Πρώτο αδιέξοδο οι εκλογές: Έχοντας εγκλωβιστεί στο παραλήρημα των εκλογών και με εμφανή αδυναμία από τις ευρωεκλογές κιόλας να κερδίσει νέους ψηφοφόρους – αντίθετα χάνει και τους παλαιούς – ο Αλέξης Τσίπρας, σέρνει την Ελλάδα σε μακρά προεκλογική περίοδο, χωρίς αύριο. Και αυτό γιατί η επικαλούμενη κυβέρνηση των δυνάμεων της Αριστεράς δεν υπάρχει.
Οι Έλληνες ΔΕΝ είναι αριστεροί. Ούτε ο Αλέξης είναι. Και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερό κόμμα αφού έχει «πάρει» τους απογοητευμένους (κυρίως) του ΠΑΣΟΚ. Το 4% των επαναστατικών συνιστωσών δεν έχει καμία λαϊκή βάση να κυβερνήσει, ούτε ακόμη συμμαχικές δυνάμεις εντός και εκτός βουλής για να κυβερνήσει.
Άρα όλο το εγχείρημα βασίζεται σε λαθεμένες υποθέσεις, τόσο ιδεολογικές όσο και επί της ουσίας, καθώς οι συνεχείς κυβιστήσεις του ΣΥΡΙΖΑ μόνο τρόμο προκαλούν.
Δεύτερο αδιέξοδο ο Βενιζέλος: Ο Αλέξης Τσίπρας πήγε στις χώρες του Νότου και τους μιλούσε για τον Βενιζέλο.. Ήμαρτον! Σαν να έχει επιβληθεί ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ ή ακόμη και η ΝΔ, μέσω κάποιας εξωγίηνης διαδικασίας στην Ελλάδα και όχι με την ψήφο του Ελληνικού λαού. Βέβαια η εμμονή του Αλέξη για τον Βενιζέλο είναι προφανής και έχει να κάνει με το ψάρεμα και άλλων ψήφων από το ΠΑΣΟΚ.
Κι επειδή οι ευρωεκλογές έδειξαν πως το ΠΑΣΟΚ γερά κρατεί και φυσικά ο Βενιζέλος και από τη στιγμή που το θεωρεί συγγενικό του κόμμα.. μόνο με την ευθεία επίθεση και λάσπη θα καταφέρει κάτι.
Η ουσία είναι πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βρίσκεται φυλακισμένος μέσα στο κελί των εμμονών του.
Με αποτέλεσμα να δημιουργεί πολιτική αστάθεια, μη έχοντας κανένα ρεαλιστικό πρόγραμμα για την επόμενη ημέρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το ηγετικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούν μεγάλο μέρος της κρίσης. Την παρατείνουν με κάθε τρόπο για να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Επαμεινώνδας Στεργιόπουλος
www.tokentro.gr
