Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Μια άγνωστη ιστορία καλοσύνης

Στις εορτές, όλοι έχουμε την τάση να θυμόμαστε συγγενείς, φίλους καθώς και τους φτωχούς ανθρώπους. Κατά πόσο όμως η βοήθεια που δίνουμε είναι ουσιαστική;


Κάποτε ένας φτωχός Σκοτσέζος αγρότης, ενώ δούλευε στο χωράφι του, άκουσε κάποιον να φωνάζει βοήθεια. Ήταν ένα παιδί που είχε πέσει σε ένα βάλτο και βούλιαζε. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο αγρότης μπήκε στον βάλτο και το έσωσε. Την επόμενη μέρα δέχτηκε την επίσκεψη ενός πλούσιου αριστοκράτη, που του συστήθηκε ως πατέρας του παιδιού που έσωσε, και θέλησε να τον ανταμείψει.
 Ο αγρότης δεν δέχτηκε τα χρήματα και τότε ο αριστοκράτης πρότεινε να εξασφαλίσει στο γιο του την ίδια μόρφωση που απολάμβανε το δικό του παιδί. Έτσι κι έγινε. Ο γιός του αγρότη πήγε στα καλύτερα σχολεία και έγραψε με ανεξίτηλα γράμματα το όνομα στο πάνθεον των επιστημόνων, καθώς δεν ήταν άλλος από το σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ που ανακάλυψε την πενικιλίνη. Και όταν ο ευεργέτης του – ο αριστοκράτης- μετα από χρόνια αρρώστησε, η πενικιλίνη του παιδιού του οποίου χρηματοδότησε τις σπουδές τον έσωσε.

Η ιστορία δικαίωσε διπλά τον φτωχό αγρότη, καθώς το παιδί που κάποτε έσωσε από το βάλτο δεν ήταν άλλος από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, ο άνθρωπος που κυβέρνησε τη Μεγάλη Βρετανία και την έβγαλε από την δίνη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, βάζοντας τη σφραγίδα του στην ιστορία ως ο πατέρας της νίκης ενάντια στο ναζισμό.



Χρήστος Λάλος