29 Μαΐου 2015
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Συνέντευξη του Προέδρου
της Δράσης Θόδωρου Σκυλακάκη στην Χαρά
Αυγερινού στο reporter.gr
1.Τα μηνύματα σχετικά με
την διαπραγμάτευση με τους δανειστές
είναι διφορούμενα. Το Μαξίμου διαρρέει
την αισιοδοξία του, ενώ οι θεσμοί
παρουσιάζουν μια λιγότερο θετική
προοπτική. Ποια η εκτίμησή σας για την
εξέλιξη της διαπραγμάτευσης;
Θα
έχουμε ή συμφωνία, ή εξέλιξη τύπου Κύπρου
μέσα στις επόμενες μέρες. Η βούληση της
κυβέρνησης είναι για συμφωνία, όμως με
μια τόσο προβληματική διαπραγμάτευση, το
πραγματικό αντικείμενο της οποίας ήταν η
διαχείριση των (θηριωδώς) παραπλανητικών
προεκλογικών υποσχέσεων, το ατύχημα δεν
μπορεί να αποκλειστεί ούτε στη φάση αυτή,
ούτε στην επόμενη, όταν η συμφωνία θα
πρέπει να περάσει από τη Βουλή για να
δεσμεύσει το ελληνικό κράτος.
2.Μειώνονται οι
αντικειμενικές αξίες ακινήτων, που
αποτελούσε και θέση της Δράσης,
παραμένει όμως ο ΕΝΦΙΑ. Η απώλεια στα
Δημόσια έσοδα από την αναπροσαρμογή των
αντικειμενικών αξιών θα πρέπει να
καλυφθεί; Πώς θα μπορούσε να γίνει
αυτό;
Πράγματι, με τις πενιχρές
δυνάμεις μας και με κάθε είδους
λαϊκίστικες κατηγορίες να εκτοξεύονται
εις βάρος μας, δώσαμε και κερδίσαμε μια
μάχη αποκατάστασης της δικαιοσύνης και
της κοινής οικονομικής και κοινωνικής
λογικής. Πρόκειται για μια θετική
εξέλιξη και μια προσωπική δικαίωση. Χάρη
στη Δράση η παρανοϊκή αδικία της
φορολόγησης ανύπαρκτης περιουσίας
φαίνεται ότι πρόκειται μέσα στο αμέσως
επόμενο διάστημα -εν μέρει τουλάχιστον-
να αποκατασταθεί. Με την μείωση των
"αντικειμενικών" αξιών η φορολογική βάση
πλήθους φόρων περιουσίας θα μειωθεί, ενώ
θα σταματήσει ο παράλογος αποκλεισμός
από πολλά κοινωνικά επιδόματα ανθρώπων
που ήταν σε πραγματική ένδεια. Πως θα
καλυφθούν τα έσοδα που χάνονται; Η δική
μας άποψη είναι σαφής. Μείωση των δαπανών
και πραγματική απεικόνιση της αξίας της
περιουσίας και στην περιφέρεια όπου οι
τιμές σε πολλές περιοχές εξακολουθούν να
είναι πολύ μικρότερες από τις
πραγματικές.
3.Πώς μπορεί να
αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του
διευρυμένου Δημόσιου τομέα; Πώς θα
έπρεπε να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ
παραγωγικού και μη παραγωγικού Δημοσίου
και ποιος θα μπορούσε να επιφορτιστεί με
την αξιολόγηση;
Το
πρώτο που θα έπρεπε να κάνουμε είναι να
μετρήσουμε τι κάνει το δημόσιο, ποιόν
ωφελεί αυτό που κάνει και με τι κόστος.
Αυτό δεν έχει ποτέ γίνει στην Ελλάδα. Στη
χώρα μας όπως γνωρίζετε κυριαρχεί ο
λαϊκίστικος και επιπόλαιος αφορισμός
«σημασία δεν έχουν οι αριθμοί αλλά οι
άνθρωποι». Σαν να μην αφορούν τα
δισεκατομμύρια που ξοδεύονται
ανθρώπους! Σαν οι φορολογούμενοι
-προπαντός του ιδιωτικού τομέα- που τα
πληρώνουν όλα αυτά, να μην είναι άνθρωποι
αλλά υποζύγια!
Μακάρι όμως να ήταν μόνο
επιπολαιότητα. Το πρόβλημα είναι
δυστυχώς πολύ βαθύτερο. Το κράτος (και τα
κόμματα του κρατισμού), δεν θέλουν να
μετριέται τι γίνεται με τα χρήματα μας
για να μπορούν ανενόχλητοι να ξοδεύουν
και να ρουσφετολογούν. Όσο βρίσκαμε
δανεικά όλες αυτές τις σπατάλες τις
πάρκαραν στο μέλλον. Και παρίσταναν τους
φιλολαϊκούς. Όταν χρεοκόπησε το κράτος
τα έριξαν στο μνημόνιο (στους κακούς
ξένους). Τώρα όμως που η απάτη του
αντιμνημονίου αποκαλύφθηκε θα μπει
επιτέλους ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο
του. Με δεδομένο ότι για πρώτη φορά θα
πληρώνουμε πλέον με τους φόρους μας
άμεσα και τοις μετρητοίς ό,τι ξοδεύει το
κράτος, θα υπάρξει επιτέλους πραγματική
λαϊκή πίεση για να μάθουμε που πάνε τα
χρήματά μας και τι ποιότητας υπηρεσίες
λαμβάνουμε ως αντάλλαγμα. Όταν συμβεί
αυτό σας βεβαιώνω οι νοοτροπίες όλων θα
αλλάξουν δραστικά και η Ελλάδα θα μπει σε
μια νέα καλύτερη εποχή.
4.Η αύξηση στον ΦΠΑ θα
είχε θετικά δημοσιονομικά
αποτελέσματα;
Η
αύξηση του ΦΠΑ θα λειτουργήσει εις βάρος
των παραγωγικότερων και εντιμότερων
Ελλήνων και θα πιέσει επίσης τα
φτωχότερα εισοδήματα. Τι αποτέλεσμα
δημοσιονομικό θα φέρει αυτό δεν μπορώ να
το πω ΑΝ δεν δω τους συγκεκριμένους
συντελεστές.
5.Τι είδους αναπτυξιακά
μέτρα θα έπρεπε – και θα μπορούσε – να
λάβει η κυβέρνηση με στόχο την
καταπολέμηση της ανεργίας;
Η
Ελληνική οικονομία έχει τόσο συμπιεστεί
που θα μπορούσε να πετύχει για τα αμέσως
επόμενα χρόνια πολύ υψηλούς ρυθμούς
ανάπτυξης, χωρίς καν να ληφθούν (τα
μακροχρονίως απολύτως απαραίτητα)
ριζικά μέτρα που κατά τα άλλα
προτείνουμε. Με δύο προϋποθέσεις:
Να
τελειώσει το αντιμνημονιακό παραμύθι. Να
κλείσουμε μια τελική συμφωνία και να
δεσμευτούμε πειστικά ότι θα τηρήσουμε τα
συμφωνηθέντα, ώστε να σταματήσει ρητά
και αμετάκλητα η αβεβαιότητα για το αν η
χώρα είναι η όχι στο ευρώ.
Να διαχειρίζεται την
οικονομία της χώρας μια στοιχειωδώς
φιλο-επιχειρηματική κυβέρνηση.
Αν συμβούν αυτά η οικονομία
έχει τόσο πιεστεί που οι αυτόματοι
σταθεροποιητές της (προπαντός το
απίστευτα χαμηλό μερίδιο επενδύσεων
στο ΑΕΠ), θα την εκτοξεύσουν προς τα πάνω.
Αν σ’ αυτά προστεθεί και μια μακροχρόνια
εθνική στρατηγική μείωσης του μεγέθους
και εκσυγχρονισμού του κράτους, με
αύξηση για τουλάχιστον δέκα χρόνια των
δημοσίων δαπανών στο μισό και κάτω της
αύξησης του ΑΕΠ, τότε οι Έλληνες -με
επικεφαλής τον ιδιωτικό τομέα- θα
ανακαλύπταμε μια άλλη χαμένη πλευρά του
εαυτού μας. Τη δημιουργική, παραγωγική
μας πλευρά, που θα μας επιτρέψει να
κερδίσουμε πίσω όχι μόνο την χαμένη
ευημερία, αλλά και την χαμένη μας
αξιοπρέπεια.
6. Ένα σχόλιό της για τον
τρόπο λειτουργίας της Βουλής, καθώς έχει
γίνει πολύς λόγος για τον τρόπο που
διεξάγονται οι συνεδριάσεις, οι
επιτροπές κτλ υπό την προεδρεία της κ.
Κωνσταντοπούλου.
Η κ.
Κωνσταντοπούλου επιδεικνύει δυστυχώς
μια νοοτροπία σχεδόν μακαρθική στην
αντιμετώπιση όσων εκλαμβάνει ως
πολιτικούς αντιπάλους και έχει επίσης
αναλάβει πρωτοβουλίες που στερούνται
σοβαρότητας (όπως αυτή η επιτροπή που
ψάχνει υποτίθεται τη νομιμότητα του
χρέους ενός κράτους που ήδη έχει φορέσει
φέσι ονομαστικού ύψους άνω των 100 δισ. σε
όσους είχαν αγοράσει τα ομόλογά του
–ιδιώτες επενδυτές μικρο-ομολογιούχοι
κ.α, χρηματοπιστωτικοί φορείς, ταμεία
ελληνικά και ξένα κ.λπ.). Έτσι ακυρώνει η
ίδια και τις όποιες θετικές πρωτοβουλίες
της σε θεσμικά θέματα Π.χ. μη αποδοχή
αντισυνταγματικών τροπολογιών). Ήλπιζα
ότι η συμπεριφορά αυτή θα ήταν προσωρινή,
όμως δυστυχώς φαίνεται ότι πρόκειται για
εγγενή χαρακτηριστικά της
προσωπικότητάς της, τα οποία
πυροδοτήθηκαν με την ανάληψη της
εξουσίας. Τελικά το αρχαίο ρητό «αρχή
άνδρα δείκνυσι» είναι unisex.
