Ο πρωθυπουργός από κάποια στιγμή και μετά, συγκεκριμένα στις «καθυστερήσεις» του δευτέρου ημιχρόνου, αξιοποίησε ιδανικά τις «πάσες» του Ευάγγελου Βενιζέλου. Έκανε αυτό που πρέπει να κάνει ένα κλασικό σέντερ φορ. Έβαλε τη μπάλα στα δίχτυα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού προηγουμένως είχε φροντίσει να αποφύγει τα σκληρά μαρκαρίσματα των αμυντικών της «Μικτής Αντιπολίτευσης». Σημαντική η συμβολή του Βενιζέλου στο χώρο του κέντρου, που με τις επινοήσεις του άνοιγε διαδρόμους, καθώς και του Κουβέλη που κάλυπτε την αριστερή πλευρά, φροντίζοντας να κρατάει μακριά απ’ την εστία της συγκυβέρνησης τους επιθετικούς της Αντιπολίτευσης.
Ωστόσο τη διαφορά την έκανε ο «μεταμορφωμένος»(παρά τον τραυματισμό του που τον κράτησε μακριά απ’ τις προπονήσεις) Σαμαράς, ο οποίος έδειξε αποφασισμένος να παίξει για την ομάδα παρά για την «εξέδρα». Ήταν ουσιαστικός, τέλειωνε τις «φάσεις», ενώ πολλές φορές έπαιξε δημιουργικά χωρίς τη μπάλα στον κενό χώρο, «τραβώντας» τους αμυντικούς πάνω του. Έτσι το «σύστημα» που είχε σχεδιαστεί για την εξουδετέρωσή του, άρχισε να «μπάζει» από όλες τις κατευθύνσεις.
Το ξέσπασμα στις «καθυστερήσεις»(η ψηφοφορία άρχισε δέκα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα), επιβεβαίωσε τη διαφορά δυναμικότητας του κυβερνητικού σχήματος με την Αντιπολίτευση. Το επιθετικό κρεσέντο του πρωθυπουργού, δεν άφησε καμία αντίδραση στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα(βοηθούντος και του κανονισμού), ενώ καθόρισε και το πλαίσιο των μεταξύ τους αναμετρήσεων στο προσεχές διάστημα. Ο Αντώνης Σαμαράς φρόντισε στη πρεμιέρα να «πάρει τον αέρα» μαζί με τους βαθμούς της νίκης. Η «διαιτησία» του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και των βοηθών του, δεν επηρέασε τον αγώνα αφού τήρησε τον κανονισμό, κρατώντας στο τσεπάκι τις κίτρινες και κόκκινες κάρτες.
statesmen.gr
