Σαν σήμερα το 1951, πέθανε ο ποιητής, Αγγελος Σικελιανός[γεν, 15/3/1884.
Γιατί βαθιά μου δόξασα
Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη
και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,
μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή,
νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,
πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...
Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα,
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,
νά τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,
λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,
βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...
Γιατί δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...»
μα «αν είν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...
μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,
τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...»
νά που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,
νά που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ
Το αφιέρωμα στον ποιητή ΑΓΓΕΛΟ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟ ξεκινά από τον τόπο καταγωγής του, τη Λευκάδα. Παρατίθενται βιογραφικά στοιχεία που αφορούν το οικογενειακό του δέντρο και τη γνωριμία με την πρώτη του γυναίκα, την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ. Ακολουθεί εκτενής αναφορά στους δύο αυτούς οραματιστές της δελφικής ιδέας, στη διοργάνωση των Δελφικών Εορτών στους Δελφούς το 1927 και το 1930, αλλά και στη συνολική προσφορά τους στην πνευματική ζωή της χώρας. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στον επικήδειο παιάνα που απήγγειλε ο ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ το 1943 στην κηδεία του ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ. Για τον ποιητή μιλά μεταξύ άλλων η δεύτερη γυναίκα του, ΑΝΝΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, η οποία φωτίζει πτυχές της προσωπικότητάς του, αναφερόμενη στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τη γερμανική Κατοχή, αλλά και την περίοδο της αρρώστιας του. Μνεία γίνεται επίσης στα εμπόδια που τέθηκαν στη βράβευση του ποιητή με το Βραβείο ΝΟΜΠΕΛ. Κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ ακούγονται ηχογραφημένα αποσπάσματα με τη φωνή του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ να απαγγέλλει ποιήματά του ή να μιλά για τη σχέση του με την ΕΥΑ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ. Περιλαμβάνεται επίσης σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό με πλάνα αρχείου από τις Δελφικές Εορτές καθώς και από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
  |
Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γη
και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,
μα ολάκερον ερίζωσα το νου μου στη σιγή,
νά που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,
πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου...
Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,
μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσαν ώρα,
σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,
νά τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,
λάμπ' η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,
βρέχει απ' τα βάθη τ' ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...
Γιατί δεν είπα: «εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει...»
μα «αν είν' η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φως...
μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,
τι ο ζωντανός παλμός της γης που πλάθει είναι κρυφός...»
νά που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,
νά που ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...
