Μπορεί οι ξένοι να μας βρίζουν και να μιλούν για αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα, όμως, όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ώρες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν… υγιή, τηρουμένων των αναλογιών φυσικά.
Διότι αυτό που διαλύεται είναι συλλήβδην το πολιτικό σύστημα και μαζί του το μόρφωμα της Μεταπολίτευσης του ΄74. Και την ταφόπλακα βάζει η κυβέρνηση Παπαδήμου
Χωρίς ηγέτες και οράματα καμιά χώρα δεν πάει μπροστά, αυτό είναι παγκοσμίως γνωστό. Και η σημερινή κυβέρνηση δε μπορούσε ούτε μπορεί να πάει παραπέρα. Ακόμη κι ανασχηματισμός να γίνει απλά θα είναι το ρέκβιεμ αυτού του μορφώματος.
Μόνο ο λαός μπορεί να δώσει τη λύση.
Αυτές τις ώρες αναδεικνύεται επίσης η δύναμη του αντιμνημονιακού μετώπου που υπήρχε πάντα στην κοινωνία και την πολιτική και προσπαθούσαν, αλλά επί ματαίω, να κρύψουν τα συμφέροντα που παίζουν με τη διάλυση της χώρας.
Η νέα δανειακή σύμβαση και οι απίστευτες υπερβολές που περιλαμβλανει απλά έβγαλαν τις μάσκες όλων. Ο Καρατζαφέρης και όλοι οι άλλοι βουλευτές που αποχώρησαν μέμφοντας το νέο Μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Αλλά και όσοι λένε ότι θα το ψηφίσουν (Αδωνις, Βορίδης) δήθεν για τη σωτηρία της χώρας, το κάνουν απλά για μικροκομματικές σκοπιμότητες. Γιατί δε θα έχουν μούτρα να βγουν στο δρόμο.
Η ουσία είναι ότι όλοι τώρα ανακάλυψαν τον… Σαμαρά και όσα έλεγε για τα σκληρά μέτρα που διαλύουν τη χώρα. Όλοι τώρα ανακάλυψαν τη λαϊκή αντίδραση.
Όπως εγκαίρως γράψαμε και προβλέψαμε μέσα από αυτό το απύθμενο χάος της ακυβερνησίας, οικονομικής δυσπραγίας και κομματικής φαγωμάρας, μέσα δηλαδή στο απέραντο τσίρκο που λέγεται Ελλάδα, προβάλλει ο … παράξενος ελκυστής που επί δυο χρόνια τώρα παραμένει αταλάντευτος στις θέσεις του, προσελκύοντας γύρω του τον σχηματισμό μιας τάξης μέσα στην αταξία.
Ποιος είναι ο (τελικός ) στρατηγικός σκοπός; Η διάλυση του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος και η εγκαθίδρυση μιας νέας πολιτικής τάξης με βασική αναφορά στην πατρίδα και όχι τον ξένο παράγοντα. Αυτή είναι ταυτόχρονα και η αναγκαία συνθήκη για να μπορέσει ο Σαμαράς να υλοποιήσει το όραμα για το οποίο εξελέγη αρχηγός της ΝΔ.
Ποιό ήταν το «μέσον», ο τακτικός χειρισμός, στην δεδομένη συγκυρία που εξυπηρετεί τον τελικό στρατηγικό στόχο; H κυβέρνησης Παπαδήμου, ως μέσου για την απαγκίστρωση του Παπανδρέου από την εξουσία, την αποφυγή της χρεοκοπίας, την πληρωμή της 6ης δόσης και την διεξαγωγή εκλογών.
Στις εβδομάδες που πέρασαν, Ο Σαμαράς κέρδισε όσα περισσότερα μπορούσε και κυρίως επέβαλε την ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ στην τρόικα και τους δανειστές. Ενώ, η τακτική οπισθοχώρηση στην σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, διέλυσε την ομίχλη, ξεσκέπασε τους μασκαράδες. Βρέθηκαν όλοι ενώπιον των ευθυνών τους. Ξεμπροστιάστηκε όλο το κακό συναπάντημα, εγχώριο και εξωχώριο. Κι ακούμε τώρα την Μέρκελ να λέει ότι η Ελλάδα δεν κάνει να χρεοκοπήσει και τον Καρατζαφέρη να το παίζει αντιμνημονιακός.
Συμπέρασμα:
1. Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται
2. Το ΛΑΟΣ …ξεβρακώνεται και οδεύει στον δρόμο του ΠΑΣΟΚ
3. Καταρρέουν μαζί με τον Παπαδήμο τα σενάρια συγκυβέρνησης και τεχνοκρατικών λύσεων που προωθούσε η διαπλοκή.
Και σε τελική ανάλυση: ο κόσμος μπορεί να γκρινιάζει και να διαμαρτύρεται , με όλο το δίκαιό του, η ΝΔ να υφίσταται ένα προσωρινό κόστος, αλλά κανένας δεν έγινε ηγέτης υποτασσόμενος στο αυθόρμητο. Και από την στιγμή που Νέα Δημοκρατία και ο Σαμαράς όχι μόνο δεν ψήφισαν αλλά επί τόσους μήνες περιέγραφαν τι θα γίνει σήμερα, τώρα έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν ό,τι θέλουν, και να μην ψηφίσουν αλλά και να ψηφίσουν, αν κρίνουν ότι μόνο έτσι θα σωθεί η πατρίδα.
Πάνος Ζ.
antinews.gr
