Απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Δημήτρης Δράκος η οποία δημοσιεύτηκε στην ημερήσια (χθεσινό (5/9/2010) κυριακάτικο φύλλο) εφημερίδα της Μεσσηνίας "Θάρρος"..
Οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης, ανεξαρτήτως ιδεολογικής αφετηρίας, δώσαμε πολιτικό αγώνα για χρόνια, προκειμένου να γίνει πράξη μία πραγματική Διοικητική Μεταρρύθμιση, σε συμφωνία με τις διατάξεις του άρθρου 102 του Συντάγματος για τους ΟΤΑ.
Το άρθρο αναφέρεται ρητά στην «διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια» της Αυτοδιοίκησης και ορίζει στο κράτος ότι «πρέπει να λαμβάνει τα νομοθετικά, κανονιστικά και δημοσιονομικά μέτρα που απαιτούνται για την εξασφάλιση της οικονομικής αυτοτέλειας και των πόρων που είναι αναγκαίοι». Εμείς μείναμε συνεπείς σε αυτό τον αγώνα, όποιες και αν ήταν οι πολιτικές αλλαγές και ανακατατάξεις σε επίπεδο κεντρικής διακυβέρνησης.
Επιπλέον, ήμασταν και είμαστε ακόμη και σήμερα, αμετακίνητοι στο ζήτημα της Περιφερειακής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με το οποίο, δεν είναι το κεντρικό κράτος εκείνο που επιβάλλει τις απαιτήσεις, τις ανάγκες και τις προτεραιότητες στις τοπικές κοινωνίες και στον πολίτη. Αλλά αντιθέτως, είναι ο πολίτης και οι τοπικές κοινωνίες, εκείνοι οι οποίοι διά μέσου των αυτοτελών διοικητικά και οικονομικά ΟΤΑ, έρχονται και επιβάλλουν στο κεντρικό κράτος τη δική τους ατζέντα απαιτήσεων, αναγκών και προτεραιοτήτων. Και εκείνο με τη σειρά του, οφείλει να προσαρμοστεί σε αυτή την ατζέντα.
Τι από τα προηγούμενα πράττει ο «Καλλικράτης», όπως ψηφίστηκε τελικά στη Βουλή; Πολύ λίγα πράγματα θα έλεγα. Δυστυχώς, η κυβέρνηση ψήφισε ένα σχέδιο που απέχει μακράν από τη Μεταρρύθμιση στην οποία πίστεψαν οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης. Τη Μεταρρύθμιση, πάνω στην οποία επένδυσαν τις προσδοκίες τους για ένα καλύτερο αύριο οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι συμπολίτες μας.
των τοπικών κοινωνιών και των ΟΤΑ.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η συμμετοχή μας στις εκλογές είναι όχι απλά απαραίτητη, αλλά επιβεβλημένη. Αλίμονο εάν σε τούτη την κρίσιμη περίοδο, όπου αλλάζει το διοικητικό μοντέλο με την παρουσία Αιρετών Περιφερειαρχών, κάναμε οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης στη μπάντα και αφήναμε ελεύθερο πεδίο δράσης σε εκείνους που απεύχονται την εδραίωση μίας Περιφερειακής Δημοκρατίας και θέλουν τους ΟΤΑ υποδουλωμένους στον έλεγχο ενός υδροκέφαλου κεντρικού κράτους. Και ως εκλεγμένοι από το λαό υπεύθυνοι στην Περιφέρεια, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε. Ταυτόχρονα, με την πείρα και την γνώση μας στα αυτοδιοικητικά, θα αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά, πάντα σε όφελος της Πελοποννήσου, όποιες στρεβλώσεις συναντούμε μπροστά μας.
Υπάρχει μεγάλη προσφορά ενδιαφερομένων, παρότι έχουμε να κάνουμε με έναν καινούργιο θεσμό. Στο συνδυασμό μας θα λάβουν μέρος στελέχη αξιόλογα. Γνήσιοι εκπρόσωποι όλων των τάξεων και όλων των τάσεων από την κοινωνία της Πελοποννήσου. Επίσης, στελέχη μάχιμα. Ο Μωριάς, είναι ένας ευλογημένος τόπος. Με μοναδικό πλούτο σε ανθρώπινο δυναμικό, φυσικούς πόρους, αυθεντικά προϊόντα, ιστορική και πολιτιστική παράδοση. Όλα αυτά, απαιτείται να τα αξιοποιήσουμε στο πλαίσιο ενός οργανωμένου σχεδιασμού για μία νέα πορεία που οδηγεί στην ανάπτυξη, στην πρόοδο και όσο και αν ακούγεται παράδοξο μέσα σε μέρες βαθιάς ύφεσης, στην ευημερία.
Πάντως, παρατηρείται μία διάχυτη δυσπιστία στον κόσμο! Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με την παθογένεια που το ίδιο δημιούργησε από τη Μεταπολίτευση και έπειτα. Οι πελατειακές νοοτροπίες, οι άσκοπες δημαγωγίες, η σταθερή άρνηση απέναντι σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και ανατροπές και ο φόβος του πολιτικού κόστους, το συνεχές κανάκεμα κάθε ομάδας των λίγων που επέβαλλε τα θέλω της πάνω στα συμφέροντα των πολλών, αποτέλεσαν τα κομμάτια μίας εικόνας, την οποία βλέπει σήμερα ο πολίτης και εξεγείρεται. Απόλυτα δικαιολογημένα. Υπάρχει, ωστόσο, κίνδυνος να μπούμε σε μία φάση μηδενισμού και ισοπέδωσης, κατά την οποία μαζί με τα ξερά, θα καίγονται και τα χλωρά. Που θα μπαίνουν στο ίδιο ζύγι, οι υπεύθυνοι για το δημιούργημα ενός πολιτικού συστήματος που θυμίζει Φράνκενσταιν και οι φορείς ενός οράματος για ένα νέο ξεκίνημα Ελπίδας.
Εν τέλει, πιστεύω ότι ο πολίτης διαθέτει την ωριμότητα της κρίσης που θα του επιτρέψει να ξεχωρίσει τους δε από τους μεν.
Προσηλωνόμαστε στο βασικό στόχο. Ποιος είναι αυτός; Όραμα για το Μοριά, σχέδιο για την Ανάπτυξη, αμεσότητα στη δημοκρατική συμμετοχή του πολίτη στα δρώμενα και πάνω απ’ όλα, σκληρή δουλειά από τη νύχτα της ανακοίνωσης του τελικού αποτελέσματος και μετά. Αυτός είναι ο στόχος μας!
Ξέρετε το σλόγκαν που λέει ότι στην Ελλάδα είσαι, ότι δηλώσεις. Τώρα πάμε στην ακόμη πιο ακραία υπερβολή. Ότι στην Ελλάδα είσαι, ότι επιμένουν οι αντίπαλοί σου να σε παρουσιάζουν. Ας μείνουμε σοβαροί! Με το Σαμαρά δεν γνωριστήκαμε χθες. Είμαστε φίλοι και μας συνδέει μία σχέση αμοιβαίας αγάπης και πάνω απ’ όλα σεβασμού. Μας ενώνει η κοινή μας προσήλωση να υπηρετούμε την Πατρίδα και την Κοινωνία. Ο Σαμαράς είναι ένας πολιτικός, που ηγείται με όραμα, κινείται με στόχους και που δεν διστάζει να κάνει ρήξη, όταν κρίνει ότι κάτι πηγαίνει ενάντια στο εθνικό και κοινωνικό συμφέρον. Σε ότι αφορά τη δική μου τοποθέτηση συντάσσομαι με το σύνολο των επιλογών της ηγεσίας του κόμματος στο οποίο ουδέποτε απέκρυψα ότι ανήκω.
Καμιά νίκη δε σου δίνεται έτοιμη. Κάθε ψήφος στήριξης, απαιτεί αγώνα. Για να σε τιμήσει ο πολίτης με την εμπιστοσύνη του, πρέπει εσύ πρώτα να του αποδείξεις ότι είσαι έμπιστος. Το έργο και η παρουσία μας στην Αυτοδιοίκηση, η γνώση και η πείρα που έχουμε αποκομίσει, τα διαπιστευτήρια που έχουμε καταθέσει, μας επιτρέπουν να είμαστε βέβαοι ότι ο λαός του Μωριά θα αναθέσει σε εμάς την εντολή του για την Περιφέρεια.
Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στις Υποδομές. Με πρώτες τις συγκοινωνιακές. Υπάρχουν ελλείψεις που πρέπει να καλύψουμε, ειδικά στα εσωτερικά δίκτυα των νομών. Βρισκόμαστε στην εφαρμογή του τετάρτου Κοινοτικού Πλαισίου και οι Υποδομές δεν έχουν προχωρήσει στο απαραίτητο επίπεδο που ορίζει η ιδέα της σύγκλισης και συνοχής ανάμεσα στις Περιφέρειες και εντός καθεμιάς από αυτές. Είναι αναγκαίο να ολοκληρωθούν οι μελέτες. Να βρεθούν άμεσα τα κονδύλια, τόσο από το ΕΣΠΑ και από το Εθνικό Ταμείο, που δεν πρέπει να σφαλίζει για έργα πνοής για μία Περιφέρεια σαν την Πελοπόννησο και έργα ζωής για τους κατοίκους της. Ίσης σημασίας προτεραιότητα αποτελούν και τα Αγροτικά. Το κράτος αγνοεί την απελπισία του αγρότη. Ή αδιαφορεί γι’ αυτήν. Απόδειξη, το νομοσχέδιο για τον ΕΛΓΑ που πάει στη Ολομέλεια της Βουλής. Οι παραγωγοί αναγκάζονται και πωλούν σε τιμές που δεν καλύπτουν καν τα κόστη. Προϊόντα μένουν αδιάθετα, καθώς δεν έχουν ζήτηση. Είτε διότι δεν έχουν δοθεί στους αγρότες κίνητρα και βοήθειες για νέου τύπου και υψηλής ποιότητας παραγωγές (π.χ. βιολογικές καλλιέργειες), είτε διότι δεν ακολουθείται ένα σύγχρονο πλάνο εμπορικής προώθησης. Η δική μας παρέμβαση εδώ, θα είναι δυνατή και καθοριστική, καθώς γνωρίζουμε πως θα εφαρμόσουμε το μοντέλο ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Νότου, στο οποίο έχουν πρωτοστατήσει οι Περιφέρειες της Γαλλίας με τις συνέργειές τους στην παραγωγή και προώθηση των προϊόντων τους. Προϊόντων, που δεν έχουν την αυθεντικότητα και την ποιότητα εκείνων που βγάζει η γη του Μωριά. Απόφασή μας είναι επίσης να προβούμε σε στοχευμένες παρεμβάσεις, στην υπόθεση Υποδομών, στα εγγειοβελτιωτικά έργα, στον εκσυγχρονισμό του αγροτοπαραγωγικού συστήματος πάνω στα τελευταία δεδομένα της γεωργικής τεχνογνωσίας και επιστήμης.
Επίσης, είναι απόφασή μας να χαράξουμε ως Περιφέρεια Πελοποννήσου ένα διαφορετικό δρομολόγιο. Δεν δεχόμαστε μοιρολατρικά την οικονομική ύφεση. Το άδειο πορτοφόλι. Την εξαφάνιση του τζίρου. Τα λουκέτα στα ρολά επιχειρήσεων. Τις νέες στρατιές ανέργων, οι οποίοι στην Πελοπόννησο διπλασιάστηκαν μέσα σε ένα χρόνο. Το δράμα του οικογενειάρχη που νιώθει απόγνωση. Εμείς την υστέρηση που έχει επιβάλλει το Μνημόνιο, θα την αλλάξουμε σε δράση. Και την ύφεση, σε κυνήγι κάθε ευκαιρίας για Ανάπτυξη. Το ξέρετε και το ξέρουμε ότι ειδικά η Πελοπόννησος διαθέτει αστείρευτες δυνατότητες, τις οποίες πρέπει να έχει κάποιος τη βούληση να τις δει ως συγκριτικά πλεονεκτήματα και να χτίσει πάνω τους αναπτυξιακό πλάνο. Αυτή την πρόταση κομίζουμε εμείς. Και αυτή την πρόταση, θα την μετατρέψουμε σε πράξη, με αρχή το νέο χρόνο, που θα αναλάβει η Αιρετή Περιφέρεια. Ο Μοριάς σήκωνε πάντα πρώτος το λάβαρο. Έτσι θα γίνει και τώρα!
