Υπάρχουν στιγμές που η ηγεσία αποδεικνύει το ρόλο της. Στιγμές που η ηγεσία αφήνει την εξουσία, αντέχει την ευθύνη και σηματοδοτεί το αύριο ενός έθνους. Στιγμές που κοιτάζει στα μάτια την μάνα ενός ήρωα.
Στο Βόλο και το Πετρωτό Αχαΐας η Ελλάδα απέδωσε σήμερα τιμές Ηρώων στους τρεις Πεζοναύτες που πέθαναν νέοι για την Πατρίδα. Λαός και Στρατός έπραξαν το καθήκον τους για μία θυσία που αντανακλά ό,τι ορίζει μια Κοινωνία, έναν Στρατό, ένα Έθνος.
Αδικαιολογήτως απούσα η πολιτική ηγεσία της Άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Υπουργός Αβραμόπουλος και Στρατηγός ΑΓΕΕΘΑ Κωσταράκος έλαμψαν διά της απουσίας των και εκπροσωπήθηκαν, ενδεχομένως λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.Προφανώς δεν το θεώρησαν απαραίτητο να παραστούν.
Για τον πολιτικό, διπλωμάτη και Επίτροπο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κ.Αβραμόπουλο είναι προφανές ότι τέτοιες εκδηλώσεις δεν συμβάλλουν στη λαοφιλία του σε επερχόμενες δημοσκοπήσεις. Τελετές γεμάτες πόνο και θλίψη. Για τον Στρατηγό κ.Κωσταράκο όμως τον επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας που ως στρατιωτικός ηγήτωρ όφειλε να γνωρίζει την πολεμική ιστορία των Ελλήνων και τη Ναυμαχία των Αργινουσών στο τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου, η απουσία του ήταν αδιανόητη.
Πλήθος πρόσφατων εκδηλώσεων υπήρχε χρόνος για σύσσωμη την παρουσία πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Σήμερα δεν ήταν δυνατό. Την 28η Οκτωβρίου θα είναι δυνατό.
Για τις ψυχές που έφυγαν η υπόκλιση στο φέρετρό τους, η παράδοση της γαλανόλευκης στην οικογένεια και στους οικείους τους είναι η εξιλέωση. Για κάποιους λίγους ίσως,όπως οι θανόντες, είναι ένας λόγος να πεθάνεις. Ένας λόγος να ζεις.
Δεν είναι ντροπή και ενοχή να υποκλίνεσαι στους νεκρούς ενός Έθνους. Η ενοχοποίηση της παρουσίας υπηρετεί σκοτεινές δυνάμεις και πρόσωπα που κοιτάνε στην άμυνα της χώρας ως μία παχιά αγελάδα που ένας μαύρος τράγος την απομυζεί χωρίς αιδώ.
Τα φυσικά αίτια της απώλειας λίγη σημασία έχουν για αυτούς που έφυγαν. Πάντα θα υπάρχουν απώλειες σε ένα Στρατό που πολεμάει στην ειρήνη για να νικήσει στον Πόλεμο. Αν δεν πολεμήσει στην ειρήνη δεν θα έχει απώλειες, δεν θα έχει όμως και μέλλον ως στρατός και ως έθνος. Σημασία έχει βέβαια οι απώλειες να είναι εκεί που πρέπει. Εκεί που υπάρχει εθνικό όφελος.
Τα εμφανή αίτια της απώλειας έχουν μόνο σημασία για αυτούς που θα ξαναβάλουν τη ζωή τους κάτω από την Ελλάδα. Ο ηθικός αυτουργός όμως και σε αυτή τη θυσία έχει τη μεγαλύτερη σημασία, που πρέπει να αναζητηθεί για να μη θρηνήσουμε σύντομα τους επόμενους νεκρούς Πεζοναύτες σε έναν Πόλεμο μέχρι θανάτου εντός των τειχών.
Τα μετάλλια και τα tweet έχουν τη σημασία τους αλλά οι κηδείες Ηρώων θέλουν τόλμη. Η παρουσία των ηγητόρων της Άμυνας της Ελλάδας έχει ύψιστη σημασία ώστε όταν θα ξαναβάλει ένας νέος αύριο το επόμενο βλήμα στον όλμο και οπουδήποτε αλλού χρειαστεί να συναντήσει τον κίνδυνο, να γνωρίζει αν στην κηδεία του δεν θα φοβηθεί η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του να τον τιμήσει. Δεν θα υπάρχουν δεύτερες σκέψεις σε αυτή.
Οι Ειδικές Δυνάμεις δεν νοιάζονται αν θα πεθάνουν, νοιάζονται για αυτούς που θα μείνουν.
Καλό ταξίδι στον πηγαιμό μέχρι αύριο Φώτη, Γιώργη και Αναστάση.
Η Νέμεσις είναι εδώ για τους αδικαιολογήτως παρόντες..
http://thedayaftergr.blogspot.gr/
