Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Η ελεύθερη πτώση έχει αρχίσει

Άρθρο του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΑΦΑ στην εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 15 Σεπτεμβρίου 2012, σελίδα 7 :

Η ελεύθερη πτώση έχει αρχίσει

Είχα γράψει πριν καιρό ότι ο Σεπτέμβριος θα ήταν ένας πολύ δύσκολος μήνας. Όχι γιατί θα αποτελούσε κάτι το ιδιαίτερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, αλλά γιατί από την αρχή είχε τεθεί ως ο μήνας – ορόσημο από τις ίδιες τις εξελίξεις. Ήταν ο μήνας της έκθεσης της τρόικας, ο μήνας που θα αποφασίζονταν τα νέα μέτρα, ο μήνας των λογαριασμών, καθώς παραδοσιακά στην Ελλάδα από τα μέσα Ιουλίου και μέχρι τα τέλη του Αυγούστου, τα βλέπουμε όλα λίγο πιο αισιόδοξα.

Ο Σεπτέμβριος είθισται να συμβολίζει ενάρξεις, να λειτουργεί τροχιοδεικτικά στο πολιτικό σκηνικό, να είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά, αλλά και ο καθένας μας χωριστά, θέτουν τους στόχους της νέας σεζόν. Μοιάζει με την ώρα που οι αθλητές βάζουν τα πόδια τους στο βατήρα και περιμένουν την πιστολιά της εκκίνησης. Είναι ο μήνας που αρχίζουν τα σχολεία, που βγαίνουν μπροστά οι «ξεχασμένοι» λογαριασμοί του καλοκαιριού.

Στην Ελλάδα αυτός ο Σεπτέμβριος έχει ακόμα περισσότερες ιδιαιτερότητες. Είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά πρέπει να πληρώσουν τη δεύτερη δόση της εφορίας και που ήρθαν οι πρώτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ με τον εκ νέου έκτακτο (;) φόρο στα ακίνητα για το 2012. Αν αυτά τα αθροίσουμε με τις δόσεις των δανείων, τα έξοδα για παιδικούς σταθμούς, σχολικά είδη, τα έξοδα της καθημερινότητας, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί καταιγίδας.

Δεν πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο σαν όλους τους άλλους. Είναι ένας Σεπτέμβριος που έρχεται μετά από τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου και βρίσκει την κοινωνία σε οριακή κατάσταση. Μια κοινωνία που αναλόγως το θέμα με το οποίο θα προσπαθούσε κάποιος να την ομαδοποιήσει, είναι πολλαπλώς διασπασμένη. Οι διάφοροι κοινωνικοί αυτοματισμοί που χρησιμοποιήθηκαν σαν πολιτικό τέχνασμα τη διετία 2010 – 2011, σήμερα πλέον παίρνουν την εκδίκησή τους οργισμένοι, σαν τη φύση που όταν αγριεύει δρα ανεξέλεγκτα.

Πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο τραγικής ειρωνείας επίσης. Στην Ελλάδα συντελούνται πράγματα που τα ζητούσαν οι πολίτες εδώ και δεκαετίες.

Έχουν κορυφωθεί οι φορολογικοί έλεγχοι, έχουν εντοπιστεί χιλιάδες περιπτώσεις «μαϊμού» συντάξεων και επιδομάτων, χιλιάδες περιπτώσεις φοροδιαφυγής που βρίσκονται πια σε στάδιο τελικής απόδοσης δικαιοσύνης, το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δείχνει για πρώτη φορά να αντιμετωπίζεται με αποφασιστικότητα, άσχετα με τις όποιες αστοχίες όπως είναι η περίπτωση του Κέντρου Υποδοχής στην καρδιά του αστικού ιστού της πόλης της Κορίνθου.

Στα σχολεία τα βιβλία ήταν στη θέση τους στην ώρα τους, προχωράνε επιτέλους οι ιδιωτικοποιήσεις, ανοίγουν διάφορα «κλειστά» συντεχνιακά επαγγέλματα, οι διαδικασίες για το άνοιγμα επιχείρησης σε μια ημέρα και για κατάθεση επενδυτικών προτάσεων γίνονται διαδικτυακές και εξαφανίζεται η ενδιάμεση γραφειοκρατία, η Κομισιόν έχει αρχίσει να λέει τις πρώτες καλές κουβέντες για την Ελλάδα και μετά τις ανακοινώσεις Ντράγκι, οι αγορές δείχνουν διατεθειμένες να προσφέρουν μια περίοδο ανακωχής.

Υπάρχει και κάτι άλλο που θα ήθελα να ξεχωρίσω. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μετά τη Μεταπολίτευση, η αστυνομία επενέβη και παραδόθηκε και πάλι στην πολιτεία και στη διάθεση των φοιτητών, ακαδημαϊκός χώρος που τελούσε υπό κατάληψη. Πρόκειται για την πρώην φοιτητική εστία Δ' του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, η οποία παρέμενε κατειλημμένη, από το 2007, από ομάδα «αντιεξουσιαστών». Εδώ χρειάζεται να υπενθυμιστεί ότι υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι ακαδημαϊκοί – και όχι μόνο – χώροι που τελούν υπό καθεστώς κατάληψης, μερικοί εδώ και 40 σχεδόν χρόνια. Αξίζει να αναφερθεί ότι η εν λόγω κατάληψη, διατηρούσε και ιστοσελίδα στο διαδίκτυο αναφέροντας το κτίριο του Τεχνολογικού Ιδρύματος ως «Στεγαστική Κολεκτίβα» ! Η ζημιά στους χώρους της εστίας υπολογίζεται σε περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ.

Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα θέματα που προχωρούν θετικά και με ταχύ βήμα στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Κι όμως, την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, αιτήματα δεκαετιών, η ελληνική κοινωνία βράζει. Και όχι άδικα.

Δείτε για παράδειγμα κάποια στατιστικά για το 2011. Από τους 779.319 ελεύθερους επαγγελματίες στη Ελλάδα, οι 457.386 δήλωσαν εισόδημα μικρότερο των 12.000 ευρώ. 12.514 συνεργεία οχημάτων δήλωσαν μέσο ατομικό εισόδημα 6.818 ευρώ, 4.756 καλλιτέχνες δήλωσαν μ.α.ε. 14.989 ευρώ, 13.848 εργολάβοι οικοδομών δήλωσαν μ.α.ε. 11.527 ευρώ, 17.889 κάτοχοι μικρών τουριστικών καταλυμάτων δήλωσαν μ.α.ε. 12.172 ευρώ. 33.631 ιδιοκτήτες εστιατορίων και καντινών δήλωσαν κατά μέσο όρο, ετήσιο ατομικό εισόδημα 6.105 ευρώ. Δηλώνουν όλοι αυτοί ψευδή στοιχεία ; Είναι όλοι αυτοί φοροδιαφεύγοντες ; Ένα μεγάλο μέρος μάλλον είναι και ένα επίσης μεγάλο μέρος δεν είναι, καθότι όλες σχεδόν οι επαγγελματικές δραστηριότητες εμφάνισαν δραματική κάμψη το 2011.

Αν συνδυάσουμε αυτά τα στοιχεία με τις χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που παρουσιάζουν τεράστια ποσά φοροδιαφυγής ή άλλων που έχουν «φυγαδεύσει» χρήμα στο εξωτερικό, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι για άλλη μια φορά τη νύφη την πληρώνουν οι συνήθεις ύποπτοι στους οποίους επιβάλλονται και συνεχώς περικοπές. Και σαν να μη φτάνει αυτό, έρχονται και τα προβλήματα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να προσθέσουν ουσιαστικά και άλλη πυρίτιδα στη βραδυφλεγή κοινωνική βόμβα.

Μέσα σε όλα αυτά, πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα έχουν αποφασίσει να τραβήξουν το σχοινί μέχρι να σπάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου λαϊκίστικη ρητορική και η Χρυσή Αυγή έχει αποφασίσει να επιβάλει το νόμο με δικά της μέσα και μάλιστα με τον τρόπο που η ίδια τον ερμηνεύει ! Στην αγωνία τους να αποτελέσουν το επόμενο εκλογικό δίπολο, δεν υπολογίζουν τίποτα και χρησιμοποιούν ό,τι μπορούν ως «σχολείο» εκπαίδευσης οργανωμένων ομάδων. Τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, τις εθνικές επετείους, αυτοδιοικητικές δομές, το ίδιο το θυμικό των πολιτών.

Στον υπόλοιπο κόσμο γύρω μας συμβαίνουν πολύ ανησυχητικά γεγονότα. Πίδακες ακραίων εντάσεων ξεπετάγονται συνεχώς, ιδιαίτερα στον λεγόμενο «αραβικό κόσμο». Έναν κόσμο από τον οποίο προέρχεται και ένα τεράστιο μέρος λαθρομεταναστών ή μεταναστών που βρίσκεται μέσα στην Ελλάδα. Αν τα βλέπουμε όλα αυτά και επιμένουμε στο να απομονωθούμε με διάφορους τρόπους, τότε βρισκόμαστε στα πρώτα μέτρα της ελεύθερης πτώσης. Δυστυχώς δείχνουν να μην τα βλέπουν και οι εταίροι μας, οι οποίοι επιμένουν σε μεθόδους συντριβής της κοινωνικής συνοχής. Ξεχνούν φαίνεται, ότι η Ελλάδα είναι πάρα πολύ περισσότερα από μια χώρα του νότου που έχει οικονομικά προβλήματα. Ξεχνούν ότι όταν αρχίζουν οι λογικές των όχλων, τα τεφτέρια με τα νούμερα γίνονται κομφετί










Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.










Βασίλειος Μπαλάφας

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.gr

http://vbalafas.blogspot.gr/2012/09/blog-post_17.html