Ταγοί του «μνημονίου» αναμασούν μέχρι αηδίας τις ίδιες ανοησίες περί ανεπαρκούς πολιτικού προσωπικού. Ακόμα και ο Μωϋσής με τις Δέκα Εντολές ανά χείρας ήταν διαλλακτικότερος. Λες και το βασικό πρόβλημα στην Ελληνική Οικονομία, σε αυτή τη φάση, είναι αν το βυτίο, το ταξί, ο συμβολαιογράφος και ο δικηγόρος θα είναι απελευθερωμένο επάγγελμα.
Αλλά και οι άλλοι ταγοί, εκείνοι του «αντιμνημονίου» ονειρεύονται μια Ελλάδα της Δραχμής, εθνικά ανεξάρτητη από κάθε ξένο Δυνάστη. Κουραφέξαλα. Παραμύθια της Χαλιμάς.
Ίσως μια καλή ερώτηση σε κάθε έναν από τους πολιτικούς που πρεσβεύει τα παραπάνω μια καλή ερώτηση θα ήταν: «Που τα έχεις τα λεφτά ρε; Εδώ ή όξω. Δείξε μας, εσύ, οι συγγενείς και οι χορηγοί σου τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών. Και μετά μίλα. Όσο θες. Αλλιώς είσαι σε κόλπο. Βρώμικο.»
Έτσι για να ξεκινά η κουβέντα σε άλλη βάση.
Όχι δεν ξέρω τίποτα. Απλά γίνομαι καχύποπτος μέρα με τη μέρα. Και θυμάμαι και κάτι άλλους ψευτο-μακεδονομάχους, να κονομάνε με το εμπάργκο στα Σκόπια…
Βαρέθηκα την Απόλυτη Αλήθεια του μπλα μπλα.
Βαρέθηκα τον ελληναρά που την έχει βαριά...
Που είναι ρε οι άρχοντες, τούτου του τόπου, να τραβήξουν το αυτί στον άεργο, συλλέκτη έργων τέχνης, πρόεδρο του ΣΕΒ, που ζητά και άλλη μείωση μισθών; Αυτό δεν θα φέρει ρε συλλέκτη, κι άλλη ύφεση; Ή λες να ανέβει η κατανάλωση αν πέσουν κι άλλο οι μισθοί;
Που είναι εκείνοι οι ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ που θα βγουν μπροστά και θα ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ διαφάνεια, ανταγωνισμό και εξωστρέφεια. Που θα ρίξουν χρήμα στην αγορά. Που θα ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ. Που θα δείξουν στον απλό κοσμάκι τι είναι οικονομικός φιλελευθερισμός. Που θα πουν το εξής απλό: Θέλουμε κύριοι της όποιας κυβέρνησης αυτά τα τρία-τέσσερα-πέντε πράγματα. Τίποτ΄ άλλο. Και μετά αφήστε το πάνω μας. Θα πάρει μπροστά η μηχανή. Γιατί το λέμε εμείς.
Ή μήπως μπερδεύουν τον όρο «οικονομικός φιλελευθερισμός» με τα ολιγοπώλια που απολάμβαναν σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία ΧΩΡΙΣ να τους αγγίζει κανείς. Οπότε κι ο άνεργος, ο μισθωτός με τον πετσοκομμένο μισθό δικαίως, μέσα στην θολούρα του πάει Τσύριζα.
Αν είναι έτσι και στους φραγκάτους αυτού του τόπου δεν υπάρχει ΕΝΑΣ άρχοντας τότε τι συζητάμε.
Ο κάθε Τσιπράκος, αν όχι τώρα, την επόμενη, θα κάνει παρέλαση μαρς, μέσα στα σπίτια σας. Ναι ρε μέσα στα σπίτια σας. Και θα είναι ένας Τσιπράκος. Γιατί αυτό αξίζετε. Γιατί κάθε ανύπαρκτος έχει την τιμωρία που του αξίζει. Από έναν ανύπαρκτο.
Τόσα χρόνια οι τωρινοί παπαγάλοι και των δύο Λαθών κοίταζαν το ταβάνι. Βολεμένοι ο καθένας για διαφορετικό λόγο.
Και τώρα; Στα άκρα. Πάλι.
Ε, λοιπόν ρε ανύπαρκτοι μάθετε ότι σε αυτόν τον τόπο ανακαλύφθηκε το Μέτρο.
Και σε αυτό τον τόπο εσείς δεν χωράτε.
Κριός ο Πολιορκητικός.
Υ.Γ. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, μετά την ήττα, μέσα στην ντροπή και στα αποκαΐδια της ναζισμού, ακούστηκε μια φράση στον αντίστοιχο Σύνδεσμο Βιομηχανιών: «Εμείς είμαστε η Γερμανία». Ποιος από σας τιμάει τα παντελόνια που φοράει ώστε πει σήμερα, για την Ελλάδα, κάτι αντίστοιχο;
