Θυμάμαι έντονα την ημέρα ανακοίνωσης του ονόματος του Κώστα Τσιμάρα στη θέση του Γενικού Διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας. Από τους διαδρόμους της Συγγρού έως τις τηλεφωνικές ενημερώσεις μεταξύ στελεχών, χαμόγελα, επιφωνήματα χαράς, δηλώσεις συμπάθειας. Κάθε στέλεχος το ένιωσε ως προσωπική του νίκη. Μια ηθική δικαίωση των αναρίθμητων, αφανών ηρώων της παράταξης. Ο Κώστας Τσιμάρας με όπλα του το ήθος, τον πολιτικό του λόγο, την σεμνότητα και την αγάπη του για την Ν.Δ, ξεκινά το 1975 από την ΟΝΝΕΔ για να φτάσει μερικές δεκαετίες αργότερα να αναλάβει Γενικός Διευθυντής της.
Ανάμεσα στα πολυάριθμα καθήκοντά του και στη δυσκολότερη ίσως συγκυρία, επωμίζεται το βάρος της διαχείρισης και επίλυσης “άχαρων” ζητημάτων οικονομικής λειτουργίας του κυβερνώντος κόμματος. Προχωρά σε εξορθολογισμό των εξόδων, σε επανακαθορισμό των αναγκών, σε μάχες με κατεστημένες νοοτροπίες.
Κάνει όμως ένα διάλλειμα να μας μιλήσει πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα…
- Κύριε Τσιμάρα, επικρατεί η άποψη στον κόσμο ότι «Όλοι είναι ίδιοι». Αφορά τόσο στα κόμματα, όσο και στα πρόσωπα. Τι απαντάτε;
Περισσότερα στο rightnews.gr
