Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Γιατί… γκρινιάζει το ΠΑΣΟΚ

Κανείς φυσικά, τουλάχιστον από όσους αντιλαμβάνονται την πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα, δεν… ταράχθηκε από τη χθεσινή επιθετική κατά του Μεγάρου Μαξίμου δήλωση της Φώφης Γεννηματά. Επειδή όλοι καταλαβαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν σκοπεύει να άρει την εμπιστοσύνη του και να προκαλέσει πολιτικό χάος. Διαχείριση κάνει. Πολιτική και επικοινωνιακή.
Με το Κίνημα να βρίσκεται εκλογικά στο 12%, αλλά σε επίπεδο κοινωνίας πολύ χαμηλότερα σήμερα, όπως όλοι διαισθάνονται, με τον Ανδρέα Λοβέρδο να είναι έτοιμος να προχωρήσει στο δικό του αυτόνομο βήμα, και όσους μένουν εντός τειχών να αμφισβητούν ευθέως την ορθότητα των επιλογών του Ευάγγελου Βενιζέλου, ο διάδοχος του τελευταίου των Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, επείγεται να επιταχύνει ο ίδιος τις εξελίξεις.
Το ΠΑΣΟΚ θα συμφωνήσει στα μέτρα. Και στη συνέχεια, θα τα υπερψηφίσει στη Βουλή, προφανώς με τη μεθοδολογία της κομματικής πειθαρχίας. Η στόχευσή του ωστόσο έχει ήδη προσανατολιστεί στο… τι ακολουθεί. Εκεί βρίσκεται η «ταμπακιέρα» της χθεσινής «έκρηξης».
Διαπιστώνοντας ότι το κλίμα σε διεθνές επίπεδο αλλάζει υπέρ της Ελλάδας, και ότι μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 18ης Οκτωβρίου θα δρομολογηθεί λύση για το ελληνικό ζήτημα, το ΠΑΣΟΚ φλερτάρει με την περισσότερο πολιτικά ανεργή συμμετοχή στην κυβέρνηση. Ενδεχομένως και με τον ίδιο τον Ευάγγελο Βενιζέλο, σίγουρα όμως με πολιτικά στελέχη.
Είναι θέμα πολιτικής επιβίωσης για το ΠΑΣΟΚ, που ας μην ξεχνάμε ότι απειλείται ευθέως να κινηθεί σε μονοψήφια ποσοστά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Θέλει να είναι μέρος της λύσης, αντί να καταγραφεί ως εκείνο που προκάλεσε το πρόβλημα.
Ταυτόχρονα, μια ουσιαστική συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σαμαρά, θα λειτουργούσε ως δέλεαρ αποτροπής για όσα στελέχη σκέφτονται να ακολουθήσουν τον Ανδρέα Λοβέρδο, και εκείνους που σχεδιάζουν να αμφισβητήσουν τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Γι’ αυτό χθες ακούστηκαν… φωνές. Και για τον πρόσθετο λόγο, ότι η Ιπποκράτους αναζητεί ρητορικό οξυγόνο σε υπερβολές και εντυπωσιασμούς, προκειμένου να πείσει το όποιο πολιτικό ακροατήριο της έχει απομείνει.

statesmen.gr