Ήταν η 5η Φεβρουαρίου του 1919, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στη Χίο το κλάμα ενός μωρού, που επρόκειτο να περάσει στην Ιστορία. Να φλερτάρει μαζί της. Και να της προκαλέσει… στερητικό σύνδρομο μέχρι και σήμερα.
Η επέτειος γέννησης του Ανδρέα Παπανδρέου, μας θυμίζει τη βαριά περπατησιά του με όρους εθνικού απωθημένου των Ελλήνων, και το πόσο επηρέασε καθοριστικά τη διαμόρφωση του μέλλοντος της δικής του εποχής, το οποίο έγινε δικό μας παρόν.
Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ υπήρξε πιθανότατα ο πρώτος και τελευταίος τόσο χαρισματικός Έλληνας πολιτικός. Προφανώς επειδή αντιλήφθηκε εγκαίρως την ψυχολογία των Ελλήνων, δεν προσπάθησε να την αλλάξει, αλλά αντιθέτως κατάφερε να την εκφράσει.
Και έγινε μύθος.
Φυσικά, ο Ανδρέας Παπανδρέου και το… δημιούργημά του, είναι οι κατεξοχήν υπεύθυνοι για την οικοδόμηση μιας χώρας γεμάτης στρεβλώσεις, παραδομένης στις παθογένειές της, χαμένης… από χέρι.
Και αυτό το legacy η Ιστορία δεν θα το ξεχάσει. Όσο γοητευμένη κι αν παραμένει με τον Ανδρέα.
