Η ήττα των δημοσκόπων είναι πιο εκκωφαντική από κάθε προηγούμενη φορά. Σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι από εκλογές σε εκλογές, η αστοχία των προβλέψεων γίνεται όλο και πιο ουσιώδης, μπορούμε να μιλάμε για κρίση της δυνατότητας ανάγνωσης των δημοσκοπικών δεδομένων, επαρκούς ανάλυσής τους και πρόβλεψης του εκλογικού αποτελέσματος.
Είχαμε επισημάνει έγκαιρα ότι οι δημοσκόποι βρίσκονται… μια σελίδα πίσω, αναφορικά με την καινούρια πραγματικότητα η οποία τείνει να διαμορφωθεί στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Από τις εκλογές του 2009 και μετά, οι δημοσκόποι κάνουν κάθε φορά, τουλάχιστον ένα μεγάλο λάθος. Το διαπιστώσαμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010, καθώς και στις εκλογές της 6ης Μαϊου.
Η αναμέτρηση της 17ης Ιουνίου φυσικά υπήρξε η επιτομή της αστοχίας. Και το γεγονός ότι οι δημοσκόποι δίστασαν να δώσουν εξαρχής μεγαλύτερο άνοιγμα “ψαλίδας” ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μετά τη “διόρθωση” της πρόβλεψής τους, έμειναν και πάλι μακριά από το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, δείχνει ότι και οι ίδιοι έχουν χάσει την αυτοπεποίθησή τους. Δεν είναι καθόλου βέβαιοι ότι “διαβάζουν” καλά, τα μηνύματα που μπορεί κανείς να εντοπίσει μεταξύ αλλά και πίσω από τα ευρήματα των ποιοτικών στοιχείων των δημοσκοπήσεων.
Η κρίση των δημοσκόπων, μπορεί να έχει εξαιρετικά σημαντικές, δυσμενείς παρενέργειες στην καθημερινή προσέγγιση της πολιτικής πραγματικότητας. Ειδικά από το 2000 και μετά, η Ελλάδα και το πολιτικό σύστημα έμαθαν να ζουν με τις δημοσκοπήσεις. Όπου ουσιαστικά, το αποτέλεσμα μιας μέτρησης, καθόριζε… τις τάσεις της επόμενης.
Φτάσαμε στο σημείο, αντί οι δημοσκοπήσεις να καταγράφουν τις τάσεις της κοινής γνώμης, εμμέσως να τις καθορίζουν. Αν όχι να τις υπαγορεύουν. Μετά το φιάσκο της 17ης Ιουνίου, ήρθε η ώρα του restart…
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ / statesmen.gr
