Δεν υπάρχουν λέξεις ικανές να περιγράψουν τις ζογκλερικές κινήσεις ενός Πρωθυπουργού, ο οποίος στην προσπάθειά του να μην χάσει την εξουσία, έχει χάσει όχι μόνο κάθε πολιτικό έλεγχο, αλλά και κάθε αυτοέλεγχο. Κάθε εβδομάδα βγάζει έναν άσσο από το μανίκι, σε μια παρτίδα όπου το διακύβευμα είναι το μέλλον της Ελλάδας. Το αν θα κερδίσει την παρτίδα ενδιαφέρει μόνο τον ίδιο και τους συνεταίρους του στη γλυκιά καρέκλα της εξουσίας.
Τα όσα συνέβησαν εχθές στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, όσο πρωτοφανή και αν είναι, δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτε άλλο από τη συνέχιση των πολιτικών ακροβατισμών στους οποίους επιδίδεται η Κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια. Αυτοί οι ίδιοι ακροβατισμοί οδήγησαν στη δανειακή κρίση, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στο Μνημόνιο, στην απώλεια κάθε αξιοπιστίας της χώρας και, βεβαίως, στην εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας.
Ο κύριος Παπανδρέου, ο οποίος εξελέγη με το «λεφτά υπάρχουν», δεν ρώτησε κανέναν όταν πήγε τη χώρα στο ΔΝΤ. Δεν ζήτησε τη γνώμη του λαού όταν έφερε το Μνημόνιο, το δεύτερο Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, τα οδυνηρά μέτρα. Δεν τον απασχόλησε όλους αυτούς τους μήνες η λαϊκή κυριαρχία. Δεν πτοήθηκε όταν άρχισε να χάνει τον ένα Βουλευτή μετά τον άλλο. Ούτε ανησύχησε για την απώλεια της νομιμοποίησής του, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει το 20% του εκλογικού του ποσοστού. Δεν άκουγε όταν ο «κυρίαρχος λαός» διαμαρτυρόταν αγανακτισμένος σε κάθε πλατεία της χώρας.
Το βράδυ της Δευτέρας ο Πρωθυπουργός θυμήθηκε τον «κυρίαρχο λαό». Και τον θυμήθηκε για να του θέσει απ’ ευθείας ένα από τα εκβιαστικά διλήμματα που θέτει διαρκώς στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Βεβαίως, το πρώτο ερώτημα είναι ποιο θα είναι το ερώτημα. Κυβερνητικοί κύκλοι πλάθουν ήδη το δίλημμα: κύρωση της πολιτικής μας ή έξοδος από το ευρώ. Αυτός είναι ο εκβιασμός. Και δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης στην κρίση του ελληνικού λαού. Είναι θέμα ανευθυνότητας εκ μέρους του κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος παίζει κορώνα-γράμματα την θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, βάζοντας τον πολίτη να διαλέξει ανάμεσα στην αγανάκτησή του και στο φόβο της χρεοκοπίας. Σήμερα ξεκίνησε η καταβολή των νέων, μειωμένων κατά 30 και 40% συντάξεων. Σε λίγο έρχεται η εφεδρεία για 150.000 ανθρώπους. Ποιος από αυτούς θα ψηφίσει υπέρ μιας συμφωνίας που προβλέπει και άλλα επώδυνα μέτρα;
Οι επιπτώσεις της ανευθυνότητας του Πρωθυπουργού φαίνονται ήδη: τα χρηματιστήρια στην Αθήνα και σε όλο τον κόσμο κατακρημνίζονται, το ευρώ πέφτει, τα spreads και τα ασφάλιστρα κινδύνου για τα ομόλογα, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ιταλίας, της Ισπανίας και του Βελγίου, ανεβαίνουν. Είναι βεβαίως πλέον αμφίβολο εάν θα προλάβουμε καν να φτάσουμε σε δημοψήφισμα. Ήδη η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αντιδρά σφοδρά, είχαμε την ανεξαρτητοποίηση της κυρίας Αποστολάκη, είχαμε παρεμβάσεις και από άλλους Βουλευτές. Εκτιμώ ότι η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ θα σταματήσει τον εκβιασμό του κ. Παπανδρέου και σύντομα θα οδηγηθούμε στη μοναδική αποδεκτή λύση, που δεν είναι άλλη από την προσφυγή στις κάλπες. Ελπίζω ότι όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν ώστε να μην χρειαστεί η Ελλάδα να πιει το πικρό ποτήρι της απομόνωσης.»