Πριν από λίγες ημέρες τελείωσε η διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θεωρείτε επιτυχία το γεγονός ότι συμφωνήσαμε; Ρωτώ γιατί διατυπώνεται η κατηγορία ότι ουσιαστικά υπέκυψε η κυβέρνηση στις πιέσεις των πιστωτών.
Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα γιατί παίζουμε άμυνα στο προφανές. Τονα σπαταλάς διαπραγματευτικά όπλα και να ξοδεύεις πολιτικό κεφάλαιο για να καθυστερήσεις κάτι το οποίο αναγνωρίζεις ότι είναι αυτονόητο, εμένα μου είναι πολύ δύσκολα κατανοητό.Η Ελλάδα σήμερα είναι βέβαιον ότι χρειάζεται διαρθρωτικές αλλαγές κυρίως στο δημόσιο. Όμως οι αλλαγές είναι αργές και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα δείχνει να παθαίνει αλλεργία όταν έρχεται η ώρα να τις κάνει. Κάθε μέρα χάνουν τη δουλειά τους στον ιδιωτικό τομέα, κατά μέσο όρο 800 άνθρωποι. Πως φαντάζεστε ότι βλέπουν όλη αυτή τη διελκυστίνδα με τους επίορκους και κοπανατζήδες του δημοσίου που ταλαιπωρεί μήνες τώρα κυβέρνηση και αντιπολίτευση;
Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση καθυστέρησε δραματικά;
Θεωρώ ότι έγινε ένα μεγάλο βήμα προ ημερών και αυτό είναι θετικό. Θα μπορούσε όμως η απόφαση αυτή να έχει ληφθεί πριν από 8 μήνες για να μπορέσουμε σήμερα να δώσουμε πιο αποτελεσματικά τη μάχη για την πραγματική οικονομία. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για όλους μας, αυτή τη μάχη πρέπει να δώσουμε. Για παράδειγμα οι ελάχιστες Ελληνικές Βιομηχανίες, που έχουν απομείνει, και είναι κυρίως εξωστρεφείς επιχειρήσεις, απειλούνται και πλήττονται από το ενεργειακό και φορολογικό κόστος. Και όχι από το εργατικό κόστος και από το ύψος του βασικού μισθού για το οποίο πολλά έχουν ειπωθεί. Αυτό σημαίνει, ότι εμείς σήμερα πρέπει να ρίξουμε το βάρος μας σε αυτό, που σωστά είπε ο Πρωθυπουργός προ ημερών, μείωση όλων των φορολογικών συντελεστών, μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση και συνολικά δράσεις για μείωση του κόστους παραγωγής. Το κόστος παραγωγής είναι αυτό που στην Ελλάδα είναι δυσθεώρητο. Δεν θα φέρουμε νέες επενδύσεις αν δεν εστιάσουμε σ’ αυτό το πρόβλημα όλη μας την προσπάθεια.
Έγιναν λάθη στην διαπραγμάτευση με την τρόικα;
Όχι. Αντιθέτως θεωρώ ότι και η Τρόικα έχει κάνει τα δικά της λάθη. Υπάρχουν καθυστερήσεις και των δανειστών σε δικές τους υποχρεώσεις που θέτει θέμα αξιοπιστίας και γι΄ αυτούς. Την ώρα που η τρόικα πιέζει ασφυκτικά την ελληνική κυβέρνηση, οι δανειστές δεν ανταποκρίνονται στις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει με την απόφαση του Eurogroup του Δεκεμβρίου. Εννοώ πχ ότι οι Κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης ενώ θα έπρεπε να είχαν αποφασίσει μέχρι φέτος τον Μάρτιο για τη μετακύλιση των λήξεων των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν, δεν το έχουν πραγματοποιήσει ακόμη. Υπάρχουν ομόλογα που λήγουν τον Απρίλιο και τον Μάϊο, και ακόμα το διαπραγματεύονται. Αν δεν γίνει αυτό θα υπάρξει «κενό» στο χρηματοδοτικό πρόγραμμα της χώρας ύψους 1,5 δις ευρώ και η κάλυψη του απαιτεί έκδοση νέων εντόκων γραμματίων, που σημαίνει μείωση της ρευστότητας. Άρα καλά θα κάνουνε να είναι κι αυτοί εντάξει στα δικά τους και όχι μόνο εμείς. Από την άλλη πλευρά πιστεύω ότι μία κυβέρνηση μεταρρυθμιστική, όπως είναι αυτή, υποστηριζόμενη από τρία κόμματα, δεν έχει άλλο δρόμο παρά τη φυγή προς τα μπρος. Η φυγή προς τα μπρος λέει ότι δεν μπορούμε με λογικές της περασμένης δεκαετίας ή εικοσαετίας να δίνουμε σήμερα τις μάχες.
Μιλήσατε για μεταρρυθμιστική κυβέρνηση. Πολλοί λένε ότι δεν έχουν γίνει σημαντικές μεταρρυθμίσεις 10 μήνες τώρα.
Μα αυτό είναι το θέμα. Υποχρέωση αυτής της κυβέρνησης μετά τη συμφωνία που επετεύχθη, είναι να κάνει μαζικά τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις κυρίως στο δημόσιο τομέα. Διότι δεν χρειαζότανε κανένας Τόμσεν να έρθει να μας πει ότι το πρόβλημα μας είναι το Ελληνικό Δημόσιο και η ελληνική γραφειοκρατία. Σωστά μας είπε ότι δεν έχουμε πιάσει τη φοροδιαφυγή. Είχα καταθέσει μία πρόταση όταν ήμουν πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας και είχα πει ότι στον φορολογικό μηχανισμό αυτό που χρειαζόμαστε είναι 500 νέους μορφωμένους ανθρώπους, οι οποίοι να μπούνε με 5ετή θητεία, να μαζέψουν τα έσοδα και να κριθούν από το αποτέλεσμα. Αυτό έπρεπε να είχε γίνει κατά τη γνώμη μου από την πρώτη στιγμή. Αναγκαζόμαστε σήμερα να συνεχίσουμε με το επαχθές χαράτσι επειδή δεν έχουμε καταφέρει να εκσυγχρονίσουμε τη διαδικασία συλλογής εσόδων.
Επανέρχομαι στην τρόικα. Θεωρείτε ότι με τη συμπεριφορά της εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα; Ρωτώ γιατί υπήρξε εμμονή να μην προχωρήσει η συγχώνευση Εθνικής - Eurobank.
Ομολογώ ότι δεν μπορώ να κατανοήσω την αλλαγή της θέσης της Τρόικας. Η Τρόικα είχε συμφωνήσει σ’ αυτή τη συγχώνευση. Δεν μπορεί να έρχεσαι τον Γενάρη και να λες "όλα καλά" και τον Μάρτιο να φέρνεις τα πάνω κάτω και να δημιουργείς θέμα στο τραπεζικό σύστημα και όταν έχεις, κατά τη γνώμη μου, κάνει ως Ευρώπη το μεγάλο λάθος να μπεις στη λογική της αμφισβήτησης των Ευρωπαϊκών καταθέσεων. Διότι πιστεύω ότι αυτό, δεν είναι ένα λάθος το οποίο θα πληρώσει ο Νότος. Το λάθος αυτό θα το πληρώσει και ο Βορράς. Είναι βαθιά νυχτωμένοι όσοι πιστεύουνε ότι μπορεί τα χρήματα να πάνε από το Νότο στις τράπεζες του Βορρά. Διότι από το Νότο στον Βορρά μπορεί να πάνε για 3 μήνες, αμέσως μετά θα πάνε για την Αμερική. Εάν δημιουργηθεί η αίσθηση ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα δεν προσφέρει ασφάλεια καταθέσεων, καθώς οι μεγάλοι καταθέτες δεν έχουν πατρίδα, θα πηγαίνουν τα χρήματά τους όπου πιστεύουν ότι είναι πιο ασφαλή.
Η κυβέρνηση δίνει την αίσθηση ότι είναι ακίνητη. Συμφωνείτε; Υπάρχουν υπουργοί που έχουν κατεβάσει τα μολύβια και δεν εργάζονται. Θα λύσει το πρόβλημα ένας ανασχηματισμός;
Ενδεχομένως, εάν υπάρχουνε άνθρωποι που κρίνει ο Πρωθυπουργός ότι θα ‘πρεπε να τους αλλάξει. Ισχύει το "όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος". Αλλά από την άλλη μεριά η αίσθηση μου είναι ότι πρέπει να ασχοληθεί το σύνολο της κυβέρνησης, με τα πραγματικά καθημερινά προβλήματα. Τα καθημερινά προβλήματα είναι πάρα πολλά και γι’ αυτά δεν γίνεται συζήτηση.
Η στρατηγική για τη χώρα είναι στηρίζοντας την γερμανική πολιτική ή κοιτάζοντας λίγο πιο υπερατλαντικά;
Στρατηγική της χώρας είναι η Ευρώπη. Ας μη χάνουμε την αίσθηση της πραγματικότητας. Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρώπη περνάει κρίση, θα περάσει κι άλλες κρίσεις αλλά θα ξανασταθεί όρθια. Οι καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ, καθώς και με τις αναδυόμενες δυνάμεις, όπως η Κίνα και η Ρωσία, σε μια εποχή που όλα γύρω μας αλλάζουνε, είναι επιβεβλημένες και ωφέλιμες. Επειδή εμείς γινόμαστε ως κοινωνία εσωστρεφής και είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας τα τελευταία χρόνια, δεν έχουμε καταλάβει τι συντελείται γύρω μας. Οι αλλαγές που συντελούνται γύρω μας είναι μεγάλες και ραγδαίες και ταυτόχρονα ο παγκόσμιος ενεργειακός χάρτης αναδιατάσσεται.
Είναι απούσα η Ελλάδα απ’ αυτό το γεωστρατηγικό παιχνίδι;
Ας πούμε πάντως ότι δεν είναι ενεργά παρούσα.
Θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση το επόμενο διάστημα;
Δε νομίζω πως υπάρχει τέτοιο θέμα.
Το θέλετε;
Δεν με απασχολεί καθόλου. Αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι να βοηθήσω με όποιες δυνάμεις έχω να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Και ξέρετε αυτό κάνω μιλώντας στο εξωτερικό για τις προσπάθειες και τις θυσίες που έχουν κάνει όλοι οι Έλληνες.
Είναι σωστή η στρατηγική της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ;
Το γεγονός ότι διαφωνούμε δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε. Και για να συνυπάρξουμε πρέπει να σεβαστούμε το μείζον: τη δημοκρατία μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα Αξιωματική αντιπολίτευση και για όφελος της χώρας πρέπει να υπάρχουν ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας, όπως συνέβαινε ακόμη και σε εποχές μεγαλύτερης πόλωσης. Χρειάζεται να γίνει προσπάθεια δημιουργίας μιας τουλάχιστον βασικής εθνικής συμφωνίας για το μέλλον της χώρας. Εννοώ δηλαδή να συμφωνήσουμε με την αξιωματική αντιπολίτευση ότι η Ελλάδα πρέπει να μείνει στον πυρήνα της Ευρώπης, να παραμείνει στο Ευρώ, να μειώσει το διαρθρωτικό της χρέος και κλπ. Όπως θα πρέπει να συμφωνήσουμε σε ορισμένα βασικά θέματα λειτουργίας της Δημοκρατίας. Να συμφωνήσουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ ότι η τήρηση του νόμου αποτελεί βάση για οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση και ότι ο νόμος δεν τηρείται επιλεκτικά. Αυτά είναι κάποια θέματα για τα οποία πιστεύω ότι η κυβέρνηση και τα τρία κόμματα που τη συναπαρτίζουν πρέπει να επιδιώξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ μια ευρύτερη συμφωνία. Ας καταλάβουμε όλοι ότι υψηλοί τόνοι και πολωτικές τοποθετήσεις ρίχνουν νερό στο μύλο των άκρων. Με τρομάζει η χυδαιότητα που τείνει να επικρατήσει στον πολιτικό διάλογο.
