«Πληροφορήθηκα ότι στις αρχές του νέου έτους πρόκειται να καταργηθεί το τοπικό κατάστημα του ΕΛΓΑ στους Καλλιάνους, στο οποίο στεγάζονται υπηρεσίες των Ελληνικών Ταχυδρομείων και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Πρόκειται για ένα γραφείο το οποίο εξυπηρετεί καθημερινά, όχι μόνο την πρωτεύουσα του πρώην Δήμου Στυμφαλίας, αλλά και τα γειτονικά χωριά. Πέρα από τις ταχυδρομικές υπηρεσίες, την εξόφληση λογαριασμών, την είσπραξη συντάξεων και επιδομάτων, εξυπηρετούνται βεβαίως και τραπεζικές συναλλαγές, όπως αναλήψεις, καταθέσεις, δάνεια κλπ.
Είναι προφανές ότι, σε περίπτωση που το κατάστημα καταργηθεί, οι πολίτες και, ιδιαίτερα, οι συνταξιούχοι οι οποίοι έχουν αντικειμενική δυσκολία στη μετακίνηση, οι δυσκολίες θα είναι ανυπέρβλητες. Και επειδή συχνά σε ανάλογες ερωτήσεις μου τα Υπουργεία με παραπέμπουν σε άλλα τοπικά γραφεία ή ακόμα και σε ηλεκτρονικές υπηρεσίες, οφείλω να κάνω δύο επισημάνσεις. Η πρόσβαση στο διαδίκτυο, πέραν του ότι σε απομακρυσμένα χωριά ενδέχεται να είναι έως και ανύπαρκτη, είναι προφανές ότι για τους ηλικιωμένους δεν αποτελεί εναλλακτική. Σε ό,τι δε αφορά τα τοπικά γραφεία, τα πλησιέστερα καταστήματα στη Γκούρα και στη Νεμέα βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση και η πρόσβαση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ώστε δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τους πολίτες της Στυμφαλίας.
Τέλος, δεν μπορώ να μην επισημάνω την ολοκληρωτική αποδυνάμωση του πρώην Δήμου Στυμφαλίας μετά τον Καλλικράτη. Η περιοχή έχει υποστεί μία πρωτοφανή υποβάθμιση, με λουκέτα όχι μόνο σε υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφέλειας, τράπεζες, αλλά ακόμα και σε σχολεία. Ιδιαίτερα σε αυτό το θέμα, θεωρώ ότι οι κάτοικοι της Στυμφαλίας έγιναν θύματα μιας άδικης και ανισοβαρούς μεταχείρισης, αποτέλεσμα της οποίας είναι η δραματική επιδείνωση των συνθηκών της εκπαίδευσης.
Ο υδροκεφαλισμός του ελληνικού κράτους δεν είναι καινούριο φαινόμενο, πλην όμως με τον Καλλικράτη και τη συρρίκνωση του δημοσίου με επιχείρημα την ανάγκη δημοσιονομικής εξυγίανσης, έχουν φέρει την περιφέρεια στα όρια της εγκατάλειψης. Με δεδομένο μάλιστα ότι έχει σταματήσει και κάθε αναπτυξιακή δραστηριότητα, πιστεύω πως πρέπει άμεσα να μπει ένα φρένο σε αυτή τη συρρίκνωση, διότι διαφορετικά δεν βλέπω πώς μπορεί να επανεκκινήσει η ζωή στην επαρχία.
Οι κάτοικοι των μικρών, απομακρυσμένων χωριών, αξιώνουν και δικαιούνται επί ίσοις όροις εξυπηρέτηση από το κράτος. Τα αλλεπάλληλα λουκέτα σε τοπικές υπηρεσίες υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής και υποσκάπτουν την πρόοδο. Οι Καλλιάνοι πρέπει να παραμείνουν κόμβος εξυπηρέτησης για όλη τη Στυμφαλία.»
