πιέσεις, δεν υπέκυψε σε κανέναν, έμεινε προσηλωμένη στο πλάνο που από την αρχή είχε χαράξει. Αν μάλιστα… έχει διαβάσει Ελευθέριο Βενιζέλο, και ερμηνεύσει σωστά τη διαπίστωση του Κρητικού Εθνάρχη πως “όταν τα πράγματα αλλάζουν, αλλάζει η στάση μας απέναντι στα πράγματα”, είναι έτοιμη για να εξελιχθεί σε “μητέρα της Ευρώπης”. Ώστε να ηγηθεί και θεσμικά, στα χρόνια που έρχονται.
υστερογραφα.γρ
