Αλέξης Τσίπρας: Ο σαμποτέρ της Δημοκρατίας & ηγέτης ενός ακήρυκτου Εμφυλίου (Μέρος ΙΙ)

Γράφει ο
Θοδωρής Γιάνναρος

Στο πρώτο επίπεδο της πρωθυπουργικής μεζονέτας όπου η χλιδή της αντίθεσης σε σχέση με τα γειτονικά διαμερίσματα των νεοπτωχευθέντων ιθαγενών αυτής της δευτεροκλασάτης συνοικίας μια ανάσα από το κέντρο, φωταγωγεί τη ματαιοδοξία των συνδαιτυμόνων και εξάπτει την όρεξη για περισσότερη σαμπάνια και χαβιάρι με φρέσκο βούτυρο πάνω σε ζεστή γαλλική μπαγκέτα...

Οι μεταμορφωθέντες σε γκαρσόνες σωματοφύλακες του πρωθυπουργού, με οσφυοκάμπτουσα χαρά και τον δίσκο με τα καλούδια στα χέρια, περιδιαβαίνουν το σαλόνι με τους αγγλικούς δερμάτινους τσέστερφιλντ καναπέδες, τροφοδοτώντας με το απαραίτητο καύσιμο τη συζήτηση που έχει πάρει φωτιά! Είναι το κλασσικό "Champagne Breakfast” της ηγεσίας και των παρατρεχάμενων μιάς γιαλαντζί αριστεράς, που συζητούν εναγωνίως τους πιθανούς τρόπους μετεξέλιξης, ενός αποτυχημένου σχήματος που με κάθε τρόπο προσπαθεί να γαντζωθεί στην προσοδοφόρα εξουσία,  σε κεντρώο φορέα... που

μάλλον πουλάει περισσότερο. Κάποιοι έχουν αρχίσει ν’ αμφιβάλλουν και ν’ ανησυχούν…

Έχουν αρχίσει να μην πιστεύουν πλέον τυφλά στα παλαιολιθικά μοντέλα σκέψης της ηγεσίας τους, που παραμένει αποκομμένη από την κοινωνία που κοχλάζει επικίνδυνα, στοχοποιώντας τους ως υπευθύνους για την  κατακρήμνιση των αξιών, έχοντας αρχίσει ν’ αμφιβάλλει ακόμα και για την αξιοπρέπεια των λαοπλάνων που τους εξαπάτησαν σκαιά και ασύστολα, όμως τη χλιδή της εξουσίας δεν θα την άφηναν για τίποτα. Έτσι, παραμένουν δίπλα της, έστω και ανησυχώντας για τη διάρκεια του πάρτι...  Η αριστερίστικη πτέρυγα του αντιδυτικού παραληρήματος παρέμενε πάντοτε ενεργή ως ιδεολογικός μοχλός ενός σοσιαλίζοντος συνονθυλεύματος που ιδρύθηκε αμέσως μετά την πτώση της Χούντας των συνταγματαρχών, αλλά διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη, όταν υποχρεώθηκε, υπό την απειλή μιάς ολικής και ασύντακτης χρεωκοπίας, να υπαναχωρήσει και να συνταχθεί υπέρ ενός σχεδίου σταθεροποίησης της οικονομίας και διάσωσης της χώρας από μια επικείμενη καταστροφή. Η μαύρη τρύπα της πολιτικής αυτής της χώρας και η σκοτεινή ύλη που την συνιστά, συνεδρίαζε προκειμένου να βρει την μέθοδο για ν’ απορροφήσει ακόμα περισσότερα καμένα μυαλά πολιτών ώστε να μπορέσει να τροφοδοτήσει τον μηχανισμό αποσάθρωσης της χώρας, με το αναγκαίο καύσιμο. Αποφάσισαν όπως στο παρελθόν, έπραξαν και  συνεργάστηκαν, με ακραίους αντικομουνιστές, φασιστικής προέλευσης και δράσης, σε μία υπέρτατη προσπάθεια ελέγχου της χώρας και χαλιναγώγησης του ιθαγενούς πληθυσμού… να συνασπιστούν και τώρα, με ό,τι ήθελε προκύψει…  Αριστερές καταβολές και οράματα πετιούνται συλλήβδην στον κάδο των απορριμμάτων.

Η σκοτεινή ενέργεια είναι το πιο περίεργο και πιο κοινό πράγμα στο σύμπαν. Είναι η αιτία της επιτάχυνσης της διαστολής του σύμπαντος ενώ η πυκνότητά του εξαρτάται καίρια από αυτήν. Παρ' όλα αυτά, δεν ξέρουμε και πολλά για τη σκοτεινή ενέργεια, εκτός από εκείνη που νοιώθουμε να διαχέεται στην Ελλάδα… Ο εκφραστής του σύγχρονου σκοταδισμού, πρωθυπουργός της Ελλάδας, προσπαθεί με όλες τις συνωμοτικές δεξιότητες που απέκτησε τα προηγούμενα πέτρινα για το κόμμα του χρόνια, να ηγηθεί ενός κινήματος και να εισβάλει στην ελληνική κοινωνία, με τον ίδιο τρόπο που διαχέεται η σκοτεινή ενέργεια στο σύμπαν.

Η ομήγυρης ήξερε πως ποτέ δεν θα έπρεπε να επιτρέψει, η Ελλάδα να επανακάμψει με οποιονδήποτε τρόπο στην ομαλότητα διότι, αν παρ’ ελπίδα κάτι τέτοιο συνέβαινε, η "Αδελφότητα του Σκότους” δεν θα είχε πλέον λόγο ύπαρξης. Γνωρίζουν τα μέλη της πως,  από τη μία είναι υποχρεωμένα να δείχνουν προς τα έξω, πως επιδιώκουν τη χαμένη ομαλότητα, αλλά στην πραγματικότητα, ο μηχανισμός που έχουν κληρονομήσει από την αθρόα προσέλευση των στελεχών του παλαιού ΠαΣοΚ, θα την υπονομεύει και θα σβήνει κάθε ίχνος πιθανής προσέγγισης. Γνωρίζουν οι σταλινικοί ινστρούχτορες, πως  εάν αποκατασταθεί η οικονομική ομαλότητα, τότε η ελληνική κοινωνία, που ποτέ δεν είναι ικανοποιημένη από την όποια πραγματικότητα, θα γυρίσει εναντίον τους και θα τους εκδιώξει, με πρώτον τον πρωθυπουργό της απάτης.

Γνωρίζουν επίσης ότι, η συνέχιση της κατάρρευσης της οικονομίας θα οξύνει ακόμα περισσότερο το υπάρχον ρήγμα μεταξύ των ευρωσκεπτικιστών και των οπαδών της Ευρώπης, που σε τελευταία ανάλυση είναι και το στοίχημα του Αλέξη του Τσίπρα… που δεν επιθυμεί να δώσει στον πολίτη την ευκαιρία να ζήσει μια επόμενη μέρα, αλλά να μείνει καταδικασμένος να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά, μέχρι να του γίνει συνήθεια και ο ίδιος να παραμείνει όμηρος των ορέξεων του πρωθυπουργού και του κονκλαβίου του –η απόλυτη θεσμική διάλυση και το απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο! Σε καμία περίπτωση, δεν θα συνέφερε την "Αδελφότητα” ο οποιοσδήποτε  συμβιβασμός, γι’ αυτό κάθε περίοδος πολιτικής και κοινωνικής νηνεμίας πρέπει να  είναι αυστηρά προσωρινή  -ένας ελιγμός για να συνεχιστεί αργότερα το ίδιο έργο και εδώ.

Η διγλωσσία αυτού του είδους της "φέικ” αριστεράς, θα αποτελέσει τον Δούρειο Ίππο για την εγκαθίδρυση και μονιμοποίηση του αντιδυτικού συνασπισμού αλλότριων, πολιτικά και ιδεολογικά, ομάδων. Η διπλή αυτή γλώσσα που με τόση επιτυχία έως προσφάτως, έχει συμβάλει στην παγίδευση των πολιτών, αλλά και των ΜΜΕ, πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται πάση θυσία… Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως, πολλές φορές έχει επαναληφθεί το ίδιο τέχνασμα από τον  πρωθυπουργό, που πάντα είναι έτοιμος να συζητήσει τα πάντα με τους θεσμούς, αρκεί εκείνοι να αναθεωρήσουν κάποιες βασικές κόκκινες γραμμές τους… Με άλλα λόγια είναι πάντα αποφασισμένος να συζητήσει, μόνο εάν οι συνομιλητές του δεσμευθούν εκ προοιμίου… πως θα συμφωνήσουν μαζί του. Όλοι εμείς από την άλλη, στο ίδιο έργο θεατές και στο τέλος… και κερατάδες και δαρμένοι… Αποφάσισαν πως θα προχωρούσαν ακάθεκτοι στην ίδια γραμμή πλεύσης και το "Champagne Breakfast” συνεχίστηκε με προπόσεις και λογύδρια...

H κοινωνία, στη συντριπτική της πλειοψηφία πιστεύει πλέον, πως αυτό που βιώνει σήμερα δεν είναι σε καμία των περιπτώσεων… Δημοκρατία, άσχετα αν μέρος της ήταν υπέρ του ΝΑΙ ή υπέρ του ΌΧΙ στο περίφημο Τσίπρειο-Δημοψήφισμα, που απογύμνωσε τις όποιες προθέσεις, σχέδια και παγίδες. Κανείς δεν μπορεί να νοιώθει χαρούμενος. Ο τύπος αυτός που παριστάνει τον πρωθυπουργό και με την ανευθυνότητά του γίνεται διεθνώς περίγελος και  πρωταγωνιστής καυστικών ανεκδότων και τσουχτερών γελοιογραφιών, παρέλαβε, καλώς ή κακώς, ένα "Όχι", το οποίο αυθαίρετα μετέτρεψε σε "Ναι", χειρίζεται α λα καρτ, κυρίως εις βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και υπέρ ελαχίστων συγκριτικά ημετέρων το Σύνταγμα και τους νόμους. Τώρα, όπως όλα δείχνουν, προετοιμάζει τις συνθήκες για ένα δημοψήφισμα για την παραμονή στο ευρώ και στην Ε.Ε.

Προετοιμάζει νέα Δεκεμβριανά, νέες "Νύχτες Κρυστάλλων”, όπως τον Δεκέμβριο του 2008 που τα τάγματα εξαγνισμού του ΣυΡιΖα, παρέα με εκατοντάδες λαθρομετανάστες κατέκαψαν και λεηλάτησαν την Αθήνα, καθώς και νέο διχασμό, που πλέον θα μπορούσε να έχει και σημαντικές παράπλευρες απώλειες. Το συνωμοτικό κονκλάβιο δεν σκοπεύει να απαρνηθεί την "Κουλτούρα της Βίαιης Αντίστασης” απέναντι σε οποιονδήποτε μηχανισμό στοχεύσει στην ομαλότητα και να τον σαμποτάρει με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο. Διότι είναι προφανές πως, αν ο μηχανισμός αυτός επιτύχει στην επαναφορά της ευημερίας στη χώρα, τότε θα απειληθεί η διαστρεβλωμένη πραγματικότητα που με τόσο κόπο και χρόνο η "φέικ” αυτή αριστερά έχει θεμελιώσει ως κυρίαρχη αντίληψη.

Οι όποιοι συμβιβασμοί πέτυχε, σε καμία περίπτωση, κατά τον Αλέξη τον Τσίπρα, δεν θυμίζει τον συμβιβασμό στο τέλος του εμφύλιου, διότι την εποχή εκείνη είχαν παραδώσει τα όπλα, ενώ σήμερα δεν το έχουν πράξει, διότι τα όπλα δεν είναι τίποτε άλλο, από την παραπληροφόρηση μέσω της προπαγάνδας, την άλωση και τον έλεγχο της ενημέρωσης, που μαζί σχηματοδοτούν το μοντέλο της  "Απόλυτης Εξουσίας”. Αναβιώνει, εβδομήντα χρόνια μετά το πέρας του, τον Εμφύλιο Πόλεμο και προσδιορίζει την παράθεση των δυνάμεών του, έναντι της Δημοκρατίας των Πολιτών ώστε, στη συνέχεια να προχωρήσει ενισχυμένος για τη νίκη κατά του Ευρωπαϊκού Ιδεώδους ενώ παράλληλα θα καραδοκεί, στα πρότυπα του παρελθόντος, έτσι ώστε να αντικαταστήσει την Αστική Δημοκρατία με μια Δικτατορία δικής του εκπόνησης και υλοποίησης….

Οι αραχνιασμένες συνταγές συνωμοσίας της σταλινικής προπαγάνδας έχουν ανασκευαστεί και αναπαλαιωθεί από τον Αλέξη τον Τσίπρα και τους μέντορές του εκ Λατινικής Αμερικής για να εφαρμοστούν ξανά. Κανείς, αν θέλει να είναι ειλικρινής, θα του βγάλει το καπέλο του Αλέξη του Τσίπρα. Μπόρεσε και μπορεί να εγκλωβίσει και να συμπορευθεί με τα πιο ακραία μορφώματα της ακροδεξιάς σε διαφορετικό βαθμό και υπό άλλη γωνία με το καθ’ ένα από αυτά, μ’ εκείνα, ναρκωμένα από την πρωτόγνωρη ηδονή της εξουσίας που τους δόθηκε, να μην έχουν καν αντιληφθεί τις αληθινές προθέσεις του μαιτρ της εξαπάτησης, Αλέξη Τσίπρα, που απλά τα χρησιμοποιεί όπως τα πρόβατα πριν από τη σφαγή του Πάσχα… Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε το όλο γεγονός του αρραβώνα ενός καχεκτικού άρρωστου και τσαλακωμένου κόμματος στο οποίο ηγείται ο πρωθυπουργός, με μια τυχάρπαστη ουρά ενός επικίνδυνου πολυσυλλεκτικού παρακλαδιού της Χρυσής Αυγής, με κουμπάρο τον άοσμο, άχρωμο και άγευστο Πρόεδρο τ. Δημοκρατίας τον οποίο ο πρωθυπουργός μας ευεργέτησε στη δύση της βαρετής πολιτικής του καριέρας… και έχει λαμβάνειν.

Θα διερευνηθούν άραγε ποτέ, όσα διημείφθησαν το καλοκαίρι του 2015; Θα υπάρξουν ευθύνες για την πορεία της διαπραγμάτευσης που κόστισε 100 δισ. ευρώ στη χώρα και γονάτισε την οικονομία, οδηγώντας σε βαθύτερη ύφεση και στην υπογραφή ενός τρίτου, ακόμη επαχθέστερου Μνημονίου; Και, πάνω από όλα, μπορούν ακόμη όσοι ενεπλάκησαν σε αυτήν τη "συνωμοσία της δραχμής", όσοι ήταν ενήμεροι αυτών των σχεδιασμών ή τους ενθάρρυναν, ή υπήρξαν ηθικοί αυτουργοί, να εξακολουθούν να κυβερνούν αυτή τη χώρα; Μπορεί άραγε, να νιώθει κανείς ασφαλής ότι δεν θα ανακινηθεί ξανά ζήτημα για την παραμονή της χώρας στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια; Με ποιο τεκμήριο πολιτικής αξιοπιστίας, αλήθεια; Και είναι σαφές ότι την κορυφαία ευθύνη φέρνει ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός. Μάλλον όχι… Η κρίσιμη μάζα αυτής της κυβέρνησης απεχθάνεται και πολεμά τη Δημοκρατία που θεωρούν ότι είναι πλαστή και ψευδεπίγραφη. Δηλώνουν με πάθος, πως πιστεύουν σε μια άλλη, με δικούς τους ορισμούς, Δημοκρατία που τιτλοδοτούν "αληθινή”. Επειδή όμως δεν τολμούν να στραφούν ανοιχτά κατά της Δημοκρατίας, αντιτίθενται στην Ευρώπη, γιατί γνωρίζουν πως,  αποχωρίζοντας την Ελλάδα από την Ε.Ε., επιτυγχάνουν τεχνηέντως, την ανατροπή της Δημοκρατίας, που τόσο φοβούνται... Τι σχέση μπορεί να έχει τώρα, η προσπάθεια επιστροφής στη δραχμή … που έχει εκπονηθεί με την προτροπή του πρωθυπουργού, με όλη αυτή τη συνωμοσία;

(Ο Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος, τ. Διοικητής του Νοσοκομείου "Ελπίς”, & Μέλος του "Τομέα Υγείας” της Νέας Δημοκρατίας)

http://www.capital.gr/arthra/3192762/alexis-tsipras-o-sampoter-tis-dimokratias-igetis-enos-akiruktou-emfuliou-meros-ii