Γράφει ο Γεώργιος Αγαλιώτης
Η σημασία του όρου ''μεταρρύθμιση'' έχει πάρει επικές-μυθικές διαστάσεις στο λεξιλόγιο όλων των πολιτικών αλλά και στο μυαλό των πολιτών της χώρας.
Μήπως όμως ορισμένες πολύ μικρές αλλαγές στο τρόπο που λειτουργεί η πολιτεία, είναι αρκετές να δείξουν το δρόμο σε όλους;
Είναι άραγε θεμιτό και απαραίτητο, να προσπαθήσουμε να επιφέρουμε τεράστιες καινοτομίες-αλλαγές καθεστώτος σε ολόκληρους κλάδους της οικονομίας-κοινωνίας, με αποτέλεσμα πολιτικές συγκρούσεις που θα σείσουν συθέμελα το οικοδόμημα ή είναι προτιμότερο να αρχίσουμε από μικρότερου εύρους παρεμβάσεις, που τα αποτελέσματά τους θα μας οδηγήσουν αργά αλλά σταθερά στη πολυπόθητη ανάκαμψη-ανάπτυξη και οι παρενέργειές τους θα αλλάξουν την οπτική των πολιτών, ως προς την έννοια μεταρρύθμιση και τη γενικότερη αντίληψη και επικρατούσα νοοτροπία;
Ο προβληματισμός μου αυτός ξεκινά κυρίως από πρόσφατο σημείο συνειδητοποίησης πως τεράστιο ποσοστό πολιτών αγνοεί με πραγματικούς όρους έννοιες όπως ''οικονομία της αγοράς'', ''επιχειρηματικότητα'',
''φορολογία'' ,''δημόσια επιχείρηση'', ''τράπεζα'',''εκπαιδευτικό σύστημα'',''Δημόσια διοίκηση" και ίσως ακόμα και την έννοια της ''ελευθερίας'' αλλά και το τρόπο που λειτουργούν και εφαρμόζονται οι έννοιες αυτές σε μία σύγχρονη Δημοκρατία.
Θα παραθέσω παρακάτω κάποιες προτάσεις για μικρές αλλαγές-παρεμβάσεις οι οποίες όμως θα ήταν δυνατόν να επιφέρουν κοσμογονικές αλλαγές στην υπάρχουσα αντίληψη και νοοτροπία του πολίτη.
1.Ενιαία διασύνδεση όλων των αριθμών μητρώων των πολιτών, κάθε είδους κάτω από μία κεντρική μονάδα .Το σύστημα αυτό θα μας οδηγήσει αυτόματα στη σταδιακή κατάργηση όλων των αριθμών μητρώων και στην αντικατάστασή τους από ένα και μοναδικό νούμερο αναφοράς για τον καθένα μας.
2.Δυνατότητα ίδρυσης οποιουδήποτε είδους νέας επιχείρησης χωρίς καταρχήν αδειοδότηση.Να οριστεί δηλαδή ένα εύλογο χρονικό διάστημα π.χ.6 μήνες για την ολοκλήρωση της όποιας αδειοδότησης.
3.Δυνατότητα επιλογής ασφάλισης(ασφαλιστικού ταμείου) για όλους τους επιχειρηματίες και καθορισμός των εισφορών με ετήσια ποσόστωση επί του κύκλου εργασιών τους.
4.Μηδενική ή πολύ μικρή φορολογία(π.χ.10%) για όλες τις νέες επιχειρήσεις για τα πρώτα 5 έτη της λειτουργίας τους ή φορολογικά κίνητρα(και όχι επιδοτήσεις εισφορών κλπ.) για νέες επενδύσεις ή προσλήψεις νέων εργαζομένων.
5.Δημιουργία όχι από τον ΟΑΕΔ αλλά είτε σε συνεργασία-σύμπραξη με ξένους οίκους(που έχουν το απαιτούμενο know-how) είτε σε σύμπραξη με τοπικούς επιχειρηματικούς κλάδους ειδικών σχολείων ''επιχειρηματικότητας'' όπου οι εκκολαπτόμενοι επιχειρηματίες θα δύνανται να μάθουν τους βασικούς κανόνες του ''επιχειρείν''.
6.Στο πρότυπο μερικών κέντρων καινοτομίας που υπάρχουν ήδη να δοθεί η δυνατότητα(με φορολογικά κίνητρα και απαλλαγές από εισφορές κλπ.) σε νέους να παρουσιάσουν ιδέες και προτάσεις οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν από υπάρχουσες επιχειρήσεις.
7.Να καταργηθούν άμεσα όλες οι εισφορές-παράβολα-τέλη που έχουν να κάνουν με την έναρξη οποιασδήποτε επιχείρησης.
8.Άμεση κατάργηση όλων των θεωρήσεων στις Δ.Ο.Υ και υποχρέωση για εγκατάσταση φορολογικών μηχανισμών.(Εδώ έχουν γίνει βήματα).
9.Ενιαία καταγραφή όλων των αποδεκτών δαπανών μιας επιχείρησης κατά τη διάρκεια της χρήσης,αποδοχή του λογιστικού κέρδους μίας επιχείρησης και κατάργηση των μοναδικών συντελεστών κέρδους κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε 'φορολογικού' ελέγχου.
10.Άμεση κατάργηση τήρησης βιβλίων και στοιχείων για επιχειρήσεις οι οποίες έχουν κύκλο εργασιών έως 10.000 ευρώ ετησίως.
11.Δημιουργία μίας και μόνης ανεξάρτητης και για ορισμένο χρονικό διάστημα επιτροπής σοφών(από ακαδημαϊκούς και ανθρώπους της αγοράς), η οποία θα αναλάβει να καταγράψει,να μελετήσει και επανασχεδιάσει όλο το Δημόσιο τομέα της χώρας,χρησιμοποιώντας παγκοσμίως αποδεκτές μεθόδους.Τα πορίσματα της επιτροπής αυτής θα είναι εκ προοιμίου αποδεκτά και εφαρμοστέα από όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς.
12.Άμεση δυνατότητα ίδρυσης "Ιδιωτικών Πανεπιστημίων" στη χώρα σύμφωνα με νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας στα πρότυπα κάποιου Διεθνώς παραδεκτού και λειτουργικού πλαισίου.
13.Καθιέρωση στα σχολειά της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από την επόμενη κιόλας σχολική περίοδο υποχρεωτικού μαθήματος ''επιχειρηματικότητας''.
Βέβαια πρέπει να αναγνωρίσω πως κάποιες από τις προτεινόμενες ανωτέρω αλλαγές, κάθε άλλο παρά μικρές θα θεωρούνταν από μεγάλο τμήμα πολιτών.
Εν πάση περιπτώσει, σκοπός είναι η κατάδειξη πως ίσως είναι ανάγκη να επικεντρώσουμε άμεσα σε κάποιες μικρότερες αλλαγές, τοποθετώντας τες στο μεγαλύτερο κάδρο μίας απαραίτητης γενικότερης μεταρρύθμισης στη χώρα.
Ένα μικρό βήμα αλλαγής(μεταρρύθμισης) συνεπάγεται ένα τεράστιο βήμα για τη χώρα.
