ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με την τοποθέτησή του στο
Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, ο Περιφερειακός Σύμβουλος της Δημοκρατικής
Πελοποννησιακής Συνεργασίας, Ανδρέας Πουλάς, οριοθέτησε την κόκκινη γραμμή ανάμεσα
στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών και στην
ανοχή της ανεξέλεγκτης επέκτασής τους, σε βάρος των κοινωνικών αιτημάτων και
της περιβαλλοντικής ισορροπίας της περιοχής.
Στη συνεδρίαση της 19ης
Νοεμβρίου 2014 και κατά την συζήτηση του θέματος για την μετεγκατάσταση, ταυτόχρονα με αύξηση της δυναμικότητας υπαρχουσών
μονάδων υδατοκαλλιεργειών στην Αργολίδα και συγκεκριμένα στην περιοχή της
Επιδαύρου, ο κ. Πουλάς διευκρίνισε τους λόγους για τους οποίους η παράταξη
γνωμοδότησε αρνητικά στη
συγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, η
τοπική κοινωνία στέκεται καθολικά
αντίθετη απέναντι στο ενδεχόμενο της επέκτασης
των υδατοκαλλιεργειών και η αντίδρασή τους αυτή εκφράζεται αλλά και ενισχύεται
από την ομόφωνη απόφαση του Δήμου Επιδαύρου και την απόφαση του συλλόγου των
αλιέων της περιοχής.
Ταυτόχρονα δε, ιδιαίτερη έμφαση
έδωσε στην εισήγηση της αρμόδιας
υπηρεσίας της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, η οποία με σαφή τρόπο
καταδείκνυε σοβαρά ζητήματα που αφορούν και την μέχρι σήμερα λειτουργία αυτών
των μονάδων, σε σχέση με τις υπάρχουσες αδειοδοτήσεις τους, καθώς και σε
σημαντικές ελλείψεις στον φάκελο της ΜΠΕ που δημιουργούν την αίσθηση
αβεβαιότητας για πιθανή περιβαλλοντική επιβάρυνση στο μέλλον.
Ο κ. Πουλάς, ολοκληρώνοντας,
έκανε σύντομη αναφορά και στην προηγούμενη Περιφερειακή περίοδο, όταν τα
ιχθυοτροφεία στην συγκεκριμένη περιοχή είχαν και πάλι απασχολήσει το Περιφερειακό
Συμβούλιο, το οποίο στην συντριπτική του πλειοψηφία ήταν τότε αρνητικό στην
ανεξέλεγκτη επέκτασή τους.
Τέλος, υπογράμμισε πως οι ιχθυοκαλλιέργειες ενισχύουν σημαντικά την
τοπική και περιφερειακή οικονομία, πως η Δημοκρατική Πελοποννησιακή Συνεργασία
είναι σαφώς υπέρ της επιχειρηματικότητας στον κλάδο, διεμήνυσε όμως τη θέση της
παράταξης για την τήρηση προϋποθέσεων και κανόνων από πλευράς επιχειρηματικών
συμφερόντων, ώστε να διατηρείται η
ισορροπία σε σχέση και με το περιβάλλον, αλλά και με το ζητούμενο των
τοπικών κοινωνιών.