ΑΝΑΚΑΙΝΙΖΕ​ΤΑΙ ΤΟ ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ

Συμπολίτη της Κορινθίας μας, καλή σου ΄μέρα

Δεσποτικό της Κορίνθου : Καθρέφτης γεμάτος αναμνήσεις

Κτίριο Εκκλησιαστικό, επιβλητικό. Αγέρωχο. Με στυλ αρχοντικό. Με φινέτσα μεγαλοαστική. Αλλά και με την είσοδό του κλειστή. Σφαλισμένη ! Με εντονότατα τα στοιχεία του της εγκατάλειψης. Της φθοράς

Το παρατηρείς για χρόνια σιωπηλό. Ριγμένο στην αδράνεια. Τυλιγμένο σφιχτά  με τα ατέλειωτα πορτοκαλιά του δειλινά. Με τις βαθειές του δαγκωματιές πικρίας. Με τις σταθερές ελληνοχριστιανικές του αναφορές

Το βλέπεις όμως σήμερα να αναστηλώνεται ! Να δέχεται παρεμβάσεις στους τοίχους του. Στην μεγάλη βαρειά καφετιά δρύινη θύρα του. Στα εσωτερικά ανηφορικά σκαλοπάτια του. Στα ψηλά μπαλκόνια του. Στον ονειρικό κήπο του. Στις γεμάτες επιείκια, κατανόηση και ανοχή αίθουσές του

Το καταλαβαίνεις πως αφήνει το νου του να πλανιέται γλυκά στο μέλλον. Πως προσδοκά Ανατολές αμέτρητες. Κατακόκκινες. Σαν αίμα. Πως περιμένει τον νέο του ένοικο, στητό, ολόρθιο. Παπαδάκια επίσης λεπτά, σαν κλαράκια ελιάς. Βήματα ακόμα βαριά, σταθερά. Ψυχές φλογερές. Προσευχές αγνές. Σκέψεις συνετές. Αποφάσεις στοχαστικές. Φιγούρες Ιερατικές ψηλές, σοβαρές. Μέτωπα ασκητικά

Το νιώθεις πως τα άστρα μαρτυρούν το ζύγωμα και της δικής του Αυγής !