Σε
πλήρη σύγχυση η ελληνική κοινωνία και τα πολιτικά της κόμματα
κατ’ επέκταση. Παλαιά και καινούργια. Ο μέσος Έλληνας δεν γνωρίζει πού
θέλει να
πάει ή αρνείται να συναντήσει τη λογική. Δεν μπορεί να δεχθεί ότι το
γλέντι
που έζησε μία ολόκληρη γενιά και εκτόξευσε διακομματικά το χρέος της
Ελλάδας
από το 28% του ΑΕΠ το 1980 δεν μπορεί να συνεχιστεί για πάντα, για την
επόμενη
γενιά, για τα παιδιά του που πρέπει να κοπιάσουν και να δημιουργήσουν
πλούτο. Ακόμα ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας ελπίζει, συντηρεί και
επιδιώκει την ανωμαλία.
Οι
θιασώτες της καταστροφής
της Ελλάδας έχουν πλέον στριμωχτεί σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Κάθε
προσπάθεια πολιτικής αναταραχής πέφτει στο κενό. Η θερινή επίθεση του
παρακράτους
απώλεσε την ισχύ της σε όλα τα μέτωπα. Ακόμα και οι εμπρησμοί δεν είναι
όπως παλιά.
Δεν πανικοβάλλουν το Κράτος. Η Νέα Δημοκρατία δεν ψάχνει για διάδοχο
παρά τις θερινές
άκαιρες δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ δεν ανατρέπει τον κ.Βενιζέλο για να
ανατραπεί
και ο κ.Σαμαράς στη συνέχεια, το δημοψήφισμα δεν συνέβηκε, το Σύνταγμα
δεν
γέμισε, ο Πρόεδρος δεν εκβιάστηκε, το Ποτάμι δεν κυλάει και η Αυγή
έδυσε. Οι Ρώσοι, οι Κινέζοι και οι Άραβες απομακρύνθηκαν ευγενικά. Τα
κόκκινα δάνεια της ντροπής
αποκαλύφθηκαν και θα αντιμετωπιστούν. Ο αγωγός της ευημερίας έρχεται.
Όλα στραβά για τους εμπρηστές της ομαλότητας της
χώρας.
Ο κ.Ερντογάν όταν ανέλαβε την εξουσία το 2003, επτά
χρόνια μετά τη νύχτα της ντροπής των Ιμίων, κανείς δεν περίμενε ότι θα
κυβερνάει σήμερα ξεριζώνοντας το βαθύ κράτος της Τουρκίας και στέλνοντας στη
φυλακή τους Τούρκους στρατηγούς, Αρχηγούς Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας, που σχεδίαζαν
την κατάρριψη ελληνικού αεροσκάφους, ένταση στο Αιγαίο και χερσαίες
επιχειρήσεις στον Έβρο υπό την κωδική ονομασία «ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ». Ένα σχέδιο κοινό
για την πρόκληση πολιτικής αστάθειας και ανατροπής του εκλεγμένου Πρωθυπουργού της
γείτονας.
Ο κ.Ερντογάν στην προσπάθειά του δημιούργησε αρχικά έναν
πυρήνα στην αστυνομία και στη συνέχεια στο δικαστικό σώμα που διεξήγαγε τις εκκαθαριστικές
επιχειρήσεις του παρακράτους – κράτους της Τουρκίας που κυβερνούσε με ή χωρίς
πραξικοπήματα για δεκαετίες. Σήμερα ο κ.Ερντογάν κυβερνάει τον λαό του για 11 συναπτά
χρόνια, η Τουρκία δεν αναζητάει Πρόεδρο Δημοκρατίας, ανήκει στο G20 και
ο Τουρκικός στρατός είναι ο 8ος σε ισχύ σύμφωνα με την παγκόσμια
κατάταξη (http://www.globalfirepower.com/countries-listing.asp).
Ο κ.Σαμαράς έχει δύο δρόμους από εδώ και πέρα για να βγάλει
τη χώρα από το βάλτο της υπανάπτυξης που περιέπεσε για δεκαετίες. Να πάρει τη
βαριοπούλα και να σπάσει το παρακράτος που ουσιαστικά κυβέρνησε τη χώρα και
παραπλάνησε το λαό από τη σκοτεινή δικτατορία του Ιωαννίδη, το προδοτικό
πραξικόπημα ανατροπής του εκλεγμένου Πρόεδρου και την προδοτική επίσης απώλεια
της μισής Κύπρου μέχρι την οικονομική, κοινωνική, πολιτική, θεσμική και
επιχειρηματική πτώχευση του 2009.
Ο πρώτος δρόμος είναι να αντεπιτεθεί άμεσα στο κάστρο του
αντιπάλου και να κάψει κάθε εστία ισχύς του στην κοινωνική, πολιτική, θεσμική
και επιχειρηματική κοινότητα. Να εξοντώσει τους «έμμισθους» συνεργάτες του που αντιστέκονται όπου
και να βρίσκονται αυτοί. Να αφήσει το έδαφος καμένο και εύφορο να καλλιεργηθεί
από τη νέα γενιά πολιτικών, αξιωματούχων του Κράτους, επιχειρηματιών και να
καρποφορήσει η χώρα μετά από λίγα χρόνια με τον ίδιο Πρωθυπουργό.
thedayaftergr.blogspot.gr
