O αναπληρωτής υπουργός άμυνας κ. Πάνος Μπεγλίτης, μιλώντας στο κρατικό ραδιόφωνο άφησε αιχμές για τον τρόπο που μίλησε ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Στρος Καν, όταν είπε ότι είναι ο γιατρός της χώρας μας κατά τη συνέντευξή του χθές μαζί με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου στο Μέγαρο Μαξίμου:
Εγώ δε βλέπω αυτή τη σχέση με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ως μια σχέση αρρώστου με γιατρό, παρά τα προβλήματά μας και πραγματικά η έκφραση αυτή, «είμαι ο γιατρός σας» ,εμένα προσωπικά δε μου αρέσει και αντιλαμβάνομαι ότι και στους πολίτες της χώρας μας δεν αρέσει. Γνωρίζοντας όμως ότι έχουμε «προβλήματα υγείας», ας το πούμε έτσι. Ταυτόχρονα ο κ. Πάνος Μπεγλίτης , άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμη και κατάργησης κάποιων οργανισμών του δημοσίου αν αυτοί δεν υπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών, ενώ τόνισε, πως πρέπει να διαχωριστεί το κράτος απο τους συνδικαλιστές:
με τους συνδικαλιστές και το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συγκυβερνήσουμε. Η λογική της διαχείρισης της συγκυβέρνησης του κράτους, της δημόσιας διοίκησης και των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι μια λογική η οποία μας οδήγησε, εφαρμοζόμενη, στο σημερινό αδιέξοδο.
Είναι άλλος ο ρόλος, και σεβόμαστε απολύτως το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, ενός σοβαρού αξιόπιστου, με υψηλό βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης, συνδικαλιστικού κινήματος και άλλος ο ρόλος και οι ευθύνες της Κυβέρνησης, η οποία εκλέγεται από τον ελληνικό λαό για να κυβερνήσει τη χώρα.
Άρα λοιπόν λανθασμένες σχέσεις ή σχέσεις αμοιβαίων εξυπηρετήσεων ή μια αντίληψη πελατειακών σχέσεων ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πραγματικά αντιλήψεις παθογενείς, που ουσιαστικά εξασθένησαν το πολιτικό σύστημα και βεβαίως από την άλλη πλευρά, μείωσαν σημαντικά - και το βλέπουμε σήμερα - την αξιοπιστία και τη νομιμοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος
newpost.gr
με τους συνδικαλιστές και το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συγκυβερνήσουμε. Η λογική της διαχείρισης της συγκυβέρνησης του κράτους, της δημόσιας διοίκησης και των επιχειρήσεων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είναι μια λογική η οποία μας οδήγησε, εφαρμοζόμενη, στο σημερινό αδιέξοδο.
Είναι άλλος ο ρόλος, και σεβόμαστε απολύτως το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος, ενός σοβαρού αξιόπιστου, με υψηλό βαθμό δημοκρατικής νομιμοποίησης, συνδικαλιστικού κινήματος και άλλος ο ρόλος και οι ευθύνες της Κυβέρνησης, η οποία εκλέγεται από τον ελληνικό λαό για να κυβερνήσει τη χώρα.
Άρα λοιπόν λανθασμένες σχέσεις ή σχέσεις αμοιβαίων εξυπηρετήσεων ή μια αντίληψη πελατειακών σχέσεων ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πραγματικά αντιλήψεις παθογενείς, που ουσιαστικά εξασθένησαν το πολιτικό σύστημα και βεβαίως από την άλλη πλευρά, μείωσαν σημαντικά - και το βλέπουμε σήμερα - την αξιοπιστία και τη νομιμοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος
newpost.gr
