Το πασχαλινό μήνυμα του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαου:
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Καὶ δι’ Αὐτοῦ «ὁ ᾅδης ᾐχμαλώτισται, ὁ Ἀδὰμ ἀνακέκληται, ἡ κατάρα νενέκρωται,
ἡ Εὔα ἠλευθέρωται, ὁ θάνατος τεθανάτωται καὶ ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν»
Ὁ ᾅδης αἰχμαλωτίστηκε, ὁ Ἀδὰμ ἀποκαταστάθηκε, ἡ κατάρα τῆς ἁμαρτίας χτυπήθηκε θανάσιμα, ἡ Εὔα ἐλευθερώθηκε, ὁ θάνατος θανατώθηκε κι ἐμεῖς δεχθήκαμε τὸ πλήρωμα τῆς ζωῆς.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Καὶ δι’ Αὐτοῦ «ὁ ᾅδης ᾐχμαλώτισται, ὁ Ἀδὰμ ἀνακέκληται, ἡ κατάρα νενέκρωται,
ἡ Εὔα ἠλευθέρωται, ὁ θάνατος τεθανάτωται καὶ ἡμεῖς ἐζωοποιήθημεν»
Ὁ ᾅδης αἰχμαλωτίστηκε, ὁ Ἀδὰμ ἀποκαταστάθηκε, ἡ κατάρα τῆς ἁμαρτίας χτυπήθηκε θανάσιμα, ἡ Εὔα ἐλευθερώθηκε, ὁ θάνατος θανατώθηκε κι ἐμεῖς δεχθήκαμε τὸ πλήρωμα τῆς ζωῆς.
Αὐτὸ γιορτάζουμε σήμερα,
ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τὸ φῶς, τὴ νίκη, τὴ ζωή, τὸν θρίαμβο τοῦ Θεοῦ,
δηλαδὴ τὴ διάλυση τοῦ σκότους, τὴν κατάργηση τῆς ἁμαρτίας, τὴ νέκρωση
τοῦ θανάτου, τὴ συντριβὴ τοῦ κράτους τοῦ διαβόλου. Γι’ αὐτὸ καὶ «χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται»,
καὶ ἀκατάπαυστα πανηγυρίζουμε ψάλλοντας τὸν ἀναστάσιμο παιᾶνα «Χριστὸς
ἀνέστη ἐκ νεκρῶν…» καὶ ἀνταλλάσσοντας τὸν ἀναστάσιμο χαιρετισμό «Χριστὸς
Ἀνέστη, Ἀληθῶς Ἀνέστη!».
Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει διάβολος, οὔτε ὅτι ἔχει ἐξαφανιστεῖ ἡ ἁμαρτία, οὔτε ὅτι δὲν μᾶς ἀπειλεῖ ὁ θάνατος. Ἀλλὰ ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι πλέον ἀκατανίκητα. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ αἰώνιος νικητής. Καὶ μάλιστα Αὐτὸς ποὺ νίκησε καὶ γιὰ λογαριασμό μας. Δυστυχῶς ὅμως, ὁ κόσμος ἀκόμη «κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ», συμμαχεῖ μὲ τὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς ἀντίχριστες δυνάμεις, καὶ συνεχίζει νὰ ὑβρίζει τὸ ὄνομά Του καὶ νὰ ἀσεβεῖ κατὰ τοῦ παναγίου προσώπου Του. Γι’ αὐτὸ γιὰ ὅσους ἔτσι πορεύονται ὁ θάνατος δὲν εἶναι πλέον ἀναπόφευκτη καταδίκη ἀλλὰ συνειδητὴ ἐπιλογή.
Ὅλα αὐτὰ τὰ ζοῦμε ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, τὰ βλέπουμε. Ἡ ἀποστασία διαρκῶς διευρύνεται, ἡ κακότητα ἐπεκτείνεται, ἡ διαστροφὴ μεγεθύνεται. Ἡ ἀνάγκη τοῦ Θεοῦ περιορίζεται, ἡ πίστη στὸν Χριστὸ προσβάλλεται, ἡ Ἀνάσταση ἀμφισβητεῖται. Ὁ Θεὸς περιφρονεῖται. Παντοῦ πόλεμοι, ἀναταραχές, θεομηνίες, ἀντίχριστα μηνύματα. Ἕνας κόσμος ἀναστατωμένος, ἀποπροσανατολισμένος, «συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ». Καὶ ὅλα αὐτὰ μετὰ τὸν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως. Τί παράξενο! Πῶς εἶναι δυνατὸν αὐτὰ νὰ συμβαίνουν τώρα ποὺ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας, τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου ἔχουν συντριβεῖ;
Μέσα ὅμως στὴν ἀγριότητα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς αὐτοῦ τοῦ κόσμου ἀκούγεται ἡ φωνὴ τοῦ ἀγγέλου ὅτι«ἠγέρθη ὁ Κύριος», μέσα στὶς κραυγὲς μίσους τοῦ ὄχλου ἀντηχεῖ ἡ ὁμολογία τῶν μαθητῶν «ὅτι ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως», μέσα στὸ σκοτάδι τῆς ἱστορικῆς ἀθεΐας ἀκτινοβολεῖ τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς ἀναστάσεως, μέσα στὸ παραλήρημα τῆς παγκόσμιας ἀπελπισίας μεσουρανεῖ ἡ αἰώνια ἐλπίδα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Ναί, καὶ σήμερα καὶ πάντοτε καὶ μέσα στὴν ἀποστασία, σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη ἀκούγεται ὁ σταθερὸς ἀντίλαλος ὅτι «Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος».
Πίσω ἀπὸ τὸν θαυμάσιο ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πίσω ἀπὸ τοὺς ἐπιταφίους καὶ τὰ λουλούδια, πίσω ἀπὸ τοὺς ὕμνους καὶ τὰ τραγούδια, πίσω ἀπὸ τὰ κόκκινα αὐγὰ καὶ τὰ ψητὰ ἀρνιά, πίσω ἀπὸ τὶς πολλὲς εὐχὲς καὶ τὶς λαμπάδες, κρύβεται τὸ μυστικὸ τῶν ἐλπίδων μας καὶ ὁ θησαυρὸς τῆς ἀλήθειας αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἂν χάσουμε τὴν πίστη μας, χαθήκαμε. Ἂν κρατήσουμε ἀναμμένη τὴ λαμπάδα της, λυτρωθήκαμε. Ἡ ἀπάντηση στὴν ὅποια κρίση μας κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν θρίαμβο τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: «ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν».
Τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» πρέπει νὰ λέγεται μὲ τὰ χείλη μας καὶ νὰ ἀκούγεται ἀπὸ τὴν καρδιά μας. Εἶναι μεγάλη ἀλήθεια ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ ὅποιος τὴν δεχθεῖ στὴν καρδιά του, ἔχει τὸν Θεὸ μέσα του. Εἶναι ὅλος φῶς, ξεχειλίζει ἀπὸ ἀληθινὴ ζωή, δὲν φοβᾶται τὸν θάνατο, εἶναι γεμᾶτος ἐλπίδα.
Εὔχομαι ἡ εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ νὰ πλημμυρίζει τὴ ζωή σας, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη Του νὰ ἐπιστρέψει στὸν κόσμο μας, καὶ τὸ φῶς Του νὰ δείξει διεξόδους στὶς κρίσεις μας καὶ νὰ ὁδηγεῖ τὰ διαβήματά μας.
Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχει διάβολος, οὔτε ὅτι ἔχει ἐξαφανιστεῖ ἡ ἁμαρτία, οὔτε ὅτι δὲν μᾶς ἀπειλεῖ ὁ θάνατος. Ἀλλὰ ὅτι αὐτὰ δὲν εἶναι πλέον ἀκατανίκητα. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ αἰώνιος νικητής. Καὶ μάλιστα Αὐτὸς ποὺ νίκησε καὶ γιὰ λογαριασμό μας. Δυστυχῶς ὅμως, ὁ κόσμος ἀκόμη «κεῖται ἐν τῷ πονηρῷ», συμμαχεῖ μὲ τὴν ἄρνηση τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς ἀντίχριστες δυνάμεις, καὶ συνεχίζει νὰ ὑβρίζει τὸ ὄνομά Του καὶ νὰ ἀσεβεῖ κατὰ τοῦ παναγίου προσώπου Του. Γι’ αὐτὸ γιὰ ὅσους ἔτσι πορεύονται ὁ θάνατος δὲν εἶναι πλέον ἀναπόφευκτη καταδίκη ἀλλὰ συνειδητὴ ἐπιλογή.
Ὅλα αὐτὰ τὰ ζοῦμε ἰδιαίτερα στὶς μέρες μας, τὰ βλέπουμε. Ἡ ἀποστασία διαρκῶς διευρύνεται, ἡ κακότητα ἐπεκτείνεται, ἡ διαστροφὴ μεγεθύνεται. Ἡ ἀνάγκη τοῦ Θεοῦ περιορίζεται, ἡ πίστη στὸν Χριστὸ προσβάλλεται, ἡ Ἀνάσταση ἀμφισβητεῖται. Ὁ Θεὸς περιφρονεῖται. Παντοῦ πόλεμοι, ἀναταραχές, θεομηνίες, ἀντίχριστα μηνύματα. Ἕνας κόσμος ἀναστατωμένος, ἀποπροσανατολισμένος, «συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ». Καὶ ὅλα αὐτὰ μετὰ τὸν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως. Τί παράξενο! Πῶς εἶναι δυνατὸν αὐτὰ νὰ συμβαίνουν τώρα ποὺ τὸ κράτος τῆς ἁμαρτίας, τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου ἔχουν συντριβεῖ;
Μέσα ὅμως στὴν ἀγριότητα τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς αὐτοῦ τοῦ κόσμου ἀκούγεται ἡ φωνὴ τοῦ ἀγγέλου ὅτι«ἠγέρθη ὁ Κύριος», μέσα στὶς κραυγὲς μίσους τοῦ ὄχλου ἀντηχεῖ ἡ ὁμολογία τῶν μαθητῶν «ὅτι ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως», μέσα στὸ σκοτάδι τῆς ἱστορικῆς ἀθεΐας ἀκτινοβολεῖ τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς ἀναστάσεως, μέσα στὸ παραλήρημα τῆς παγκόσμιας ἀπελπισίας μεσουρανεῖ ἡ αἰώνια ἐλπίδα τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Ναί, καὶ σήμερα καὶ πάντοτε καὶ μέσα στὴν ἀποστασία, σὲ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη ἀκούγεται ὁ σταθερὸς ἀντίλαλος ὅτι «Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος».
Πίσω ἀπὸ τὸν θαυμάσιο ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, πίσω ἀπὸ τοὺς ἐπιταφίους καὶ τὰ λουλούδια, πίσω ἀπὸ τοὺς ὕμνους καὶ τὰ τραγούδια, πίσω ἀπὸ τὰ κόκκινα αὐγὰ καὶ τὰ ψητὰ ἀρνιά, πίσω ἀπὸ τὶς πολλὲς εὐχὲς καὶ τὶς λαμπάδες, κρύβεται τὸ μυστικὸ τῶν ἐλπίδων μας καὶ ὁ θησαυρὸς τῆς ἀλήθειας αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Ἂν χάσουμε τὴν πίστη μας, χαθήκαμε. Ἂν κρατήσουμε ἀναμμένη τὴ λαμπάδα της, λυτρωθήκαμε. Ἡ ἀπάντηση στὴν ὅποια κρίση μας κρύβεται πίσω ἀπὸ τὸν θρίαμβο τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: «ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν».
Τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» πρέπει νὰ λέγεται μὲ τὰ χείλη μας καὶ νὰ ἀκούγεται ἀπὸ τὴν καρδιά μας. Εἶναι μεγάλη ἀλήθεια ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ ὅποιος τὴν δεχθεῖ στὴν καρδιά του, ἔχει τὸν Θεὸ μέσα του. Εἶναι ὅλος φῶς, ξεχειλίζει ἀπὸ ἀληθινὴ ζωή, δὲν φοβᾶται τὸν θάνατο, εἶναι γεμᾶτος ἐλπίδα.
Εὔχομαι ἡ εὐλογία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ νὰ πλημμυρίζει τὴ ζωή σας, ἡ χαρὰ καὶ ἡ εἰρήνη Του νὰ ἐπιστρέψει στὸν κόσμο μας, καὶ τὸ φῶς Του νὰ δείξει διεξόδους στὶς κρίσεις μας καὶ νὰ ὁδηγεῖ τὰ διαβήματά μας.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Μετὰ πασχαλίων εὐχῶν
καὶ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπης,
καὶ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
