Έξι ρομαντικοί προορισμοί στην Πελοπόννησο

Δάσος Στροφιλιάς, Ηλεία, Πελοπόννησος

Στην ακτή της Καλογριάς τα μάτια συναντούν ένα θέαμα μοναδικό. Το απέραντο της θάλασσας αγκαλιάζει μια τεράστια αμμουδιά που φιλοξενεί ένα απέραντο δάσος.
Το δάσος της Στροφιλιάς στολίζεται από άπειρες διαφορετικές εικόνες, ένα ανάγλυφο δημιούργημα της φύσης. Οι υπεραιωνόβιες κουκουναριές μοιάζουν με τεράστιες ομπρέλες, ενώ πεύκα και βελανιδιές φιλοξενούν στα μεγάλα τους κλαδιά σπάνια πουλιά, αφού το δάσος αποτελεί πέρασμα αποδημητικών.
Θαλάσσιες χελώνες βρίσκουν εκεί καταφύγιο, ενώ σε πολλά σημεία σχηματίζονται μικρές λιμνοθάλασσες...

  

Δάσος Φολόης, Ηλεία, Πελοπόννησος

Μοιάζουν να φτάνουν στον ουρανό η γιγάντιες αμέτρητες βελανιδιές στο δάσος της Φολόης. Βρίσκεταστην καρδιά της Πελοποννήσου, μόλις 25 χιλιόμετρα από την Αρχαία Ολυμπία, μέσα στις λεκάνες απορροής των ποταμών Ερυμάνθου και Πηνειού.

Στην αρχαιότητα, το μεγαλοπρεπέστερο δένδρο ήταν η βελανιδιά, και έτσι ήταν αφιερωμένη στον Δία και είχε τις προστάτιδές της, τις νύμφες Δρυάδες.

Στο δάσος Φολόης κυριαρχούν οι ψηλές ευθύκορμες βελανιδιές ενώ ο επισκέπτης στο διάβα του μπορεί να συναντήσει αλεπούδες, κουνάβια, σκαντζόχοιρους και χελώνες, αλλά και πολλά σπάνια πουλιά…

 

  

Πολυλίμνιο, Μεσσηνία

Το κελάιδισμα των γάργαρων νερών καλεί τον επισκέπτη να χαθεί σε μια όαση απόκοσμη…

Το Πολυλίμνιο, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πύλο στη Μεσσηνία, μοιάζει με Εδέμ. Ρεματιές, τρεχούμενα νερά, μονοπάτια που είναι χαραγμένα πάνω στα βράχια, φοίνικες και τροπική βλάστηση, ξύλινα γεφυράκια…

Μικρές και μεγαλύτερες λίμνες με διάφορα περίεργα ονόματα όπως Μαυρολίμνα, Κάδη, Καδούλα, του Τυχερού, του Ιταλού, του Πανάγου, της Σταθούλας, έμειναν καλά κρυμμένες για πολλά χρόνια.

Οι καταρράκτες πολλοί, με τον πιο μεγάλο της κορυφής, ρίχνει τα νερά του ορμητικά και ο ήχος τους συναρπάζει…

Τα μικρά φαράγγια, η πλούσια βλάστηση και οι πανέμορφοι καταρράκτες θα μετατρέψουν μια μέσης δυσκολίας πεζοπορία 3 χιλιομέτρων σε μια εμπειρία μοναδική και αξέχαστη.

 

  

Σπήλαιο Κάψιας, Κάψια, Αρκαδία

Ο πρώτος που αντίκρισε το πανέμορφο σπήλαιο Κάψιας ήταν ο γάλλος αρχαιολόγος Γουστάβος Φουζέρ, το 1887, όταν πραγματοποιούσε ανασκαφές στην αρχαία Μαντινεία.

Η δημοσίευση της μελέτης του για το σπήλαιο και της καταβόθρες της περιοχής σε γαλλικό επιστημονικό περιοδικό το 1911φέρνει το σπήλαιο σε παγκόσμια δημοσιότητα.

Βρέθηκαν ίχνη παλιάς πλημμύρας και πλήθος από θραύσματα ανθρώπινων οστών, σκεπασμένα από λάσπη που καλύπτει το δάπεδο του σπηλαίου. Ακόμη βρέθηκαν λυχνάρια που πιθανόν να ανήκουν στους ύστερους ελληνικούς χρόνους.

Στην αίθουσα των «Θαυμασίων» παρουσιάζονται οι σπανιότεροι χρωματισμοί λιθωματικού υλικού από κάθε άλλο γνωστό ελληνικό σπήλαιο.

Κόκκινα της φωτιάς, κίτρινα της ώχρας και πρασινο-γάλαζα, ανάμικτα με το κατάλευκο των σταλακτιτών, προσφέρουν ένα μοναδικό θέαμα φυσικής τέχνης… 

  

Βράχοι, ποταμός Λούσιος, Αρκαδία

Μοιάζουν σαν πίνακες ζωγραφικής, σαν πελώρια γλυπτά που τα αγκαλιάζει η παρθένα φύση...

Οι βράχοι που αιώνες τώρα κρέμονται πάνω από έναν από τους ομορφότερους ποταμούς της Ελλάδας, του Λούσιου, είναι ένα αληθινό αξιοθέατο για τον επισκέπτη.

Οι απίστευτοι σχηματισμοί των βράχων, προκαλούν συνεχείς εναλλαγές στο τοπίο και ο ιδανικός τρόπος να τους θαυμάσει κανείς, είναι κάνοντας rafting στον Λούσιο. 

  

Καταρράκτες Ταΰγετου, Πελοπόννησος

Η άγρια ομορφιά του ποταμού δείχνει το πρόσωπο της.

Οι καταρράκτες του Ταΰγετου χαρίζουν ένα απίστευτο θέαμα στον επισκέπτη, καθώς τα ορμητικά νερά τους σχηματίζουν μικρές, εξωτικές λίμνες.

Οι μεγαλύτεροι καταρράκτες βρίσκονται στο βόρειο Ταΰγετο πριν από το χωριό Καστόρειο, ανάμεσα στις κορυφές Αγ. Ιωάννης και Πυργάκι.