Αν ο διάβολος απεχθάνεται
το λιβάνι πιο πολύ από ό,τι ο Έλληνας «Γκιουλέν» και το Βαθύ Κράτος των λαθρεμπόρων τον Κυριάκο
Μητσοτάκη δεν είναι βέβαιο. Αυτό που είναι σίγουρο και θα αποδειχθεί τις επόμενες
ημέρες είναι ότι η ελληνική παράγκα, το θεμέλιο παρακράτος της χώρας, που
εργάζεται για την εξυπηρέτηση των ξένων, δεν θα παραδώσει εύκολα την εξουσία στον
μη ελεγχόμενο απ’ αυτόν Αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.
Λεφτά από τη Ρωσία,
ανασχηματισμός της ανικανότητας, κάλπικο δημοψήφισμα, ελληνοτουρκικό επεισόδιο, οικουμενικές ανοησίες, ευρωσοσιαλιστικές
μπαρούφες, πόνο, δάκρυα και αίμα και ό,τι άλλο ακόμη μπορεί να φανταστεί κανείς
θα επιστρατευτεί από τον ΄Ελληνα Γκιουλέν και τους διεθνείς συνεργάτες του ώστε
η χώρα να μην οδηγηθεί σε εκλογές, που θα είναι ταφόπλακα για το καθεστώς του
και την επιδιωκόμενη αιώνια καταδίκη των Ελλήνων. Εκλογές που όταν γίνουν, θα ανανεώσουν
την λαϊκή ετυμηγορία, θα φέρουν την ελπίδα με οποιοδήποτε σχήμα, θα
αποτελειώσουν την πολιτική μαφία του παρακράτους και θα σημάνουν την απαρχή
αναγέννησης των Ελλήνων σε ένα Κράτος δυτικού τύπου και πολιτισμού.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης
συμβολίζει ό,τι και ο πατέρας του στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που η
προσπάθεια του ξεριζωμού του παρασιτικού Κράτους λοιδορήθηκε, απογυμνώθηκε και
κατέληξε στην αποκαθήλωσή του μέσα από το κάστρο του από τον αφελή τότε Αντώνη
Σαμαρά. Τώρα 25 χρόνια μετά, σχεδόν μία γενιά χαμένη, τα δανεικά τελειώνουν, οι
υποθήκες δεν αρκούν και η Ελλάδα είναι έτοιμη να απελευθερώσει τις δημιουργικές της δυνάμεις
συγκεντρωμένες στο πρόσωπο του συνασπισμού των ευρωπαϊστών μεταρρυθμιστών.
Ασφαλώς το
διακομματικό παρακράτος, η Νέα Δημοκρατία της περασμένης δεκαετίας της τζούφιας
επανίδρυσης είναι αποφασισμένη και σε ετοιμότητα ακόμα και να διαλύσει την
επόμενη ημέρα της Νέας Δημοκρατίας και της Ελλάδας αν δεν συμμετέχει στη
διακυβέρνηση και τον έλεγχο της κοινωνίας.
Τι θα καταφέρει ο
Κυριάκος Μητσοτάκης, η Φώφη Γενηματά, ο Σταύρος Θεοδωράκης και ο Βασίλης
Λεβέντης εξαρτάται αποκλειστικά από τους ίδιους με το αν θα αποφασίσουν να
εργαστούν για την Ελλάδα περισσότερο από το κόμμα τους και στο τέλος ανάλογα θα
λάβουν το αντίτιμο της πολιτικής ιστορίας. Οι παρακρατικοί μηχανισμοί που
εμποδίζουν τα γρανάζια των κομμάτων τους έχουν λάβει και αυτοί θέσεις για τον
ενταφιασμό της πρώτης προσπάθειας ανεξάρτητης λειτουργίας του ελληνικού Κράτους
και δημιουργικής ευημερίας των πολιτών της.
Κοντός ψαλμός αλληλούια
για όλους και κυρίως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που οφείλει να παρακάμψει την παλαιά
δημοκρατία, να συγκρουστεί με τον εαυτό του και να λάβει στο όνομα των
Ελλήνων το έργο της πνευματικής και ηθικής αναγέννησής τους. Αυτό προϋποθέτει
ένα συγκεκριμένο σχέδιο που θα στηρίζεται στον ανεξάντλητο ελληνικό πλούτο,
στην οργανωμένη αξιοποίησή του και στην ανάδειξη των ικανών πέρα από το
κομματικό Κράτος. Μία κοινωνία βασισμένη στην παραγωγή ατομικού και εθνικού πλούτου
αντιδιαμετρικά αντίθετη από κοινόβια, θνησιγενείς οικονομικές προσπάθειες και επιβράβευση των ανίκανων
με κρατικά αξιώματα. Ειδάλλως αν επαναλαμβανόμενος προσκυνήσει και αυτός το ευρωπαϊκό
ιερατείο και την ντόπια μαφία της λαθρόβιας μεταπολίτευσης πριν αναλάβει την
εξουσία θα γίνει εκείνος ο Πρωθυπουργός που θα ζήσει την καταστροφή και τον
ακρωτηριασμό της Ελλάδας.
Για τους πολιτικούς
απατεώνες Τσίπρα και Καμένο που ξεγέλασαν τον ελληνικό λαό φορτώνοντας φόρους
και χαράτσια στις πλάτες του, ανεργία και εξαθλίωση μαζί με χιλιάδες
λαθρομετανάστες, το πολιτικό τους τέλος σύντομα θα καταδείξει στην οικουμένη το
αποτέλεσμα αυτών που εκλέγονται από το λαό και δρουν εναντίον του…
